ที่วัดศรีมหาโพธิ ซึ่งเป็นวัดใหม่ของชุมชนแถบนี้ เป็นที่เก็บของเก่าจากหลายที่ แต่โดยเฉพาะที่สระมรกต อาจาย์ศรีศักรว่า ศิวลึงค์ที่ถูกขนานนามว่ายาวที่สุดในประเทศไทย (555โดยท่านเจ้าของพื้นที่) แท่งนี้น่าจะเอามาจากสระมรกต ฐานขนาดใหญ่ที่ทำจากหินทรายก็ยังมีอยู่ หรือฐานโยนีจากศิลาแลงที่คงทำขึ้นในพื้นที่ใหญ่เบ้อเร่อ ก็ยังคงอยู่ และที่นี่เอง จารึกเนินสระบัวจากสระมรกตที่อาจรย์ชิน อยู่ดี ไปพบก็ถูกนำมารักษาไว้ที่โคนต้นโพธิ์เช่นเดียวกัน
ที่เมืองศรีมโหสถ หากทั้งนักวิชาการและกรมศิลปากรสรุปไปทันทีว่าอันโน้นนี่เป็นงั้นงี้ คงต้องระวังมากๆ เพราะเช็คดูแล้ว ของต่างๆ ล้วนไม่เคยอยู่ติดที่ตามที่ควรจะเป็น เช่น เครื่องไทยทานสำริดอันเนื่องจากอโรคยศาลไปปรากฎที่โบราณสถานนอกเมืองด้านตะวันตกเฉียงเหนือทั้งหมด ชื่อต่างๆ แต่มารวมกัน การสรุปว่าที่สระมรกตคือ "อโรคยศาล" ไปเลยนั้น เดี๋ยวก่อนนนสิ
รวมทั้งโบราณวัตถุหลายอย่างทำให้คิดได้ว่า มันไปเหมือนกับแถบคาบสมุทรที่มีฮินดูเข้ามาชัดเจนทั้งทางฝั่งอันดามัน และในเส้นทางข้ามคาบสมุทรอีกหลายแห่ง อย่างที่เวียงสระ ชัดเจนว่ามีฮินดูระยะแรกๆ ที่เรียกว่าเทวรูปรุ่นเก่านั่นเองเข้ามาถึงที่นี่และศรีเทพด้วย
รวมทั้งโบราณวัตถุหลายอย่างทำให้คิดได้ว่า มันไปเหมือนกับแถบคาบสมุทรที่มีฮินดูเข้ามาชัดเจนทั้งทางฝั่งอันดามัน และในเส้นทางข้ามคาบสมุทรอีกหลายแห่ง อย่างที่เวียงสระ ชัดเจนว่ามีฮินดูระยะแรกๆ ที่เรียกว่าเทวรูปรุ่นเก่านั่นเองเข้ามาถึงที่นี่และศรีเทพด้วย
ที่นี่ปนไปหมดทั้งฮินดูรุ่นเก่าและพุทธแบบดั้งเดิมก่อนอิทธิพลมหายานเข้ามา และรวมไปถึงอิทธิพลของเขมรในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ อย่างลืมว่าก่อนหน้านั้นมีอะไรที่ชัดเจนว่ามีอิทธิพลเขมรเข้ามาสู่พื้นที่นี้ ก็ไม่เห็น รึว่ามีอะไร เท่าที่พบคืออยู่แถวๆตาพระยา อรัญประเทศ อันนี้เห็นชัดว่าคนละท้องถิ่น
แท่งศิวลึงค์ตามภาพ เคยเห็นในพิพิธภัณฑ์ที่วัดเหลในกะปงเก็บไว้อยู่ ถามก็ว่ามาจากเนินเขาที่เดิมซึ่งเคยพบพระนารายณ์กับเหล่าประติมากรรมแบบอินเดียและจารึกเขาพระนารายณ์รุ่นพศต. ๑๖ นั่นแหละ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
