ความสนุกของการเล่นเกมในวัยเด็ก:
เพราะประสบการณ์หาซื้อไม่ได้เมื่อโตขึ้น ตอนยังเป็นเด็กจึงควรเล่นให้เต็มที่
ในวัยเด็กของใครหลายคนอาจจะเคยไปเล่นในร้านเกม ได้เล่นเกมในเครื่องเล่นเกมที่บ้าน หรือจะเป็นเกมในคอมพิวเตอร์ เกมออนไลน์ ตัวคุณในวัยเด็กมองเกมเหล่านี้เหมือนสวนสนุกที่อัดอยู่ในหน้าจอซึ่งสามารถเลือกหรือเปลี่ยนได้ตามต้องการ เมื่อโตขึ้นความสนุกนั้นจะยังคงอยู่ เป็นความทรงจำแห่งความสุข มันจะยังวนเวียนอยู่ในตัวคุณและสามารถหวนกลับไปคิดถึงได้ตลอดเวลา
แต่ในอีกด้านของเด็ก ๆ ที่ไม่ได้มีโอกาสเข้าถึงเกมเหล่านั้นแม้ใจจะอยากมากแค่ไหน เมื่อโตขึ้นและหันมาสนใจมันจะแตกต่างกันกับการเล่นในวัยเด็กแค่ไหนกันนะ
ในยุคนี้เกมสามารถเข้าถึงง่ายมากขึ้นจากการมาถึงของสมาร์ทโฟน การพัฒนารูปแบบการเล่นเกมที่น่าสนใจของเกมคอมพิวเตอร์และเครื่องคอนโซล หรือจะเป็นยูทูบเบอร์และสตรีมเมอร์ที่เชิญชวนผู้คนหลากหลายให้มาสนใจวงการเกม ทำให้วงการนี้ขยายตัวเร็วขึ้นภายในไม่ถึงสิบปี แม้ว่ามุมมองในแง่ลบของสังคมต่อเกมยังต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะลงตัวโดยเฉพาะประเทศไทยก็ตาม
ผู้เขียนเติบโตมาโดยที่ไม่ได้เข้าถึงเกมเท่าไหร่ในวัยเด็ก สื่อต่าง ๆ ที่คอยกรอกหูถึงข้อเสียทำให้คิดว่าการเล่นเกมทำให้เสียนิสัย พอโตขึ้นมีอิสระในการเลือกเสพสื่อได้เปิดโลกก็รู้สึกสนอกสนใจโลกของเกมมาก ไม่ว่าจะเปิดดูในช่องยูทูบที่พูดถึงเกมด้วยความชื่นชอบของพวกเขาเอง หรือฟังเพื่อนที่มีประสบการณ์เหล่านั้นในวัยเด็กก็ยิ่งรู้สึกว่าสิ่งบันเทิงนี้ช่างน่าหลงใหลเสียเหลือเกิน เมื่อถึงวันที่ได้มาลองสัมผัสเอง แม้จะรู้สึกสนุกก็อดตั้งคำถามไม่ได้ว่าหากเป็นเราในวัยเด็กที่ได้เล่นเกมแบบนี้มันจะดีแค่ไหนกันนะ?
วัยเด็กเรามีจินตนาการ ช่างฝัน ความรู้สึกอยากรู้อยากเห็น ด้วยความไร้ประสบการณ์ การเสพสื่อสื่อและการละเล่นทุกอย่างที่ได้รับมาจึงความสดใหม่ และกระตุ้นให้เกิดกระบวนการเรียนรู้ แต่พอเราโตขึ้นมา ต้องมีภาระ มีความรับผิดชอบ มีความเครียด ในหัวต้องมุ่งกับการเรียนและการงาน ความรู้สึกรับสิ่งใหม่ แล้วตื่นเต้นหรือแม้แต่กระบวนการเรียนรู้ก็ลดลงตามเวลา
เพราะฉะนั้นแม้จะรับสื่อเดียวกัน แต่ความสนุกที่ผ่านความไร้เดียงสาและเต็มไปด้วยจินตนาการ กับความสนุกที่พบเจอกับสิ่งที่ต้องเจอจากละทิ้งความเครียด และการต้องรับผิดชอบมากมายมาเล่นเกมคลายเครียดนั้น ผลที่ออกมาจึงเป็นคนละรูปแบบกัน
' เด็กที่ได้เล่นเกมนั้นได้อะไร '
วัยเด็กที่ควรได้รับประสบการณ์จะเกิดความรู้สึกตื่นเต้นในการพบเจอสิ่งใหม่ ที่ไม่เคยเห็น สีสันรูปร่างที่โดดเด่น ความแฟนตาซีที่ต่างจากโลกแห่งความเป็นจริงจะกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นและจินตนาการ
อีกทั้งเรายัง’เป็นตัวเอก’ของเรื่องราวนั้นซึ่งไม่ใช่สิ่งที่จะหากันได้จากโลกภายนอกได้ทุกคน เกมมีเป้าหมายและจุดจบ กว่าจะไปถึงจุดนั้นก็ต้องเจอมรสุม ต้องคอยสังเกต บางทีก็ต้องวางแผนให้ผ่านในแต่ละด่าน เมื่อเราชนะ มันก็สร้างความภูมิใจเล็กน้อยให้กับตัวเอง ทำให้รู้ว่าความพยายามมาตลอดนั้นมีผลแค่ไหน กับวัยที่ไม่ได้ใช้ความพยายามมากมายนั้นมันเลยเหมือนรางวัลชิ้นโตที่เมื่อสะสมมากขึ้นไปเรื่อย ๆ จะกลายเป็นความมั่นใจที่จะติดตัวไปจนโต
อีกทั้งเกมก็เหมือนแบบจำลองของการใช้ชีวิต ทุกการตัดสินใจ ทุกการบังคับเมาส์ กดแป้นคีย์บอร์ด มีผลทั้งหมดในโลกของเกม เพราะฉะนั้นจึงต้องคอยเฝ้าสังเกต และต้องยอมรับผลที่ตามมาอีกด้วย แม้จุดจบจะไม่สวยแต่เพียงกดปุ่มรีเซ็ตเราก็เริ่มต้นใหม่ได้ ซึ่งในชีวิตจริงเราทำแบบนั้นไม่ได้ เลยเหมือนได้รับประสบการณ์ใหม่ ๆ ที่ชีวิตนี้เขายังไม่ได้พบเจอ โดยจะยิ่งมีประโยชน์ถ้ามีผู้ปกครองแนะนำอย่างอบอุ่นและเข้าใจว่าหมายถึงอะไร สิ่งนี้ดีหรือไม่ดีอย่างไรจะช่วยให้เด็กเรียนรู้ได้ดีขึ้น
การเล่นเกมจึงเป็นเหมือนโลกแห่งการเรียนรู้ที่ควรได้ลิ้มลองในวัยที่ควรได้รับโดยเฉพาะวัยเด็ก ยิ่งมีผู้ปกครองเป็นส่วนหนึ่งในโลกแห่งเกมของเขา คอยเล่น แนะนำหรือสนุกไปกับลูก ๆ แม้แต่จะแบ่งช่วงเวลาแห่งความสุขนั้นให้เหมาะสมก็จะยิ่งฝึกให้เด็กแบ่งเวลา และไม่ติดเกมอย่างที่กังวลอีกต่อไป และเมื่อเติบโตขึ้น ช่วงเวลาเหล่านั้นจะเป็นช่วงเวลาสำคัญในชีวิตที่ไม่ว่าจะนึกถึงกี่ครั้งก็จะมีความสุขในหัวใจไม่มีวันจางหายไป
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
