เนินปราสาท
เดิมทีพื้นที่นี้มีลักษณะเป็นเนินดินสูงกว่าบริเวณอื่นๆ ภายในกำแพงเมืองสุโขทัยยุคหลัง มีพื้นที่กว้างยาวด้านละ 200 เมตร มีสระน้ำภายในบริเวณ 2 สระ ตรงมุมของเนินทางด้านทิศตะวันตกเฉียงใต้ มีฐานก่ออิฐรูปสี่เหลี่ยม 1 ฐาน เรียกกันว่า "เนินปราสาท" เป็นสถานที่พบพระแท่นมนังคศิลาและศิลาจารึกหลักที่ 1
ศิลาจารึกหลักที่ 1
เมื่อ พ.ศ. 2496( ค.ศ. 1953 ) กรมศิลปากรได้ทำการขุดแต่งและบูรณะ พบว่าเป็นฐานอาคารแบบฐานบัวคว่ำบัวหงาย ลักษณะเป็นฐานสูงรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ขนาด 27.5 x 51.5 เมตร มีบันไดที่ด้านหน้าและด้านหลังอย่างละ 1 แห่ง
ต่อมาใน พ.ศ. 2524 ( ค.ศ.1981 ) กรมศิลปากรทำการขุดค้นอีกครั้ง ได้พบหลักฐานที่อาจสรุปได้ว่าบริเวณนี้เป็นที่อยู่อาศัย ประกอบกับเป็นบริเวณที่สูง จึงอาจเป็นชุมชนอยู่อาศัยมาตั้งแต่สมัยก่อนสุโขทัยจนถึงสมัยมีสุโขทัย ซึ่งอาจคาดเดาได้ว่าผู้คนที่อยู่อาศัยในบริเวณเนินปราสาทนี้น่าจะเป็นเชื้อพระวงศ์ชั้นสูงหรืออาจเป็นเขตพระราชวัง
อ้างอิง: หนังสือ"ประวัติศาสตร์และศิลปะสุโขทัย " ของศาสตราจารย์เกียรติคุณ สุรพล ดำริห์กุล
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
