15 ส.ค. 2022 เวลา 15:46 • ประวัติศาสตร์

อดีตที่สังคมเคยตราหน้าว่า..ไอ้ขี้ยา สู่..

ผู้ชนะการประกวดคำขวัญต่อต้านยาเสพติด
จากเด็กน้อยลูกคนจีน หรือ ตึ่ง หนั่ง เกี้ย ที่เติบโตในย่านใจกลางเมือง ไม่ไกลจากไชน่าทาวน์ ที่มีเพื่อนๆทั้งรุ่นเดียวกันและรุ่นพี่ติดยาเสพติด ปะปนอยู่ในสังคมแถวบ้าน
◀️ ซ้าย : นักเรียนโรงเรียนเสียนจินจิ้นเตอะเฟินเซี่ยว 暹京進德分校 Xiān jīng jìn dé fēnxiào ภาพถ่ายตอนจบชั้น ป.4 ▶️ ขวา : ภาพถ่ายที่แลกกันกับเพื่อนตอนจบ ป.7 โรงเรียนสามัญวัดพลับพลาชัย ส.พ.ช.ในปี 2519 ก่อนแยกย้ายไปตามหนทางของแต่ละคน
เข้าสู่ช่วงวัยรุ่นในชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ทั้งพ่อและแม่(อาป๊า อาแหมะ) เริ่มกังวล กลัวว่าลูกชายจะติดยาตามเพื่อน
ซ้าย 2519 ม.ศ.1/ขวา 2521 ม.ศ.3 ห่างกัน 2-3 ปี สู่ช่วงรอยต่อระหว่างวัยเด็กเข้าสู่วัยรุ่น รูปหน้ายาวขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
สู่การเรียนศิลปะที่ยิ่งมีเพื่อนๆและสิ่งแวดล้อมที่เย้ายวนมากมาย ด้วยวิถีการเรียน ความอิสระทางความคิดของนักเรียนศิลปะ แห่ง วิทยาลัยช่างศิลป
1
ภาพถ่ายติดใบประกาศของวิทยาลัยฯ ระหว่างปี 2524-2525
จนล่วงเข้าสู่วัยทำงาน ด้วยรูปร่างที่ผอมกะหร่อง ก่องแก่ง กับทรงผมยาวถึงกลางหลังและการแต่งตัวสไตล์ฮิปปี้สุดเซอร์ ที่ทั้งสูบบุหรี่และดื่มเหล้าเกือบทุกวัน สังคมทั่วไปก็มองว่าคือขี้ยาดีๆนี่เอง ที่แม้แต่พ่อแม่ยังนึกว่าติดยาเสพติด เคยครั้งหนึ่งเมากลับมาบ้าน พ่อถึงกับให้อาตี๋ น้องชายที่อายุห่างกัน 6 ปี มาดมปากว่ามีกลิ่นเหล้าหรือไม่ ด้วยความสงสัยว่า
ไม่ได้เมาเหล้า
แต่
เมายา
น้องชายก็ไม่ทราบว่าดมอีท่าไหน ไม่ได้กลิ่นสะงั้น (ฮ่าฮ่า..สงสัยเป็นหวัด) ทำให้พ่อยิ่งแน่ใจว่าติดยาแน่นอน จนผู้เขียนต้องท้าให้พาไปตรวจที่โรงพยาบาล ด้วยน้ำตาและความน้อยเนื้อต่ำใจ
◀️ ซ้าย ช่างศิลป์แอร์โรว์ Arrow ระหว่างปี 2527-2529 ผมยาวกลางหลังสุดเซอร์ ▶️ ขวา ช่างศิลป์ไนกี้ NIKE ระหว่างปี 2530-2535 มาสู่ลุคผมสั้นแต่งตัวเรียบร้อยขึ้น แต่ยังคงไว้ในสไตล์เด็กศิลป์ นิ้วมือคีบบุหรี่ติดตัว
ใช่ครับ ผู้เขียนลองมาหมดแล้ว ทั้งพันลำ ทั้งบ้องกัญชา แต่ไม่ได้ถึงกับติดแค่ตามเพื่อน และเป็นวัยที่อยากลอง พ่อแม่ผู้ปกครองหลายๆท่านมักจะโทษที่เพื่อนๆ ของลูก เพราะเวลาไปนอนค้างตามบ้านเพื่อน เคยโดนพ่อแม่เพื่อนว่ากระทบชิ่งอยู่บ่อยๆว่า ให้เลือกคบเพื่อนดีๆนะ เดี๋ยวจะเสียคน ติดเหล้าติดยาตามเพื่อน พวกเราถึงขั้นนั่งก้มหน้าเงียบกริบ นึกว่าสลด แต่เปล๊า..(เสียงสูง) กลั้นหัวเราะกันแทบแย่ เพราะแก๊งเรา
