คอลัมน์ เรื่องเล่าของสาวอินดี้
เรื่อง สะพ๊าน...สะพาน
โดย มะเมี๊ย 2022
เมื่อแก๊งค์ I-BA รวมตัวกัน ความโหด มันส์ ฮา บ้าพลังก็เกิดขึ้น นี่ขนาดรวมตัวไม่ครบทีม ขาดครูหมง พี่ป็อกกี้ และน้องแพร เรายัง.........ขนาดนี้ ถ้าครบแก๊งค์ จะขนาดไหนนะ
โปรเจคสะพานข้ามบ่อ น้อยกว่านี้ได้ไงเนอะ
เลื่อยไฟฟ้าพังไปแค่ 2 ตัวเท่านั้นเอง อุ๊บส์ ไม่เป็นไร เลื่อยมือก็มาจ้า
สโลแกนของแก๊งค์เรา ณ เพลานี้ "ความขาดแคลนไม่ใช่ปัญหา หากมีความบ้าและความอดทน"
ขอบคุณพี่เอ็ด หัวหน้าแก๊งค์ สำหรับไอเดีย แรงพลัง และไม้ไผ่จากบ้านสวนศิริพิกุล เจอกันทุกครั้ง ก็ได้ฝึกความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อ และเพิ่มปริมาณความเป็น I-BA ทุกครั้ง
ขอบคุณพี่แมวเก้าชีวิต สำหรับแรงพลัง การทุ่มทุนสร้าง การเป็นธุระช่วยคิดสารพัด ฯลฯ นางไม่เคยทิ้งกันเลยตลอดเวลา 1 ปีกว่าๆ ที่รู้จักกัน (ห้ามทิ้งน้องเด็ดขาดนะ)
งานยังเหลืออีกเยอะ กรุงโรมไม่ได้เสร็จภายในวันเดียวฉันใด สะพานข้ามบ่อสวนเพราะพระคุณก็คงไม่เสร็จในวันเดียวฉันนั้น
โปรดติดตามตอนต่อไป
กราบงามๆ นะคะ พี่เอ็ด พี่แมว ขอบคุณค่ะ
#ขอบคุณพระเจ้าในทุกกรณี
#ความเดิมตอนที่แล้ว
งานสร้างสะพานใหม่ที่สวนเพราะพระคุณดูเหมือนจะยิ่งใหญ่อลังการเลยทีเดียว เพราะระดับหัวหน้าแก๊งค์ I-Ba เอ่ยปากจะช่วยทำให้ทั้งที น้อยกว่านี้ได้ยังไงเนอะ
วันนี้ก็ยังคงเตรียมไม้ไผ่กัน แต่เหลือกันแค่ 2 คน เพราะพี่แมวเก้าชีวิตติดภารกิจระดับครอบครัว และระดับชาติ จึงเหลือแค่พี่เอ็ดหัวหน้าแก๊งค์ กับลูกกระจ๊อกชั้นปลายแถวอย่างพี่ 555
"ทำเท่าที่ทำได้" สโลแกนนี้ผุดขึ้นมาในทันที เนื่องจากความเหนื่อยล้าสะสมกันทั้งคู่ ก็เลยทำได้แค่เตรียมพื้นสะพาน แค่นี้ก็แทบหมดแรงแล้วทีเดียว เป็นครั้งแรกของลูกกระจ๊อกที่เรียนรู้การใช้จำปาผ่าซีกไม้ไผ่ อุปกรณ์ทุ่นแรงก็แทบไม่ค่อยมี ยังดีที่มี "อีส้มกระหายเลือด"ของท่านหัวหน้าแก๊งค์พอช่วยได้ ฆ้อนยางที่จะใช้ทุบจำปาให้ผ่าซีกไม้ไผ่ก็ไม่มี ใช้ไม้ไผ่ท่อนใหญ่ๆ เป็นฆ้อนแทนแล้วกัน "ความขาดแคลนไม่ใช่ปัญหา หากมีความบ้าและความอดทน"
ในที่สุดก็ได้พื้นสะพานเรียบร้อย เหลือแต่ต้องไปเกลาลบเสี้ยนลบคมให้งาม ท่านหัวหน้าบอกงานปราณีตต้องค่อยๆ ทำ ส่วนไม้ไผ่ที่ตัดไว้แล้ว ก็ทะยอยขนขึ้นรถบางส่วน เพื่อเตรียมเอาไปแช่น้ำก่อนถึงค่อยลงมือทำ แค่เตรียมไม้ไผ่มัดๆๆๆๆ ขนขึ้นรถก็แทบสลบเหมือด ต้องมัดเชือกให้แน่นหนาและยกง่าย งานเงื่อนต้องมา เอาล่ะสิ ตั้งแต่พี่เกิดมาก็ไม่เคยมัดเงื่อนอะไรกับเขาสำเร็จเลย พี่เอ็ดต้องสอนมัดเงื่อนหัวหงอก (อ้าว......ผิด เงื่อนหัวล้านชนกัน 5555)
กว่าจะมัดเป็นเล่นเอาเสียเวลาไปมากที่เดียว ไหนจะต้องกำจัดมดที่อยู่ในลำไผ่ มัดแล้วแบกขึ้นรถ เวลาก็ล่วงไป 6 โมงเย็นแล้วทีเดียว ถือได้ว่าวันนี้ทำงานกันหนักหนาสาหัสมาก ตั้งแต่ 8 โมงเช้า แต่ก็พักเบรคกันยาวนานพอสมควรเพราะหมดสภาพ
ขอบคุณพี่เอ็ดจากใจจริงเลยค่ะ สมแล้วที่เป็นหัวหน้าแก๊งค์ อดทนกับการสอนและฝึกทักษะลูกกระจ๊อกปลายแถวสารพัดอย่าง ตั้งแต่รู้จักกันมาปีกว่าๆ พี่เอ็ดคือ หนึ่งคนที่เป็นสุดยอดของความใจเย็น ความอดทนกับความไม่เอาไหน ความเข้าใจยาก ของน้องคนนี้เลย อยากบอกพี่เอ็ดว่า "พยายามอดทนกับน้องต่อไปนะ" แล้วน้องจะไปเอามื้อคืนให้แน่นอนค่ะ
โปรดติดตามตอนต่อไป
#ขอบคุณพระเจ้าในทุกกรณี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
