ลัทธิเต๋าบอกว่า ความมีและความไม่มี (ความว่าง) เป็นสิ่งเดียวกัน นั้นคือความว่างก่อเกิดความมี ความมีก่อเกิดความว่าง นั่นคือธรรมชาติของเต๋าที่ให้กําเนิดและเป็นตัวแทนสรรพสิ่ง ในทางพุทธตามกฎของไตรลักษณ์ก็อธิบายคล้ายๆกัน ว่าสิ่งที่มีสิ่งที่เห็นในความจริงก็ไม่มีอยู่จริง จริงคือไม่จริง ไม่จริงคือจริง ตัวตนที่เห็นเป็นคนสัตว์ สิ่งของก็ไม่มีอยู่จริง
เป็นสภาวะไตรลักษณ์ ที่พลังงานเปลี่ยนรูปเป็นสสารในที่ว่าง เกิดขึ้น และก็หายไปในที่ว่าง ไม่มีตัวตนหรือตําแหน่งแห่งหนที่แน่นอนในเชิงควอนตัม