เราเองเป็นบ่อยทุกวัน ..เวลาง่วงนอน จะหลับ ก็ไม่สนใจอะไรแล้ว มันจะหลับ ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น พอง่วงสะลืมสะลือ ใครพูดอะไรก็ไม่ได้ยิน จะหลับลูกเดียว อยากอยู่คนเดียว เพราะมันจะหลับ ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น บางคนก็ยังละเมอ พูดเรื่องนั้นเรื่องนี้ ไม่รผู้ตัวเอง ว่าพูดอะไรไปบ้าง ทั้งที่ยังหลับอยู่ บางคนจิตมันตกมากๆ กรรมมันก็ปิด เห็นโลกนี้มีมีแต่ทุกข์ ทุกข์เรื่องนั้นเรื่องนี้ หนี้สิน บ้านช่อง ก็ไปอยู่คนเดียว จุดเตารมควัน..ตายได้สมปรารถนา
อยากไปอยู่คนเดียว เวลาทำก็ทำคนเดียว อัตตาวิบากตัวเอง..ตาย นั้นก็ล้วนเป็นอารมณ์ที่มันกดทับจิตมากเข้าๆ จนไม่รู้ว่าชีวิตมีความสำคัญ ไปเสียดีกว่า ไม่สนอะไรทั้งนั้น อยู่ไปก็ไม่เห็นทางที่จะดีขึ้นมาได้เลย กรรมมันมาดก็ปิดฉากชีวิตมีแต่ความรนทด หดหู่ หมดเรียวแรง ไม่อยากเจอะเจอใครทั้งนั้น อยากอยู่คนเดียว ง่อยเหงา เศร้าสร้อย คร่ำครวญ มันก็เรื่องทุกข์ที่เราสะสมมาโดยไม่รู้ตัว ทุกข์นั่นมันไม่ได้อยู่ๆจะมีมา เราไปกระทำมา สร้างกรรมมา มันมีเหตุให้ทุกข์ แต่ไม่รู้ว่าทุกข์มาจากเรื่องราวอะไร อยากแต่อยู่คนเดียว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
