Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
Story_ht
•
ติดตาม
10 ส.ค. 2022 เวลา 15:06 • บันเทิง
ฉันโอบกอดฉันเสมอ
อยากเป็นครู แต่กลัวนักเรียน
อยากเป็นครู แต่กลัวสังคมใหม่ๆ
อยากเป็นครู แต่จิตใจระแวงอยู่ตลอดเวลา
อยากเป็นครู แต่จิตใจมีแต่ความกังวล
เรากำลัง Toxic ใส่ตัวเองเพราะตัวเอง?
หรือเพราะสังคมที่เราอยู่กันแน่?
เหตุการณ์การมีปัญหากันระหว่างเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง ที่เกิดจาก การลงมติการทำเสื้อทีมไม่ลงตัว เนื่องจากว่า ในครั้งแรกลงมติว่า "ให้ปักตรงอักษรด้านหลัง" ผ่านไปหนึ่งวัน เพื่อนร่วมคนนั้นเดินมาบอกว่า "ถ้าเราปัก มันอาจจะใหญ่ และเต็มหลัง ไม่สวยได้" ฉันรับฟัง และพิมพ์ข้อความเพื่อแจ้งไปยังเจ้่ของร้านในไลน์ แต่สักพักฉันเดินไปแจ้งเพื่อนอีกคนหนึ่ง แล้วเพื่อนคนนี้เสนอว่า "ปักเหมือนเดิมมั้ย มันน่าจะไม่ใหญ่เกินไปหรอก" ฉันมองว่า ข้อเสนอของคนนี้ลงตัวมาก
บวกกับว่าตอนไปแจ้งเจ้าของร้านในรอบแรก เค้ายังไม่อ่าน จึงลบข้อความไป :เหตุผลที่ตัดสินใจไปแบบนั้น
1.เราลงมติรอบแรกแล้วว่า ปัก ทางร้านก็รับข้อเสนอพร้อมจะทำเรียบร้อยแล้ว
2.ข้อเสนอของเพื่อนคนนั้นเรายังไม่ได้นำไปตัดสินใจกับคนอื่น เพราะสถานการณ์ตอนนั้นมันยุ่ง และเห็นว่า ลงมติกันไปแล้ว แล้วไม่อยากจะไปคุยแบบเดี๋ยงปักเดี๋ยวสกรีน กลัวทางร้านจะมั่วด้วย
ผ่านไปครึ่งวัน เป็นช่วงของมื้อเที่ยงเรานั่งทานข้าวพร้อมกัน แล้วบังเอิญขึ้นประเด็นเรื่องเสื้อพอดี ตอนแรกก็คุยกันปกติ แต่หลังๆเริ่มรู้สึกว่า ตัวเองกำลังถูกโจมตี แต่ถูกใช้คำพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ชอบใจนัก ซึ่งตอนนั้นยอมรับว่าตัวเองใจร้อนที่อีกคนใช้คำพูดที่เหมือนจะดุ ทั้งๆที่เราอาสาออกแบบเสื้อให้ ไปหาร้าน ไปคุยกับทางร้านให้ ทำไมการตัดสินใจของเราในครั้งนี้มันดูผิดพลาดขั้นรุนแรงและเลวร้ายขนาดนั้น เราเอ่ยคำขอโทษด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าว เพราะโกรธและรู้สึกเสียใจกับรูปประโยคบางอย่างของเค้าด้วย
หลังจากวันนั้น เราห่างจากเค้าไปสักพักใหญ่ เรารู้สึกไม่ค่อยอยากร่วมสนทนากับเค้าสักเท่าไหร่ เราแค่อยากจะรักษาความรู้สึกของตัวเอง เรารู้สึกเจ็บกับคำพูดของเค้า และเราก็แค่อยากรักษาจิตใจของเราให้ดีขึ้นแค่นั้น.....
