การเดินทาง บทที่1
เวลาเดินหน้าไปเรื่อยๆ
สัญญาณชีพยังเคลื่อนไหวอยู่ ราวกับมันกำลังพยายามยืดความสูญเสียออกไปให้นานที่สุด
นานเท่าไหร่แล้ว...
cr. google
งานของบริษัทกำลังไปได้สวย
ทุกอย่างเริ่มเข้าที่เมื่อเปิดบริษัทมาได้หลายปี จนถึงวันที่งานท้าทายกลับกลายเป็นงานประจำไป ไม่มีเรื่องอะไรมาชวนให้ตื่นเต้น
นั่นล่ะดีแล้ว
สุนัททีคิดอย่างนั้น
ไม่ต้องตื่นเต้นมากหรอก เพราะเวลามีเรื่องตื่นเต้นก็มักจะเป็นเรื่องที่ไม่อยากเจอแม้แต่น้อย
อาจขาดรสชาติในชีวิตไปบ้างแต่ก็เป็นสุขดี
แต่ตอนนี้สุนัททีกำลังเบื่อ
เบื่อจนชักอยากจะหนีเที่ยวบ้าง
ทำยังไงได้ งานตอนนี้กำลังเดิน อย่าเพิ่งไปเลย
แล้ววันที่สุนัททีรอก็มาจนได้
แม้งานที่ปิดข้อตกลงได้สำเร็จของปีนี้จะเป็นโครงการขนาดกลาง แต่มันกินพื้นที่ติดต่อกันไปหลายพิภพ แทบไม่ต้องรับงานอย่างอื่นเลยไปอีกหลายปี
ที่สำคัญคือเจ้าของโครงการจ่ายดี คุยง่าย
ลูกมือต้องหาเพิ่มมาอีก
กระจายงานไปให้ทั่ว
เมื่อทุกอย่างลงตัว
สุนัททีก็ได้เวลาพักร้อนเสียที
ภายในแคปซูลขนาดกลาง ทุกอย่างที่อยู่ภายในจัดเป็นระเบียบเรียบร้อย อุปกรณ์ต่างๆถูกจัดเก็บเป็นที่เป็นทาง ดูสะอาด ไม่รกเรื้อ
ดาริล ที. วินน์กำลังง่วนอยู่กับการจัดเก็บสัมภาระ เมื่อเรียบร้อยแล้วจึงเดินออกจากแคปซูลค้างแรมไปยังพาหนะส่วนตัว
จอแสดงผลบอกชัดเจนว่ามีการติดต่อมาจากทางโรงพยาบาลเรื่องอนุมัติการลาออกของดาริล แต่ในปัจฉิมลิขิตบ่งว่าทางโรงพยาบาลจะยินดีมากหากต้องการกลับมาร่วมงานอีก
ดาริลเดินเครื่องพาหนะแล้วกำหนดจุดหมายปลายทางที่ต้องการ
พาหนะส่วนตัวค่อยๆทำความเร็ว เคลื่อนตัวไปยังปลายทางที่กำหนด
ดาริลหลับตาลง
วันนี้เป็นวันรวมญาติ ทุกคนมากันพร้อมหมดแล้ว
ขาดก็แต่ดาวัน มณีสีหรา สิกขาชยปูรณะ
คนสำคัญของตระกูล
ทุกคนรออย่างใจจดจ่อ ด้วยว่าดาวันเพิ่งจะกลับจากการแสวงบุญที่พิภพต่างๆในเขตรอบนอก อันหมายถึงดาวันใช้เวลานานนับปีที่ต้องจากบ้านและพิภพราหู แต่นั่นคือความตั้งใจของตัวดาวันเอง
ครอบครัวและตระกูลสิกขาชยปูรณะก็พร้อมสนับสนุนความตั้งใจนั้น
ภารกิจที่น่ายกย่อง ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่ง
ยานอวกาศเทียบท่าเรียบร้อย...
ดาวัน มณีสีหรา สิกขาชยปูรณะเดินออกจากท่าเทียบยาน ท่าทางอิดโรยเล็กน้อยอันเนื่องจากรีบเร่งเดินทางมาให้ทันกับวันรวมญาติในวันนี้
พาหนะงามสง่าติดตราประจำตระกูลรอรับดาวันอยู่
แล้วก็พาดาวันกลับบ้านอย่างนุ่มนวล
สิ้นเสียงประกาศ ผู้โดยสารหลายคนเดินขึ้นยานแบบสบายๆ
จำนวนผู้โดยสารไม่มากนักเพราะจุดหมายปลายทางเป็นเพียงพิภพขนาดเล็กแต่เหมาะกับการพักผ่อนในแบบที่ไม่เร่งรีบ
ทุกอย่างในพิภพกาเอียยังมีความเป็นธรรมชาติอยู่มาก มลภาวะไม่สูง นั่นต้องแลกมากับการที่สาธารณูปโภคไม่ครบครันเหมือนในพิภพอื่นๆ แต่ก็เพียงพอต่อความต้องการของคนที่ต้องการพักผ่อนในแบบธรรมชาติ
สุนัททีเก็บสัมภาระเข้าที่แล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง
ห้วงอวกาศภายนอกมืดมิด แต่ก็ยังเห็นดวงดาวได้ในระยะไกล
cr. google
สุนัททีรู้สึกสงบอย่างประหลาด แม้ว่าจะเคยเดินทางในอวกาศมาหลายครั้งแล้วก็ตาม
ดาริลเก็บสัมภาระเข้าที่แล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง
ห้วงอวกาศภายนอกมืดมิด แต่ก็ยังเห็นดวงดาวได้ในระยะไกล
ดาริลหลับตาลงอีกครั้ง คล้ายกับนั่งสมาธิ
ยานอวกาศเคลื่อนตัวออกจากท่าเทียบยานสู่จุดหมาย
พิภพกาเอีย
...
...
...
บทที่2
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
