“ตีความ” ยาก : ออดอ้อน หรือ ท้าทาย ?
กระทรวงการคลังของไต้หวัน เชื่อมั่นว่า “จีนจะไม่ ‘คว่ำบาตร’ ทางการค้ากับไต้หวันหนักข้อขึ้น เนื่องจากเศรษฐกิจของทั้งสอง พึ่งพาผูกพิงกันอย่างยากจะแกะออก”
ปัจจุบันนี้ ไต้หวัน คือ ซัพพลายเออร์ใหญ่สุด สำหรับ “แผงวงจร” integrated circuit (IC) ให้จีน --- IC ว่าง่ายๆ ก็ “ชิป” น่ะแหละ!
ขณะเดียวกัน ในมุมกลับ จีน (รวมฮ่องกง) เป็นตลาดส่งออกใหญ่สุดของไต้หวัน
เดือน ก.ค. ยอดส่งออกของไต้หวัน ฟาดไป 4.33 หมื่นล้านดอลลาร์ --- สถิติมากสุดอันดับ 2 ในประวัติศาสตร์
ในนี้ ส่งออกไปจีน 1.6 หมื่นล้านดอลลาร์ (คิดเป็น 37%)
ส่งออกไปอเมริกาอภิมหามิตร 7 พันล้านดอลลาร์ (คิดเป็น 16%)
เทียบให้เห็นชัดๆ
ทั้งนี้ หลังจาก แนนซี เพโลซี ประธานสภาผู้แทนราษฎรสหรัฐอเมริกาผู้มีน้ำจิตน้ำใจสูงส่ง หอบสังขารอันงดงามมาเยือนแผ่นดินไต้หวัน เป็นมิ่งเป็นขวัญเป็นเกียรติเป็นศรีแก่ปวงชนชาวไต้หวัน … รัฐบาลจีนจึงร่วมอนุโมทนาสาธุ ด้วยการคว่ำบาตร ห้ามนำเข้าสินค้าบางรายการจากไต้หวัน ได้แก่ ส้ม ปลาบางพันธุ์ ทราย และขนมจากบริษัทไต้หวัน 35 เจ้า
จิ๊บๆ?
ยอดส่งออกภาคการเกษตรของไต้หวัน แค่ 0.6% ของยอดทั้งหมด
ที่กลัว คือ อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ต่างหาก … หลักๆ คือ “ชิป” --- คิดเป็นเฉียดๆ 40% ของยอดทั้งหมด!
กลัวอะไร? กลัวที่ไหน? ใครต้องกลัวกันแน่?
“ปัจจุบัน อุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์ของไต้หวันและจีน ยึดโยงกันและกันอย่างยิ่ง” กระทรวงการคลังไต้หวันกล่าว
“เป็นไปได้ยากเหลือเกิน ที่จีนจะลงโทษไต้หวันรุนแรงไปกว่านี้”
ความนัย คือ “เราเกื้อหนุนกัน ค้ำจุนกัน จึงพึงปรองดอง ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันเถิดจะเกิดผล”
หรือ
“ลื้อไม่กล้าหรอก ลองลื้อลงมือ ลื้อก็เดือดร้อนเอง”
?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
