9 ส.ค. 2022 เวลา 02:57 • ความคิดเห็น
ในวันที่ความรักเริ่มก่อตัว ดูเป็นสิ่งที่สวยงามที่สุดเสมอ การตัดสินใจเลือกใครสักคนมาข้างกาย คงไม่มีใครตั้งตารอวันเลิกรา
ทุกคนล้วนต้องการตอนจบเหมือนในนิยาย ที่มีรักดี ๆ อยู่ด้วยกันจนชั่วนิรันดร์ ไร้ปัญหาใด ๆ ที่คอยมาเลื่อยขาเตียง
แต่ในความเป็นจริงแล้ว ชีวิตไม่ได้ง่ายขนาดนั้น มักหงายการ์ดเด็ดสู้เรากลับเสมอ สุดท้ายแล้วเมื่อจับมือกันแน่นไม่พอ หรืออ่อนล้าเกินกว่าจะไปต่อไหว ก้ทิ้งกันไว้กลางทางในที่สุด
เมื่อรักเดินทางมาถึงจุดจบ มักจะมีหนึ่งคนที่เสียใจ และในบางครั้งก็เจ็บไม่แพ้กันทั้งสองฝ่าย รักกันจริงไม่ได้หมายความว่า จะครองคู่กันไปจนตายจาก บางทีการอยู่ในความสัมพันธ์ที่มีคนรอบข้างเป็นตัวแปร เรื่องหยุมหยิมที่คอยกัดกินใจ คงไม่ใช่เรื่องดีนัก ที่จะทนอยู่เพื่อพิสูจน์ว่ารักกันจริงแค่ไหน
การเดินออกมาในวันที่ยังรัก แล้วแปรเปลี่ยนความรู้สึกดี ๆ ที่เคยมี ไปในอีกรูปแบบหนึ่ง อาจทำให้เจ็บปวดน้อยกว่า ยังมีกันในชีวิตไปเรื่อย ๆ
หากมองในแง่ของหลักธรรม เมื่อบุญและกรรมที่เคยทำร่วมกันมาหมดลง ก็ต้องไปตามทางของตนเอง ตามแรงบุญ แรงกรรมที่ทำมา จะนำพาเราไปในทิศทางไหน ถ้าหากบุญมากกว่า จะพลัดพาไปเจอความรักที่ดีขึ้น ชีวิตที่รุ่งเรืองกว่าเดิม ส่วนกรรมนำพา คนรักใหม่ก็จะเลวร้ายกว่าที่เคยพบเจอ และชีวิตโดยรวมก็จะแย่ลง
ในเรื่องของการครองคู่นั้น ถ้าหากศีลไม่เสมอกัน ก็ยากยิ่งที่จะอยู่ด้วยกันได้อย่างเป็นสุข อีกทั้งความต่างของการใช้ชีวิตยังเป็นบ่อเกิด ของการทะเลาะเบาะแว้ง เป็นเหตุของการเลิกราในที่สุด
ในวันที่เลือกจะรักกัน ความรู้สึกนั้นจริงเสมอ แต่วันเวลาที่พาไปเจอเรื่องราวระหว่างทางมากมาย เรียนรู้ข้อเสียมากขึ้น ทำให้ได้รู้ว่ารักอย่างเดียวไม่พอจริง ๆ และอาจไม่ได้ดีกว่าการอยู่คนเดียว
โฆษณา