คำถาม:
ในการปฏิบัติธรรม จะรู้ได้อย่างไรว่าปฏิบัติผิดหรือถูกครับ
คำตอบ:
ปฏิบัติถูกหรือผิดให้เราพยายามยกเอาธรรมของพระพุทธเจ้ามาเป็นเกณฑ์ในเบื้องต้น เราอย่าไปเอาบุคคลอื่นมามีความชอบธรรมเหนือยิ่งกว่าหลักธรรมหลักวินัย ครูบาอาจารย์ทุกองค์ที่ท่านมีชื่อเสียงหรือไม่มีชื่อเสียงก็ตาม ถ้าท่านปฏิบัติถูกต้อง แนะสอนถูกต้องตามหลักธรรมหลักวินัยแล้ว ครูบาอาจารย์ท่านนั้นถูกต้องหมด
แต่ถึงแม้นว่าครูบาอาจารย์จะมีชื่อเสียงโด่งดังมากมายก่ายกอง ถ้าการประพฤติปฏิบัติของท่านไม่ถูกต้องตามหลักธรรมหลักวินัย หรือคำแนะนำสั่งสอนของท่านไม่ถูกต้องตามหลักธรรมหลักวินัยแล้ว อันนั้นไม่ถูกต้อง
ในเบื้องต้นเมื่อจิตใจของเรายังไม่เป็นธรรมเรายังจะต้องยึดบุคคลอื่นเป็นแนวทางในการประพฤติปฏิบัติ เราก็ต้องยึดเอาหลักธรรมหลักวินัยเป็นเกณฑ์ไว้ เพื่อจะไม่ให้เราหลงทาง เมื่อเราเดินไปบนเส้นทางแบบมีรั้วรอบขอบชิดก็จะทำให้เรามั่นใจ
ได้ว่าเราไม่หลงออกนอกลู่นอกทาง เพราะว่าเส้นทางของเรามีรั้วเป็นขอบเขตไว้ การเดินทางอยู่ในขอบในเขตในรั้วเราก็จะเดินไปได้อย่างถูกต้อง ขอบเขตหรือรั้วนี้ก็คือหลักธรรมหลักวินัย เมื่อเราประพฤติไปตามหลักธรรมหลักวินัยแล้ว เกี่ยวข้องกับครูบาอาจารย์ที่แนะนำถูกต้องตามหลักธรรมหลักวินัยแล้ว เราก็ประพฤติปฏิบัติไปได้อย่างถูกต้องจนกระทั่งจิตเราสัมผัสกับธรรมทั้งหลายที่เกิดขึ้นมาจาการปฏิบัติ ตามหลักสันทิฏฐิโก ผู้ปฏิบัติจะรู้เองเห็นเองเพราะการสัมผัสด้วยตัวของเรา
เอง
เราจะมีความมั่นใจในความถูกต้องของเราเพราะผลที่ปรากฎขึ้นมาเป็นความถูกต้องนั่นเอง จากนั้นมาเราก็พึ่งพาอาศัยตัวเราเองได้เพราะใจของเราเป็นธรรมแล้ว เราก็จะดำเนินไปได้อย่างถูกต้อง เพราะฉะนั้น ในเบื้องต้นเมื่อจิตใจเรายังไม่เป็นธรรมเราก็ต้องอาศัยธรรมวินัยของพระพุทธเจ้าเป็นเกณฑ์ไว้ เราก็จะปฏิบัติไปได้อย่างถูกต้องนั่นเอง
พระอาจารย์สุธรรม สุธัมโม
วันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2565
คำถาม:
การพิจารณาให้เห็นเกิดดับ ต้องทำอย่างไรคะ
คำตอบ:
การพิจารณาให้เห็นความเกิดดับ ความเกิดดับมันก็แสดงตัวตนให้เราได้สัมผัสอย่างแท้จริงอยู่แล้ว มันเป็นปรากฏการณ์อันหนึ่งตามสภาพธรรมชาติของเขา ไม่ว่าส่วนที่เป็นรูปธรรมหรือนามธรรมก็ล้วนแต่มีความเกิดดับเป็นสัจจะเป็นของจริงอยู่ทั้งนั้นแหละ เพียงแค่ว่าเราไม่เห็นก็เพราะเราไม่พิจารณา หรือการพิจารณาของเรา
ไม่มีความแยบคายหรือไม่มีความรอบคอบในการพิจารณา เราก็ไม่สามารถพิจารณาให้เห็นตามสภาพความจริงของเขา แม้ความจริงปรากฏอยู่แต่เราก็ไม่เข้าใจไม่รู้ถึงสภาพความเป็นจริงนั้น
การที่เราจะเห็นความเกิดดับได้อย่างแท้จริงได้นั้น ก็เพราะเราจิตใจของเราได้รับการอบรมด้วยศีล สมาธิ ปัญญา นั่นเอง เมื่อศีลสมาธิปัญญาเป็นข้อปฏิบัติเข้าสู่จิตสู่ใจของเราได้อย่างสมบูรณ์แล้ว เราจะเข้าใจในสิ่งทั้งหลายเหล่านั้นได้ด้วยปัญญาของเราได้อย่างแท้จริง เราก็สามารถถอดถอนหรือปลงวางสิ่งทั้งหลายเหล่านั้นได้
ตามสภาพความเป็นจริง ความจริงทั้งหลายเหล่านั้นก็จะไม่มีอะไรมาปีนเกลียวกับจิตใจของเราได้เลยแม้แต่นิดเดียว เมื่อจิตใจของเราไม่ปีนเกลียวกับสภาพจริง แม้ความจริงทั้งหลายที่ปรากฏเกิดขึ้นมาจะเป็นสิ่งที่น่ายินดีที่น่ายินร้ายก็ตาม ความน่ายินดียินร้ายทั้งหลายเหล่านั้นก็ไม่สามารถมาครอบงำจิตใจดวงนี้ได้ เพราะจิตใจดวงนี้ไม่มีส่วนใดที่ไปปีนเกลียวกับความจริงทั้งหลายเหล่านั้นแม้แต่นิดเดียว จิตใจดวงนี้ก็สามารถอยู่อย่างอิสระได้ ไม่มีสิ่งใดมาทับถมจิตใจดวงนี้ได้อีกต่อไป
พระอาจารย์สุธรรม สุธัมโม
วันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2565
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
