Stop off 55 : ประวัติของชัยปุระ
⛽️ จุดแวะพักที่ห้าสิบห้า วันนี้เราจะพามาเรียนรู้ประวัติศาสตร์ของชัยปุระ สถานที่ท่องเที่ยวในประเทศอินเดียกันค่ะ
ชัยปุระได้ชื่อมาจากผู้ก่อตั้งมหาราชาใจสิงห์ที่ 2 (1693-1744) นักรบและนักดาราศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่ เขาขึ้นสู่อำนาจเมื่ออายุได้ 2 ขวบจากการตายของพ่อมหาราชาบิชานซิงห์ มหาราชาได้รับแจ้งว่าลูกชายของเขาจะบรรลุความยิ่งใหญ่และเขาก็ออกเดินทางเพื่อให้แน่ใจว่าใจซิงห์มีการศึกษาที่ดี
มหาราชาไสวใจสิงห์ที่ 2 ผู้ก่อตั้งชัยปุระ
เขาได้รับการฝึกฝนจากอาจารย์และนักวิชาการที่เก่งที่สุดด้านศิลปะ วิทยาศาสตร์ ปรัชญา และการทหาร ภูมิหลังทางวิชาการของเขาตรงกับปัญญาโดยกำเนิด เมื่อ Jai Singh อายุ 15 ปี จักรพรรดิออรังเซ็บเรียกประชุมศาล ใจ ซิงห์ได้ฝ่าฝืนข้อตกลงที่จะไม่ทำสงครามกับมาราธัสในเดคคาน ในการพบกับไจ ซิงห์ ออรังกาซบ์โบกมือทักทาย เรียกร้องคำอธิบาย
ใจ ซิงห์ อายุ 15 ปีตอบว่าตั้งแต่จักรพรรดิยื่นพระหัตถ์ แสดงว่าเขาจะปกป้องใจ ซิงห์และอาณาจักรของเขา ประทับใจกับคำตอบของเขา ออรังกาซับจึงมอบตำแหน่งไสว ซึ่งหมายถึงหนึ่งในสี่ของตำแหน่งที่ลูกหลานของใจ ซิงห์ทั้งหมดเก็บไว้ สายเลือดของใจสิงห์สามารถสืบย้อนไปถึงกลุ่ม Kucchwaha Rajput ที่เข้ามามีอำนาจในศตวรรษที่ 12 พวกเขาสร้างป้อมอำพันอันงดงามและขยายอาณาเขตไปไกลกว่าชัยปุระในปัจจุบัน ครอบคลุมอาณาจักรเมวาร์ (อุทัยปุระ) และมาวาร์ (จ๊อดปูร์)
ในขณะนั้น อำนาจของอาณาจักรโมกุลอยู่ที่จุดสูงสุดและเมื่อตระหนักดีว่า Kucchwahas อยู่ในแนวเดียวกันกับพวกโมกุล หลังจากที่ใจ ซิงห์ ขึ้นสู่อำนาจ ก็มีช่วงเวลาที่ไม่สบายใจเมื่อเขาสนับสนุนลูกชายของออรังแกบ การเสนอราคาของ Azam shah ต่อบัลลังก์ อาซัม ชาห์แพ้การต่อสู้สืบราชบัลลังก์กับบาฮาดูร์ ชาห์น้องชายผู้นี้ ผู้เรียกร้องให้ไจ ซิงห์รื้อและติดตั้งวิชัย ซิงห์ขึ้นครองบัลลังก์แห่งชัยปุระ
ใจ ซิงห์ ไม่ใช่คนที่จะนอนราบ ตั้งแนวหน้าที่น่าเกรงขามต่อพวกโมกุลโดยตั้งตนให้สอดคล้องกับรัฐราชบัตอื่น ๆ และคืนสถานะตัวเอง หลังจากฝุ่นผงตกลงไป ความสงบก็เข้าครอบครองและอาณาจักรก็เจริญรุ่งเรืองและอาณาเขตของอาณาจักรก็ขยายออกไป
อย่างไรก็ตาม การขยายตัวหมายความว่าแหล่งน้ำจำกัดพิสูจน์แล้วว่าไม่เพียงพอสำหรับเมือง ซึ่งเขาตั้งชื่อชัยปุระตามตัวเขาเอง เครดิตส่วนใหญ่สำหรับชัยปุระตกเป็นของ Vidhyadhar Bhattachary หัวหน้าสถาปนิกจากแคว้นเบงกอล ซึ่งได้รับอนุมัติจากใจ ซิงห์ ได้ก่อตั้งเมืองด้วยหลักการทางวิทยาศาสตร์ที่เข้มงวด ซึ่งกำหนดไว้ตามแนวทางสถาปัตยกรรมโบราณของ Shilpa Shastra เมืองนี้ยังคงเป็นหนึ่งในเมืองที่มีการวางแผนดีที่สุดของอินเดีย
หลังจากที่ใจ ซิงห์เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1744 สิ่งที่เห็นได้ชัดก็เกิดขึ้น ลูกชายของเขาแย่งชิงอำนาจและไม่มีพระมหากษัตริย์ ราชอาณาจักรเปิดให้มีการบุกรุกและรัฐราชบัตที่อยู่ใกล้เคียงและ Marathas เข้ายึดครองพื้นที่ขนาดใหญ่ของอาณาจักร เช่นเดียวกับชาวโมกุล
ชัยปุระยังคงรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับอังกฤษและในช่วงสงครามอิสรภาพในปี พ.ศ. 2400 ยังคงจงรักภักดี สู่ราชภัฏ ยัง, อังกฤษค่อย ๆ เริ่มบ่อนทำลายเอกราชของรัฐและควบคุมการบริหารงานมากขึ้น ในปี พ.ศ. 2419 มหาราชารามซิงห์ได้ทำบางสิ่งที่ทำให้ไจเออร์รู้สึกสงบ เขาทาสีเมืองทั้งเมืองเป็นสีชมพู ซึ่งเป็นสีที่เกี่ยวข้องกับการต้อนรับขับสู้ เพื่อต้อนรับเจ้าชายแห่งเวลส์ (กษัตริย์เอ็ดเวิร์ดที่เจ็ด) เข้าสู่เมือง ประเพณีได้รับการบำรุงรักษาและวันนี้ผู้อยู่อาศัยในเมืองเก่าทั้งหมดถูกกฎหมายบังคับให้รักษาสีชมพู
มหาราชารามซิงห์ยังได้สร้างทะเลสาบรามการห์เพื่อส่งน้ำไปยังเมืองที่กำลังเติบโต ในช่วงศตวรรษที่ 19 และ 20 ประชากรของเมืองแผ่ขยายออกไปนอกกำแพง ในปีพ.ศ. 2465 มานซิงห์ที่ 2 มหาราชาแห่งชัยปุระขึ้นครองบัลลังก์
และในช่วงรัชสมัยของพระองค์ ได้มีการสร้างอาคารราชการ เช่น สำนักเลขาธิการ โรงเรียน โรงพยาบาล และอาคารสาธารณะอื่นๆ หลังจากได้รับเอกราช ชัยปุระได้รวมเข้ากับรัฐโชธปูร์ ไจซาลเมอร์ และพิกาเนร์ เพื่อเป็นสหภาพรัฐราชสถานที่ยิ่งใหญ่กว่า Man Singh II ได้รับพระราชทานยศเป็นราชปรามุกและรับผิดชอบจังหวัดใหม่ ชื่อนี้ถูกเพิกถอนในภายหลังและในปี พ.ศ. 2499 ชัยปุระได้กลายเป็นเมืองหลวงของรัฐราชสถาน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
