#ร้อยก้าว
ควาสุขของเราไม่เท่ากัน
วันก่อนครับผมได้โอกาสไปแวะทานกาแฟร้านประจำ ร้านของพี่นพ หรือ พี่มาร์ค ทหารวัยดึกที่สนใจทำธุรกิจ และพัฒนาตนเอง ร้านของแกเป็นร้านน่านั่ง การแฟมาตราฐาน ที่พยายามพัฒนาคุณภาพเรื่อยๆ
แต่สิ่งที่แกสนุก กลับไม่ใช่ธุรกิจ แต่กลับเป็น คุณภาพของสังคมที่แกสร้าง ความสุข รอยยิ้ม ลูกค้าที่วนกลับมาซ้ำ เหมือน ทำธุรกิจสนองใจ ใจที่อยากทำ happy spaces สำหรับคนทุกคน คนหนุ่มคนสาว ได้มีแรงและกลับไปใช้ชีวิตและรอวันที่จะกลับมาเติมพลัง
ความสุขของเราไม่เท่ากัน ความสุขของเราแต่ละคนก็ต่างกัน
พลันแว๊บหนึ่ง ผมก็คิดถึงตัวผม อะไรเป็นต้นเหตุให้ ผมต้องตั้งหน้าตั้งตาสอบให้ได้ การมีชีวิตราชการเหรอ ก็ไม่ การมีเงินมีทองหรือ ก็ไม่อีก สิทธิสวัสดิการ อนาคตครอบครัว ใดๆ เหล่านั้นกลับเป็นผลพลอยได้
แต่สิ่งที่ผมสนใจใฝ่สร้าง กลับเป็น รอยยิ้มและความสุข ของคนที่เดินไปทางฝั่งฝัน การเยียวยา รอยน้ำตา และปลุกพลังเพื่อให้คน ก้าวเดินไป ผมคิดว่าสิ่งเหล่านี้ เป็นความสุขของผม มากกว่า
การได้เป็นโคช ไกด์ ติวเตอร์ คนจะเป็นคำที่ตอบโจทย์ แต่ สำหรับสนามสอบ ผมก็ยังคิดว่า ผมไม่อาจเรียกตัวเองได้ว่าอาจารย์ ไม่เก่งพอจะเป็นผู้สอน คงเป็นได้เพียงเพื่อน ที่จะร่วมทางในการสอบ และนำพาพวกเรา ไปสู่เป้าหมาย ไปให้ถึงความสำเร็จ
อะนะตะ
รสกาแฟแม้ทั่วไป แต่ก็พยายาม สร้างมาตรฐานให้สูงขึ้นเสมอ ก็คงคลายกับผมที่ มีข้อสอบ ตำรา หรือ วิธีการที่อาจไม่ต่างกับ ติวเตอร์ คนอื่นๆ แต่ สิ่งที่ผมอาจจะต่างออกไป คือ รูปแบบที่ใช่ สำหรับใครบางคนที่ตามหา
บางที การสอบ ก็เป็นดังโชคชะตา ความสำเร็จ เป็นสิ่งที่ทุกคนหวัง แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนจะไปถึง แต่สิ่งที่ทุกคนต้องทำคือ ออกเดินทาง เพื่อไปค้นหามัน
สิ่งที่ผมทำ และเป็นสุข คือ การร่วมเดินทาง แชร์ทุกข์ สุข และบอกเล่าเรื่องราวการเดินทางของผม เพื่อให้ เพื่อน ไม่หลง หรือ เสียเวลาลองในทางที่ ไม่เวิร์ค หรือ หากเขาจะลองลุยดู หากสำเร็จผมก็จะยินดียิ่ง หากล้มลงผมก็จะช่วยพยุง
ความสุขของผม คงเป็นเช่นนี้
แน่นอนครับ มันจะเป็นธุรกิจ แต่ ธุรกิจนี้ มันจะไม่ใช่สร้างความร่ำรวย แต่ มันจะมีเพื่อทำให้ผมสามารถทำงานต่อเนื่องไปได้
ตอนนี้ รอเพียงวันเวลาที่ อนาคตจะตัดสินว่าเราจะเดินไปบนเส้นทางใดเท่านั้น
31 กค 65
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