แต่เราก็ไม่คิดว่า การเงียบของเรา แต่กับคนนั้นเค้ากลับไปเล่าเหตุการณ์วันนั้นให้เพื่อนร่วมงานอีกคนฟัง
เราแค่รู้สึกว่า เหตุการณ์ความขัดแย้งในวันนั้นมันรุนแรงแหละ แต่มันน่าจะผ่อนคลายได้ มันเป็นเรื่องราวของเราสองคนที่ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นที่อยู่ร่วมงานด้วยรับรู้มั้ย เหมือนโดนนินทาลับหลังยังไงไม่รู้ ทั้งๆที่เราพยายามเก็บความรู้สึกแย่ๆนี้ไว้ เพราะเราคิดว่าเดี๋ยวมันก็เคลียกันได้เองรึเปล่า เราไม่ได้อยากให้คนอื่นมารับรู้ในเรื่องแย่ๆพวกนี้นะ ยิ่งสร้างความอึดอัดร่วมกันเปล่าๆ เรื่องของคนสองคน เราก็ควรจัดการความรู้สึกเอาเองมั้ย เรามีสิทธิ์หลีกเลี่ยงคนที่ทำให้เรารู้สึกแย่ได้หนิ
แต่มันก็มีหลายวิธีนะ เราควรจัดการความรู้สึกตัวเองดีกว่ามั้ย
เรายอมรับในส่วนที่เราผิดพลาด เรายอมรับในความใจร้อนของตัวเอง แต่เราก็ไม่ได้นำเรื่องนี้มนคุยกันกับเพื่อนร่วมงาน ถึงแม่จะอึดอัดสักแค่ไหน แต่คิดว่ามันไม่ได้ใหญ่โตไรขนาดนั้น
ผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์ เพื่อนร่วมคนหนึ่งที่เรียกว่า สนิทก็ว่าได้ แต่มักทำตัวว่ารู้จักเราดีเสียยิ่งกว่าตัวเราเอง มาถาม มาคุย มาเจรจา ในเรื่องราวเหตุการณ์นั้น แต่ดูเหมือนว่า ยิ่งคุยกัน ยิ่งอยากห่างไกลยังไงไม่รู้ เค้าบอกว่า "แกToxicใส่ตัวเองมากไปรึเปล่า มองโลกใรแง่ร้ายมากไปรึเปล่า" มันอาจจะใช่สำหรับเค้าก็ได้มั้ง แต่เค้าจะรู้มั้ยว่าก่อนนอนเราต้องหาบทความ เรื่องราวต่างๆที่เป็นพลังบวกเพื่อเยียวยาจิตใจของเรา การที่เราทุกข์ในบางปัญหาก็ไม่ได้หมายความว่าง เรากำลัง Toxic ใส่ตัวเองมั้ย
บางปัญหามันกต้องใช้เวลาปรับ ใช้เวลาแก้
แกรู้ได้ไงว่าเรามองโลกในแง่ร้ายมากเกินไป
การที่คนๆหนึ่งพยายามปรับตัว ปรับมุมมองของตัวเองให้มันดีขึ้น ให้มันสดใสขึ้น ทั้งๆก่อนหน้านี้ ชีวิตในวัยที่เรากำลังเจอ คือวัยเด็ก เราถกกระทำทั้งทางกายและจิตใจ มันจะไม่แปลกมั้ยที่เราจะมีปมของตัวเองในวัยเด็ก ที่มันถูกฝังอยู่ในส่วนลึกของหัวใจเรา ทุกครั้งที่เจอเหตุการณ์ที่มันคล้ายกับในอดีตของตัวเอง แกจะรู้มั้ย ว่าหัวใจเราสั่นไหว มือไม้สั้น แต่เราพยายามบอกว่า ไม่มีอะไร แค่ตื่นเต้น ทั้งๆที่กลัวกับเหตุการณ์นั้นมากๆ จนอยากหนีด้วยซ้ำ แต่เราต้องปั้นหน้าแสร้งว่าไม่ได้น่ากลัว
แกจะรู้มั้ยว่าต้องกลัับมาร้องไห้กับตัวเองแทบทุกวัน แต่เราเองเช่นกันที่พยายามเป็นอีกคนที่คอยปลอบใจตัวเอง พยายามบอกตัวเองว่าเก่ง แกไปต่อไป แกอย่ากลัว
จนทำให้เรารู้สึกว่า เหตุการณ์ที่ทะเลาะกับของอีกคนดูไม่ได้เจ็ลปงดเสียใจเท่ากับนินทาเราลับหลัง และที่เจ็บปวดไปมากกว่านั้นคือ อีกคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะช่วยให้ดีขึ้นแต่กลับทำให้เรายิ่งตอกย้ำมาสิ่งที่เราพยายามให้หายไป มันดูไม่ได้ช่วยไรเลย.....
สุดท้ายจะมีเหตุการณ์อะไรที่มากระทบจิตใจของเรา เราคงต้องเยียวยาตัวเองต่อไป
สุดท้ายเเล้วเรานี่แหละที่เขเาใจเรามากที่สุด
เก่งและเก่ง โอบกอดเสมอยามต้องการ ฉันของฉัน ที่เคียงข้างกันทุกเรื่องราว ขอบคุณนะ
บันทึก
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย