14 ส.ค. 2022 เวลา 16:21 • นิยาย เรื่องสั้น
ลืมไม่ลง........
แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด กูไม่เคยลืมมึงเลยเพื่อน
1
ในทุกๆวันกูยังย้อนอ่านเเชทเก่าที่เราเคยคุยกันเมื่อสองปีที่แล้วอยู่ตลอด มันเป็นสิ่งที่เตือนใจกูเสมอมาว่า เพื่อนจะไม่ทิ้งกัน จะไม่ครหากัน
แต่ตอนนี้ ทำไมมึงเปลี่ยนไปวะ! มึงช่วยบอกกูได้ไหม ว่ากูผิดอะไร กูอยากจะร้องไห้ ที่มึงเย็นชาใส่กู กูโคตรอึดอัดเลยเพื่อน มันทำให้กูนึกถึงวันที่มึงทักมาขอลอกการบ้านกูวันแรกๆที่เราเจอกัน ที่มึงชมกูว่าน่ารัก ที่มึงคอยห่วงใยกูแล้วกูก็แซวมึงเรื่องสาวบ้าง มันโคตรมีความสุขเลยอ่ะเพื่อน กูพูดแล้วอยากร้องไห้ว่ะ กูโคตรเสียใจเลย
กูแอบนั่งร้องไห้คนเดียวมึงรู้บ้างไหม มึงคงไม่เห็นกูหรอก เพราะมึงกำลังสนุก สนุกกับคนใหม่ๆที่มึงไม่คุ้นเคย มึงเห็นกูเป็นแค่อากาศในสายตาของมึง กูรู้สึกเสียดายว่ะ เสียดายที่กูรักมึงหมดใจ
กูโคตรสมเพชตัวเองเลย ที่กูนั่งรอมึงพร้อมกับน้ำตาที่ไหล กูแกล้งเอามือขึ้นมาปัดแมลงหวี่แต่ที่จริงแล้วกูเช็ดน้ำตาตัวเอง กูไม่เสียดายน้ำตาตัวเองหรอกนะเว้ย กูให้มึงได้ทุกอย่าง แม้แต่น้ำตาสักล้านหยดกูก็ยอม เพื่อมึง!
ขอร้องล่ะเพื่อน ก่อนที่กูจะไม่ไหวมากกว่านี้ มึงช่วยกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม กูโคตรท้อเลยว่ะ กูขอร้องมึงแค่ครั้งสุดท้ายเท่านั้น มึงอย่าเมินกูได้ไหม ทำไมวะเพื่อน กูอยากรู้ว่ามึงโกรธอะไรกู กูจะเปลี่ยนตัวเอง มึงบอกกูมาเถอะนะ   เพื่อนรัก......
โฆษณา