#MURAKAMI
#มูราคามิ
#SouthOfTheBorderWestOfTheSun
#การปรากฏตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก
แปล โตมร ศุขปรีชา
จะเป็นอย่างไร ถ้ารักครั้งแรกยังคงตราตรึงอยู่ในใจ อย่างชนิดที่เรียกว่าฝังรากลึก และพร้อมที่จะเติบโตขึ้นมาเป็นต้นรักต้นใหญ่ได้ทันทีเมื่อถูกกระตุ้น ถึงแม้ว่าจะมี “ความเป็นสามี” และ “ความเป็นพ่อ” ติดตัวอยู่ก็ตาม
ผมไม่อาจดำเนินชีวิตต่อไปอย่างนี้ได้มันไม่ถูกต้องในฐานะมนุษย์ ในฐานะสามี ในฐานะพ่อ ผมต้องมีชีวิตอยู่เพื่อความรับผิดชอบของตัวเอง แต่ตราบใดที่ภาพหลอนเหล่านี้ยังล้อมรอบผมอยู่ ผมก็เหมือนเป็นอัมพาต เวลาฝนตกยิ่งแย่ไปใหญ่ เพราะผมจะหลงเพ้อไปว่าชิมาโมโตะอาจมาปรากฏตัวเปิดประตูเข้ามาเงียบๆ พากลิ่นของสายฝนมากับเธอด้วย
มูราคามิใช้วิธีจับตัวละครเอกมาเล่า พรรณนา บรรยาย ครำ่ครวญ รวมถึงพรำ่บ่นและก่นด่า ให้เรา ๆ ในฐานะคนอ่านได้รับรู้เรื่องราวในชีวิตของเขา เอาจริง ๆ นะ ผมจำชื่อตัวละครเอกไม่ได้ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะผมเป็นพวกความจำสั้น หรือความไม่คุ้นเคยกับภาษา หรือเพราะวิธีการเขียนที่ทำให้ผมรู้สึกว่ากำลังฟังเพื่อนที่เพิ่งจะสนิท เล่านั่นโน่นนี่ให้ฟังในวงเหล้า
ตัวละครเล่าถึงชีวิตตัวเองตั้วแต่เด็ก สภาพครอบครัว การพบเจอกับรักแรก ความพยายามที่จะค้นหาตัวตน จนถึงจุดที่เรียกได้ว่าประสบความสำเร็จในชีวิต แต่แล้วก็เหมือนโลกหยุดหมุน ทันทีที่รักแรกเดินกลับเข้ามาในชีวิต
ผมไม่เคยรู้จักมูราคามิมาก่อน ถ้าไม่นับการ์ตูนญี่ปุ่น งานแปลจากภาษาญี่ปุ่นที่ผมอ่านแทบทั้งหมดจะเป็นวรรณกรรมเยาวชน อาจจะมีหลุดแนวสยองขวัญบ้าง จนปีนี้เองที่ผมเริ่มหยิบนิยายแปลของนักเขียนชาวญี่ปุ่นจากร้านหนังสือติดมือกลับบ้าน ทำให้ได้สัมผัสรสชาติใหม่ ๆ เพิ่มขึ้น แต่เล่มนี้ผมไม่ได้ซื้อเอง มีคนแนะนำให้ลองอ่านงานของมูราคามิพร้อมให้หนังสือมาด้วยเลย
ผมไม่รู้ว่างานเล่มอื่นของมูราคามิเป็นยังไง แต่สำหรับเล่มนี้มูราคามิเล่าเรื่องได้น่าเย้ายวน แม้ว่าจะเป็นปัญหาหนักอกอย่างแสนสาหัส แต่พอเรื่องจบ เหล้าหมด เราต่างก็แยกย้ายกันไปนอน แล้วพอตื่นขึ้นมาในวันใหม่ เราก็ใช่ชีวิตกันต่อไป เหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเมื่อคืน
เล่มนี้เป็นนิยายสำหรับผู้ใหญ่จริง ๆ เพราะมีบทอัศจรรย์อยู่ด้วยนิดหน่อย แล้วหลาย ๆ อารมณ์ความรู้สึกที่ตัวละครพยายามอธิบาย ถ้าเราไม่เคยมีประสบการณ์ตรงมาก่อน ก็น่าจะยากที่จะเข้าใจ
เล่มนี้เป็นนิยายที่ไม่ใช่แค่ให้เรารับรู้เรื่องราว แต่ความสนุกอยู่ที่เราจะจมดิ่งไปในอารมณ์ร่วมกับตัวละครได้แค่ไหน
แต่เอาละ ไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่ ผมจัดว่าเล่มนี้เป็นงานเขียนที่มีสไตล์ (ก็อธิบายไม่ได้นะว่ามีสไตล์ยังไง แต่ก็พอเปรียบเทียบได้กับเวลาเราเลือกเสื้อผ้า เราจะแยกแยะได้ว่าแบบไหนคือเสื้อผ้าทั่ว ๆ ไป กับแบบที่ดูดีมีสไตล์) ควรค่าแก่การเปิดประสบการณ์
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
