ผมเคยคิดสงสัยว่า
หากเรานั้นไม่ได้เกิดมาตั้งแต่แรก อะไรมันจะดีกว่านี้ไหม
ผมไม่ได้ต้องการจะบอกว่า ผมอยากตายแต่อย่างใดนะครับ แค่การที่ผมนั้นเริ่มลงลึกในเรื่องศาสนา มันสอนให้ผมนั้นไม่ต้องไปใส่ใจกับชีวิตที่เป็นอยู่ในตอนนี้มากจนเกินไป
แน่นอนว่าการทำอะไรที่มากเกินไปมันมีแต่ผลเสียครับ ผมไม่ได้คิดว่าชีวิตนี้มันแย่ขนาดนั้น และก็ไม่ได้คิดว่าชีวิตมันดีขนาดนั้นด้วย
ตอนเด็ก ๆ ผมก็คิดแหละครับว่า ผมอยากเกิดเป็นเทวดาจังเลยนะ เพราะในที่แห่งนั้นคงจะมีอะไรดีๆ รอเราอยู่ ผมเลยตั้งใจจะเป็นคนดีตามแบบฉบับแค่กลัวว่าจะตกนรกเท่านั้น
พอผมเริ่มเข้าใจแก่นหลัก ๆ ของศาสนาพุทธ มันทำให้ผมเข้าใจว่า การเกิดนี่แหละที่ทำให้เรานั้นต้องตาย และการเกิดเป็นเทวดามันก็ไม่ทำให้เรารอดพ้นความตายได้
ผมไม่ทราบจริง ๆ ว่านิพพานที่ผมตั้งเป้าไว้ว่าจะไป มันเป็นอย่างไร
มันอาจไม่มีอะไร
มันอาจว่างเปล่า
หรือมันอาจจะทำให้เรารับรู้ทุกสิ่งเลยก็ว่าได้
มันเป็นสิ่งที่เรานั้นไม่สามารถอธิบายออกมาได้อย่างเป็นรูปธรรม แต่ก็นั่นแหละ ก็คงเป็นหนทางเดียวที่ไม่ต้องทำให้ผมเกิดมาในสังสารวัฎนี้ได้
ผมไม่รู้เหมือนกันนะครับว่าทุกท่านยังอยากมีชีวิตต่อไปในสังสารวัฎนี้ต่อไปไหม แต่สำหรับผมในตอนนี้ มันคงเป็นอะไรที่น่าเบื่อมากพอตัว ที่จะต้องมาจนกับรัฐบาลแย่ ๆ หรือไม่ก็ต้องคอยแก่งแย่งกับคนอื่นเพื่อที่จะได้รางวัลเป็นเงินตราที่ใช้ได้แค่ตอนเรามีชีวิต
ทุก ๆ คนอยากได้เงิน
เพราะมันหอมหวาน และมาพร้อมกับอำนาจที่จะทำอะไรก็ได้
แต่สำหรับผม เงินมันก็แค่สิ่งที่ทำให้ผมพอประทังร่างกายนี้ไปได้ต่อไปเท่านั้น
ผมยังมีความชอบ และมีเรื่องต้องเสียเงินไปกับสินค้าฟุ่มเฟือยอยู่เหมือนกับคนทั่วไป แต่ผมแค่ไม่ได้ตั้งใจเอาเงินเหนือกว่านิพพาน
บางคนอาจคิดว่า เงินมันจับต้องง่ายกว่านิพพาน เรื่องนั้นผมไม่อาจจะเถียงได้เลยครับ แต่ผมในตอนนี้ก็มีความสุขดีกับชีวิตแบบนี้
เจอรัฐบาลแย่ ๆ ที่ทำให้สังคมฉิบหายกันเข้าไปใหญ่ เจอกับศัพท์เศรษฐกิจที่กำลังบอกเราว่า เรากำลังฉิบหายแค่ไหนในด้านการเงิน หรือไม่ก็กำลังโดนบอกว่า เรานั้นต้องปฏิวัตทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อสิ่งที่ดีกว่าในอนาคต
แต่ผมเบื่อจริง ๆ ครับ
ผมแค่อยากไม่ต้องเกิดมาปวดหัวกับชีวิตอะไรแบบนี้ แม้ว่าในตอนนี้ผมไม่ได้คิดจะฆ่าตัวตายด้วยซ้ำ
ผมแค่เบื่อ
นั่นอาจจะเป็นจุดมุ่งหมายหลักของการสอนของอาจารย์โคตมะก็เป็นได้
สอนให้เราเบื่อกับการเกิดอันแสนทุเรศนี้ แล้วแสวงหาการไม่เกิดดีกว่า
ผมในตอนนี้อาจพูดได้ว่า ถ้าหากผมตายในตอนนี้ มันก็คงจะไม่เป็นไร
ผมในตอนกำลังตายจริง ๆ อาจจะกำลังดิ้นทุรนทุรายไม่อยากตายเพราะเรานั้นยังมีอะไรที่อยากทำ และมีบ่วงกับคนในครอบครัวอยู่ก็เป็นได้
แต่ถ้าหากผมเลือกได้นั้น ผมอยากที่จะตายเหมือนกับการนอนหลับไปดีกว่า เอาแบบนอนนิ่ง ๆ แล้วจากไป แบบนั้นมันน่าจะดีกว่าในความคิดเห็นผม
ผมไม่ทราบเลยว่าวันไหนผมจะต้องจากโลกนี้ไป อาจสัก10ปี หรืออีกแค่ 1 วินาทีต่อจากนี้ หรือไม่ก็ผมอาจกำลังจะตายขณะที่พิมพ์อยู่ก็เป็นได้
แต่เมื่อถึงเวลา ผมจะพยายามจากไปอย่างสงบที่สุด จะได้ไม่ทำให้คนในครอบครัวนั้นต้องรู้สึกแย่กับตัวผมมากเกินไป
ให้ตายสิ
ผมไม่อยากเกิดเลยว่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
