ฮอยเสียง หมากกะโหล่ง
เดินทางไปทำงาน
พบเจ้าสิ่งนี้เข้า "หมากกะโหล่ง"
ไม่ใช่ผลไม้ของอีสานหรอกนะ
แต่เป็นเครื่องเสียงประจำตัวเพื่อนของฉันในวัยเด็ก
ทรงจำผุดขึ้น
ในยามที่เราสนานสนุก
ไปตามป่า ตามโคก แล้วหากันไม่พบ
จะคอยเงี่ยหูฟังว่า ตอนนี้เพื่อนเล็มหญ้า
หรืออยู่แถวสุมทุมพุ่มไม้ไหน
เพื่อจะหากันถูก
ชวนกันกลับบ้าน
ในยามตะวันรอน อ่อน ยอแสงลง
ยามเราเดินกลับบ้านกัน
เสียงหมากกะโหล่งที่ดัง กวง ก้อง โก่งเหล่ง โก่งโหล่ง เป็นดังเครื่องบอกโมงยาม ว่าย่ำค่ำสนธยาแล้ว ที่จะกลับจากทุ่ง เพื่อนอนคอก... อูดควันไล่ยุง
น้ำตาร่วง
เผาะ ๆ ลงแก้มที่แตกปริ ยามหนาว
ยืนมอง วันที่เขาฉุกลากเพื่อน
ขึ้นรถหกล้อบนเนินดินท้าย หมู่บ้าน
รถเคลื่อน ออกไป มองเพื่อนที่อัดกันบนรถ
จากไปจนลับตา
วิ่งกลับบ้าน
ขึ้นบนบ้าน ลงกลอน ซุกตัวเข้าไปร้องสะอึกสะอื้นให้ในตู้เสื้อผ้า
สิ้นเพื่อน สิ้นสำเนียงเสียงหมากกะโหล่ง
"ชีวิตควายต่อชีวิตคน "
บุหงารำไป
๒๕.๐๖.๖๕
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
