บันทึกของคุณครูปฐมวัยอนุบาล (หนึ่ง)
สวัสดีค่ะ นี่คือเรื่องจริง และมุมมองของผู้หญิงคนหนึ่ง เราเป็นครูผู้ช่วยอัตราจ้าง ในแต่ละวันต้องตื่นนอนตั้งแต่ตี 5 จัดการภารกิจส่วนตัวให้เสร็จเรียบร้อย 6.30 ก็นั่งรถตู้รับส่งนักเรียนเพื่อเดินทางไปรับนักเรียนอีกอำเภอหนึ่ง เด็กๆบนรถที่นั่งด้วยกันมีตั้งแต่เด็กเตรียมอนุบาล ถึง ชั้นป.3 เด็กบางคนเชื่อฟังบ้าง ไม่เชื่อฟังบ้าง บางคนแทบจะพูดจาไม่เคารพเราเลย บางคนชกต่อยกันบนรถ
เรากลัวว่าพฤติกรรม และคำพูดเหล่านี้จะเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีให้กลับน้องๆ ชั้นอนุบาลเลยบอกว่า "ช่วยระวังคำพูดหน่อย น้องๆจะเอาเป็นแบบอย่างได้" แต่เหมือนจะไร้ความหมาย เราทบทวนตัวเองว่าทำอย่างไรถึงเอาเด็กๆอยู่ แต่แล้วเราก็นึกขึ้นได้ว่า ก็ให้เด็กๆเหล่านั้นนั่งร้องเพลงที่ตัวเองชอบก็แล้วกัน ใช่ ได้ผลจริงๆ พวกเขาร้องเพลงกันตลอดเส้นทาง เมื่อมาถึงจุดหมาย ทุกคนก็ลงรถด้วยรอยยิ้ม และเด็กกลุ่มที่ไม่เชื่อฟังกับยืนรอส่งเราขึ้นรถ และแสดงความเคารพให้เรา ที่เราจะบอกคือ อันที่จริงแล้วเราไม่ได้เรียนจบครูโดยตรง
แต่เราได้มาเป็นครูผู้ช่วยในโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง การได้มาสัมผัสประสบการณ์แบบนี้เป็นไปได้ยากมาก ในความคิดของเรา มีแรงกัดดันหลายๆด้าน แต่ทำไมเราชอบ แต่มีความสุขจัง ทั้งๆที่ในแต่ละวัน มันไม่ง่ายเลย บางครั้งเด็กๆต่างหากที่สอนเรา และให้ประสบการณ์ต่างๆแก่เรา เด็กๆต่างหากที่เป็นคือ ครู เพราะฉันต้องเรียนรู้จากพวกเขาอีกเยอะ นั้นคือมุมของฉันเอง
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
