26 ส.ค. 2022 เวลา 08:24 • ปรัชญา
🌺🍃🍂👵🏻 เรื่องของ “ย่า” 👵🏻🍂🍃🌿🌺
หญิงชราอยู่เดียวเปลี่ยวดายจิต
เก็บผักหญ้าเลี้ยงชีวิตไม่คิดหนี
ยอดผักป่าลดาวัลย์ปันไมตรี
ช่วยชักชี้ชวนชิมให้ลิ้มลอง
ย่ากินเถิดประเสริฐนักยอดผักฉัน
คุณอนันต์สมุนไพรไล่ไข้หมอง
ย่าอิ่มเอมอารมณ์สมใจปอง
อยู่กับผองผกาลดาวัลย์
เช้าเก็บผักกอบเป็นกำนำไปขาย
หาเลี้ยงกายจิตปล่อยวางอย่างสุขสันต์
สิ้นทุกข์ทนหม่นไหม้ไร้จาบัลย์
ชีวิตนั้นพอคงดำรงตน
จวบถึงวันผันผ่านกาลมาถึง
ณ วันหนึ่งซึ่งย่าเดินดำเนินหน
ถูกงูเห่าตัวร้ายฉกวายชนม์
ชีพหลุดพ้นสกนธ์กายมลายลง
มวลพฤกษาลดาดื่นสะอื้นไห้
สุดอาลัยในชีพดับลับผุยผง
เสียงครวญคร่ำกำสรดย่าปลดปลง
สิ้นผู้บ่งบอกขานตำนานไพร
“ย่า” เพียรบ่งคุณค่าธรรมชาติ
น่าอนาถไร้คนผู้รู้คำไข
สองดวงตาที่มองเห็นความเป็นไป
ดับสิ้นแสงแรงไร้ไม่หวนคืน
:ღ´¨)
¸.•´¸.•*´¨) ¸.•*¨)
(¸.•´ (¸.•` อสงไขย⋰⋱⋰ (✿◠‿◠)
ขอบคุณเค้าเรื่องจาก “ญ่า” นิทานร้อยแก้วของอังคาร กัลยาณพงศ์
ภาพ : Pixabay.com
โฆษณา