Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
Tan j.
•
ติดตาม
12 ส.ค. 2022 เวลา 17:22 • นิยาย เรื่องสั้น
"แดดไม่เคยส่องในระยะที่เหมือนเดิมกันสักวัน..."
วันนี้ฝนตกทั้งวันเพราะพายุที่ชื่อ มู่หลาน ในเวลา 9 โมงกว่า แดดไม่ส่องผ่านตะแกรงกันนกลงมาที่พื้นห้องเหมือนอย่างเคย
วันนี้วันหยุดแต่ต้องเข้าแลปเพื่อไปล้างของที่แช่ไว้เมื่อวาน เพราะเลิกช้าและขี้เกียจจะล้างของ เหนื่อยอ่อนจากการต้องวิ่งขึ้นชั้น 3 ลงมาชั้น 2 และต้องเดินไปชั้น 3 อีกตึก
และในวันนี้ไม่มีคนในชั้นนั้น เลยเกิดความเงียบขึ้นมานิดหน่อย ตัดสินใจเปิดเพลงที่อยากฟัง
ลิสต์เพลงในยูทูบเราเละเทะเหมือนกองขยะในวันงานเทศกาลที่ใครอยากทิ้งอะไรก็ทิ้งไม่แยกเท่าไรเพราะมันมีอยู่ถังเดียว
ลิสต์เพลงมีทั้งญี่ปุ่น เกาหลี ไทย อเมริกัน หรือแม้แต่เพลงจีนด้วย
เพราะแดดไม่เคยส่องในระยะที่เหมือนเดิมกันสักวัน เราเองก็ไม่เหมือนเดิมกันสักวัน เพลงก็เช่นกัน
ช่วง 1 2 เดือนมานี้เราเกิดอารมณ์ที่ค่อนข้างหลากหลาย ไม่ว่าจะหัวเราะร่า ซึมเป็นส้วม ไม่พูดคุยกับใครไม่อธิบายด้วยว่าเป็นอะไร เพราะเราเหนื่อย เหนื่อยจากข้างในและมันแผ่ออกมาสู่สภาพร่างกายเราด้วย
ปัญหาเรื่องเงินๆ จากที่บ้าน ทำเราเครียด แม้เรากับพี่จะมีงานทำ แต่เงินเดือนที่ได้มันไม่พอกับการที่จะต้องใช้จ่ายหนี้สินที่ครอบครัวเราต่างสร้างมันขึ้นมา
เราเครียด เหม่อ ไม่มีแรงแม้แต่จะพูด เปลี่ยนเป็นคนละคนอย่างฉับพลัน จนใครๆก็สังเกตได้ ใจเราอยากจะอธิบายให้รู้แต่มันเหมือนเรียกความสงสาร เราคิดไปเรื่อยกับเรื่องที่ยังไม่เกิด คิดเองเออเอง เข้าใจเอง และไม่ถามใครเลยสักนิด
เสียงหัวเราะที่เคยเกิดขึ้นจากบทสนทนาสัพเพเหระ มันไม่เกิดขึ้นอีกเลย เพราะเราไม่สามารถขำได้อีก สุดท้ายเราก็เงียบมาตลอด
เรารู้สึกผิดที่หัวเราะมีความสุข แต่คนที่บ้านเครียดกับปัญหาที่รุมเร้า
เรารู้สึกผิดที่ได้กินหมูกรอบ แต่ที่บ้านแม่บอกว่ามีคนเอากับข้าวมาให้ เพราะตาเราบอกกับคนที่มาเยี่ยมหานั่งคุยเล่นว่าอยากกินนั้นนี้ แต่แม่เราทำให้ไม่ได้
เรารู้สึกผิดที่จะซื้อเสื้อตัวใหม่เพิ่ม เพราะราคาของมันเราพอแบ่งแล้วให้แม่ได้บ้างแม้มันจะแค่ 200 ก็ตาม
เรารู้สึกดีเมื่อไม่ต้องออกไปใช้เงิน เรากลายเป็นเหมือนคนเก็บตัว เที่ยวก็ไม่ค่อยเที่ยวเพราะเพื่อนไม่เอ่ยชวนแล้วหลังจากที่อารมณ์เราเปลี่ยนไป แม้จะรู้สึกน้อยใจแต่ถ้าหากเพื่อนเอ่ยชวน เราก็ไปไม่ได้อยู่ดีเพราะเราไม่มีเงินจะไปแชร์ค่าของกินต่างๆ หากไปแต่ไม่ใช้เงิน ก็เหมือนไปทำลายบรรยากาศที่เพื่อนอยากมีมากกว่า
ฉะนั้นการกระทำที่เกิดขึ้นล้วนมีเหตุจากกระทำของตัวเองในอดีตทั้งสิ้น
"...และเราเองก็ไม่เหมือนเดิมเช่นเมื่อวานเลย"
เรื่องเล่า
ชีวิต
บันทึก
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย