เรื่องเล่าข้างทาง
อย่างที่เคยบอก เวลาได้นั่งรถสาธารณะ มักได้เรื่องเล่าเสมอ
1.ป้ายรถเมล์
ผมเดินลงสะพานลอยเพื่อจะไปขึ้นที่ป้ายรถเมล์ มีขอทานแขนด้วนทั้งสองข้างจะก้มตัวเพื่อหนีบน้ำขวดบนหน้าตักเพื่อดื่ม ผมจินตนาการว่าถ้าเขาหนีบได้แล้วคงต้องใช้ปากกัดเพื่อเปิดฝาเกลียว ผมจึงจะเข้าไปช่วย แต่มีหญิงวัยกลางคนเดินตัดหน้าผมมาช่วยซะก่อน
ข้อคิด : น้ำใจของคนเมืองไม่ถึงกับแห้งแล้ว ยังพอพบได้
2.รถไฟฟ้า
ผมยืนข้างประตูซึ่งติดกับที่นั่งที่มีป้ายติดว่าสำรองให้กับพระ,เด็ก,คนชรา,คนท้อง แต่เบาะนั้นถูกนั่งโดยชายวัยรุ่นคนหนึ่ง เมื่อประตูเปิด มีหญิงท้องคนหนึ่งเดินเข้ามา เขารีบหยิบโทรศัพท์ก้มหน้าพูดคุยตลอด ผมเชื่อว่าเขารู้ว่ากำลังนั่งที่สำรองอยู่ แต่เขาทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น โชคดีที่คนในรถไฟฟ้าไม่แน่น เมื่อถึงสถานีถัดไปมีคนลง หญิงท้องคนนั้นได้นั่ง แล้วชายคนนั้นห็เก็บโทรศัพท์
ข้อคิด : ถึงแม้จะเห็นอยู่ แต่บางครั้งก็ต้องรู้จักปล่อยวาง แม้เราจะโกรธในใจก็ตาม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
