28 ส.ค. 2022 เวลา 15:17 • ความคิดเห็น
วัดในสมัยก่อน เป็นแหล่งศูนย์กลางของชุมชน และวิถีชีวิตของผู้คนส่วนใหญ่ล้วนแล้วมีความผูกพันกับวัดตั้งแต่เกิดจนโต ผมเองก็เช่นเกิดในครอบครัวชาวพุทธก็คงไม่ต่างจากครอบครัวทั่วไปส่วนใหญ่ จำได้ว่าทุกๆวันพระสมัยก่อนผมต้องตื่นแต่เช้าซ้อนมอเตอร์ไซค์แม่ นำของใส่ตระกร้าหน้ารถไปทำบุญ เมื่อไปถึงมักจะพบผู้คนคลาคล่ำทั้งผู้เฒ่าผู้แก่ เด็กเล็ก ในชุดขาวมาทำบุญ ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส ถึงแม้วินาทีนั้นทุกอย่างจะดูวุ่นวานก็ตามที อาหารที่เตรียมมาถูกจัดลงสำรับอย่างเป็นขั้นเป็นตอน เสียงพระสวดมนต์ให้พรดังไปตลอดทั้งศาลา
ตัดภาพมาที่ตอนนี้ วัดได้กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงศิลปะไปแล้วซะส่วนใหญ่ แต่ละวัดก็มักจะชูจุดดีจุดเด่นของตัวเองออกมาเพื่อให้นักท่องเที่ยวมาเที่ยว เพราะลำพังความศรัทธาที่มีต่อวัดดังคนสมัยก่อนนั้นแทบไม่มีให้เห็นแล้ว ด้วยวิถีชีวิต และองค์ความรู้ที่เปิดกว้างมากขึ้นยิ่งทำให้คนมองพุทธศาสนา เป็นเพียงความเชื่อหนึ่ง ไม่ได้สลักสำคัญกับชีวิตมากนัก หวังเพียงคนรุ่นใหม่ๆ จะยังคงให้ความสำคัญกับวัดบ้าง เพื่อให้อย่างน้อยวัดจะได้ไม่กลายเป็นเพียงภาพถ่ายในความทรงจำของพิพิธภัณฑ์ที่ไหนสักแห่งเท่านั้นเอง
วัดศรีดอนคำ จังหวัดแพร่
พระเจ้าตนหลวง วัดศรีโคมคำ จังหวัดพะเยา
วัดไหล่หินหลวง จังหวัดลำปาง
โฆษณา