วันนี้... มีความเข้าเมืองหลวงค่ะ
บินแต่เช้า ปั่นบทความเรื่องหมอนเน่าตอนอยู่บนเครื่องได้หนึ่งบท 😁....
เพื่อนให้ไปหา กินข้าวด้วยกันที่รพ. เราบอกไม่ เราจะไม่ย้ายที่กินข้าวในรพ.ต่างจังหวัดเพื่อมานั่งกินข้าวในรพ.ที่กรุงเทพเด็ดขาด 😆...
อยากเดินคนเดียว แกทำงานไป ทำธุระเสร็จค่อยเจอกัน...
ถูกขังหลายเดือน ทักษะเดินทางถดถอยไปอีก ปกติก็แย่อยู่แล้ว.... แค่ราวน์วอร์ดยังต้องให้พยาบาลจูง.... ตัดสินใจให้รถรพ.มาส่งที่สนามบิน เพราะถ้ามาเองกลัวตกเครื่อง... บางอย่างเสียเวลาได้ บางอย่างเสียเวลาไม่ได้.. ..
เจ้าของสถิติหลงทุกที่จนเพื่อนกลัว....
ก็ไม่แปลกที่จะหลงตั้งแต่ในสนามบินยันห้าง ต่อให้มีคนบอก หรือลูกศรชี้ก็ต้องเลี้ยวผิดก่อน....
เรื่อยเปื่อยหลายห้าง......
คนกรุงเค้าอยู่กันยังไง ข้าว ขนม มื้อเดียวครึ่งพัน แถมได้ขนมและเครื่องดื่มราคาแพงที่ไม่อร่อยอีกต่างหาก 😅...ลำบากตั้งแต่เมนู ติดที่เคาท์เตอร์ ยกขยับปรับตามสายตาก็ไม่ได้เลย แก่แล้วนะเฮ้ย ลำบากรู้มั้ย.. ...
ลองสั่งเมนูเชิญชวนสวยๆ...
ดูดไปหนึ่งอึก กระท้อนลอยแก้วบ้านป้าอร่อยกว่านี้เยอะ นี่ทั้งหวาน ทั้งเปรี้ยว ทั้งฝาด.... กินได้ไม่ถึง 1/4 แก้ว ยอมทิ้ง ถ้าจะอ้วนตายก็ขอ อ้วนคุณภาพ กินอร่อยได้มั้ย... แพงไม่ว่า นานทียอมจ่าย แต่จ่ายแล้วไม่อร่อย ยอมทิ้ง
กว่าจะถึงเวลานัด วันนี้กินน้ำหวานไปสามแก้ว เกินโควต้าไปมากมาย...
เดินจนเจอมุมหลบ สงบอยู่กลางเมือง ฟักตัวแถวนี้เงียบๆสบายสุดแระ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
