บางทีเราอาจไม่เคยรู้ หรือเรารู้แล้ว แต่แค่ไม่ยอมรับมันเสียที
เราเชื่อว่าอะไรหลายๆอย่าง บางครั้งมันเหตุผลในการเกิดขึ้น เราเองก็สัมผัสถึงคลื่นบางอย่างเมื่อมีการสั่นที่ต่างออกไป คลื่นบางอย่างที่ มีความถี่ไม่เท่าเดิม ตัวเราเองมีความสามารถในการรับรู้เรื่องบางอย่างได้ก่อนเสมอ ไม่ว่ามันจะมาในรูปแบบใดก็ตาม
แต่แล้วเราก็ปล่อยผ่านมันไป คลื่นเหล่านั้นคอยเตือนเราเสมอว่าสักวันนึง มันจะเกิดขึ้นเหมือนคลื่นยักที่ปกติก่อนจะถาโถมในที่สุดยังไงละ
เมื่อในความเป็นจริง สิ่งที่เราคิดไม่เหมือนที่เราคิด
สิ่งที่เราหวังไม่เป็นดั่งที่หวัง
ทุกอย่างมีเกิดขึ้น ทุกอย่างมีคาดหวัง ทุกอย่างมีการเรียนรู้ ทุกอย่างกำลังดำเนินอยู่ และทุกอย่างมีเหตุผลของมันเสมอ
เราเองมักพลาดพลั้งกับความคิดมหาศาลที่เข้ามาทำลายสติรู้นึกในตัวเรา ค่อยๆเริ่มกัดกิน ค่อยๆเริ่มบดลำทำลายขยี้ และมัดรวมมันเอาไว้ เช่นเดียวกันกับที่เราเองยังคงหลงเมาในความคิดลบ ไหลไปกับช่วงอารมณ์ ไหลไปกับความรู้สึกที่ทะยานพาเราออกไปท่องโลกภายใน ไม่มีคู่มือ ไม่มีแผนที่ ไม่มีที่สิ้นสุด ไม่มีจุดจบเว้นแต่เราจะระลึกได้ว่า เว้นทางนี้มันไม่มีอะไรเลย
นอกจากการหลงไปกับสิ่งที่จินตนาการว่ามันจะเกิดขึ้นโดยดี กลับมาอยู่กับสายลมเย็นรอบกาย กลิ่นไอฝนอ่อนๆ แล้วลองถามตัวเองสักคำ
มีเหตุผลอะไรที่ต้องทำแบบนั่นกันเหรอ ?
เราเองก็ต่างหวังให้มันเป็นอย่างที่เราคิดให้เหมือนที่เราหวังให้เหมือนที่เราอยากเป็น
แต่ความคิดนั่นก็หันกลับมาบ่อนทำลายตัวเราไม่จบไม่สิ้น
ไม่แม้แต่จะโอนอ่อนต่อเรา ไม่เคยโอนอ่อนต่อใคร และไม่มีใครอ่อนโอนต่อเรา
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
