หาวิหารธรรมเป็นเครื่องอยู่ของใจ เช่น การรู้สึกตัวกับกาย หรือรู้ลมหายใจ ทําบ่อยๆเพื่อให้จิตตั้งมั่น ไม่จําเป็นต้องตั้งมั่นนิ่งนานๆ ตั้งมั่นแค่ 2-3 ลมหายใจก็ได้ เพราะหลายลมหายใจไปมันกลายไปคิดรู้ ให้ทําแบบสะสมที่ละ 2-3 ลมหายใจ สัมผัสสบายๆเบาๆกับลมหายใจ ทําบ่อยๆ ทําเรื่อยตลอดที่รู้ตัว วันหนึ่งทําให้ได้ไม่ตํ่ากว่า 10 ครั้ง แล้วขยายมากขึ้นไปเรื่อยๆ
คุณกําลังสะสมสัมมาสติอยู่ สติรู้สึกตัวนี้หล่ะ เปรียบเทียบเหมือนเอาแก้วเปล่ามา การที่เราทําสมาธินานๆเพื่อให้นํ้าเต็มแก้วมันยาก เพราะใจเราไม่ตั้งมั่น หนึ่งวันนึงนั่งสมาธิไปหนึ่งชั่วโมงอาจจะได้เป็นนํ้าเติมแค่หนึ่งช้อนโต๊ะ แต่ถ้าในหนึ่งวัน เรารู้สึกตัวหรือรู้ลมหายใจเราสั้นๆบ่อยๆในชีวิตประจําวัน เหมือนเติมนํ้าลงแก้วครั้งละหนึ่งช้อนชา แต่เราเติมทั้งวัน นึกได้เติม นึกได้ทําตลอด อันไหนนํ้ามันเต็มแก้วไวกว่ากัน
นํ้าเต็มแก้วได้กําลังสัมมาสติมากๆ ที่นี้พอกลับไปทําสมาธิในรูปแบบ สมาธิจะตั้งมั่นได้ง่ายนาน เกิดเป็นสัมมาสมาธิ มากกว่าไปนั่งทนแล้วได้มิจฉาสมาธิ ซึ่งทําผิดแม้ทํานานมันก็ทําฟรีเมื่อยฟรีนะ แต่ถ้าทําถูกเมื่อไหร่ กายเบาใจเบา แยกรูปนาม เจริญสัมมาสมาธิ เป็นทางมาแห่งปัญญา
ภาพ พระพุทธสิริสุทธิสวัสดิ์ วัดสุทธิวราราม กรุงเทพมหานคร
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