หุ่นขี้ยา
และ
ผมยาวทุกคน
มันก็น่าอยู่หรอกครับยุคนั้น ทั้งกินเหล้า สูบบุหรี่ พี้กัญชา
พันลำ ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต
ด้วยแรงบันดาลใจกับการที่เห็นผู้ใหญ่เวลาลูกหลานเกเร มักชอบโทษนู่นนี่นั่น หรือแม้แต่ตัวเองที่เที่ยวโทษสิ่งแวดล้อมมั่ง เพื่อนมั่ง ว่ามาชักจูงให้เขาเสียคน แต่คนเราทุกอย่างมันอยู่ที่ใจ จึงแต่งคำขวัญเข้าประกวด ในโครงการ "ร่วมแรงร่วมใจต้านภัยยาเสพติด" เนื่องในวันต่อต้านยาเสพติดโลก ด้วยคำขวัญที่ว่า
ชนะตัว ชนะใจ
ชนะภัย ยาเสพติด
linxikun
1
จากแรงบันดาลใจดังกล่าว ด้วยข้อความที่ สั้น กระชับ บ่งบอกถึงถ้าเราชนะใจตัวเองได้ เราก็จะชนะภัยร้ายได้ทุกสิ่ง ทำให้ชนะใจกรรมการ ผลลัพธ์คือ..ได้รับรางวัลคำขวัญรองชนะเลิศประเภทบุคคลทั่วไป ที่นำความภาคภูมิใจให้กับผู้เขียน และหวลคิดถึงท่านทั้ง 2 ที่ไม่ได้อยู่ร่วมภาคภูมิใจกับลูก ที่ครั้งหนึ่งคอยตักเตือนด้วยความห่วงใย วันนี้ลูกกล่าวได้เต็มปากว่า พ่อกับแม่คงหายห่วงแล้ว เพราะลูก ลด ละ กับสุราและบุหรี่ไปแบบแทบลืมกันเลยทีเดียว พ่อกับแม่คงยิ้ม😊และมองลงมาจากท้องฟ้าด้วยความภาคภูมิใจไปกับลูก
1
อาแหมะ(แม่) กับ อาป๊า(พ่อ) ที่แสนจะห่วงใยลูกรักของท่าน
ได้รับซองใส่เงินรางวัล 3,000 บ. และโล่รางวัลแห่งความภาคภูมิใจ ที่มากค่ากว่าเงินทอง ซึ่งตอนนั้นแทบจะไม่มีใครเชื่อเลย หาว่าไปสั่งทำเองแถวร้านโล่รางวัล ย่านวัดสุทัศน์ ไม่รู้จะหัวเราะ🤪หรือร้องไห้😭ดี ฮ่าๆๆ😂
ได้รับเกียรติจากท่าน พล.ต.ท.นพดล สมบูรณ์ทรัพย์ ผู้บัญชาการตำรวจปราบปรามยาเสพติด และคุณตะติยะ ซอโสตถิกุล ผู้บริหารศูนย์การค้าซีคอนสแควร์ ศรีนครินทร์ เป็นผู้มอบโล่และเงินรางวัล เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 2540
ภาพปัจจุบันของผู้เขียน Jul.19,2022 ในวัยย่าง 62 กับประสบการณ์ชีวิตที่นำมาเล่าสู่กันฟัง ด้วยเรื่องราวมากมายหลายหลากที่กลั่นจากชีวิตจริง เป็นตำนานเล่าขานผ่านภาพถ่ายและตัวหนังสือ ที่นำมาร้อยเรียงอย่างมีสีสัน มาร่วมผจญภัยไปกับเรา ในทุกช่องทางการติดตาม : เที่ยวดื่มเที่ยวกินกับหลินซิคุน , blockdit.com/linxikun , tiktok.com/@linxikun , youtube.com/@linxikun
เรากลับไปแก้ไขอดีต..ไม่ได้
แต่
เราทำวันนี้ให้ดีที่สุด..ได้
Linxikun
1
#อาลั้นเด็กหลังตลาด
#เตี่ยงหม่อโผ่วตาโปวเกี้ย
โฆษณา