เดียขอฝากนิยายเรื่องสั้นไว้อีกเรื่องนะคะ มีให้ดาวน์โหลดในรูปแบบ e book ด้วยนะ
กว่าจะรู้ตัวอีกที รถยนต์ของเตชิตก็มาจอดหน้าบ้านของกิ่งฉัตรเสียแล้ว เหมือนว่าบ้านของเธอจะมีงานเลี้ยงฉลองอะไรสักอย่างนะ เมื่อมองเข้าไปในรั้วบ้านเห็นรถยนต์ของเจนภพจอดอยู่ด้วย เตชิตเดินลงจากรถมายืนมอง
“กิ่งเอ๊ย ไปดูหน่อยสิ ใครยืนอยู่หน้าบ้านเรา”
นางกมลเรียกลูกสาวให้ออกไปดู เมื่อเห็นบุคคลแปลกหน้ามายืนเมียง ๆ มอง ๆ อยู่หน้าบ้าน
“ใครมา?” กิ่งฉัตรบ่นงึมงำกับตนเองขณะเดินออกมาดู
“บอส”
“ปิดเครื่องหนีพี่ทำไม” เป็นคำแรกที่เขาเอ่ยถามเธอ
เธอไม่คิดว่าเขาจะมายืนอยู่ตรงนี้ กิ่งฉัตรไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจมารับมือกับเรื่องสุดวิสัยนี้เลย เตชิตไม่ได้อยู่ในชุดทำงานแล้ว นั่นหมายความว่าเขากลับบ้านไปแล้ว แล้วนี้มันก็เป็นเวลาสองทุ่มกว่าแล้ว จะมาทำไม?
“คะ คือ พี่เต้มีธุระสำคัญหรือคะ พอดีแบตหมดหนูเลยชาร์จไว้บนห้อง” เธอแก้ตัว
“อ้าว คุณเต้นี่เอง แม่นึกว่าใคร เข้ามาข้างในก่อนสิคะ” นางกมลเห็นลูกสาวออกมานานจึงเป็นห่วง ตามออกมาดู
“แม่!” กิ่งฉัตรร้องห้าม ทว่ามันไม่ทันเสียแล้วนางกมลชวนเจ้านายลูกสาวเข้าบ้าน ซึ่งในบ้านก็มี
แฟนหนุ่มของลูกสาวอยู่ด้วย
“สวัสดีครับคุณแม่ พอดีผมโทร.หากิ่งเพื่อคุยเรื่องงานสำคัญ กิ่งไม่รับสายผมเลยมาที่นี่ ขอบคุณนะครับ” เตชิตได้โอกาส รีบรับไมตรีทันที เขาหันไปฉีกยิ้มกว้างให้เลขานุการสาว
ใบหน้าเรียบเฉย แต่สายตาที่จ้องมองด้วยความโกรธเคืองที่มีแขกไม่ได้รับเชิญ เข้ามาในบ้านของแฟนสาว เขาชักจะไม่ชอบหน้าเจ้านายของแฟนสาวคนนี้ ตอนแรกที่เจอกันก็รู้สึกเฉย ๆ แต่พอมาเจอกันวันนี้ ได้เห็นหน้ายียวนกวนอารมณ์ของเตชิต มันทำให้เจนภพหมดอารมณ์ที่สนุกกับอาหารตรงหน้า
“หูย กับข้าวเยอะแยะเลย ฉลองเนื่องในโอกาสอะไรหรือครับคุณแม่” เตชิตเดินตามหลังนางกมลมาติด พอได้เห็นหม้อต้มชาบูใบใหญ่และเครื่องเคียงเต็มโต๊ะ ราวกับว่ามีงานเลี้ยงสำคัญ
เจนภพหันขวับมองเตชิตทันที เมื่อได้ยินสรรพนามที่เรียกนางกมลว่า คุณแม่ มันแสดงให้เห็นว่าทั้งสองคนสนิทสนมกัน ดูเหมือนว่าเตชิตจะรู้ตัวเขาหันมาส่งยิ้มให้กับเจนภพ
“เจ้าเจหยุดงาน เขาสองคนเลยชวนกันทำอะไรกินกันที่บ้าน มา ๆ นั่งตรงนี้ค่ะคุณเต้ ข้างแม่เลยค่ะ”
“ขอบคุณครับ”
โต๊ะสี่เหลี่ยมสี่ที่นั่ง คู่รักสองคนนั่งฝั่งเดียวกัน จึงเหลือเก้าอี้ว่างข้างนางกมล แม้ว่าเตชิตปรารถนาจะนั่งข้างกิ่งฉัตรมากว่า แต่พอมาคิดทบทวนดูจึงทำให้เขายอมนั่งข้างนางกมลมันทำให้เขาได้มองหน้ากิ่งฉัตรได้เต็มที่ แม้ว่าฝั่งตรงข้ามของเขาจะเป็นเจนภพก็ตาม
https://www.mebmarket.com/ebook-195039- ฝากลิงก์ ไปอ่านต่อกัน
“สวัสดีครับเจนภพ ช่วงนี้ไม่เจอกันเลยนะครับ ทำงานหนักหรือครับ” เตชิตชวนบุรุษฝั่งตรงข้ามคุย เจนภพเงยหน้าขึ้นมาสบสายตา
“สวัสดีครับ ขอบคุณมากนะครับที่เป็นธุระคอยรับส่งกิ่งแทนผม แหม….ลูกน้องคนอื่นคงจะอิจฉากิ่งไม่น้อยเลยนะครับ แบบนี้ไม่ลำเอียงแย่หรือครับ”
“ผมต้องขอโทษคุณแม่ด้วยนะครับกิ่งเลิกงานดึกทุกวันเลย ต้องเข้าใจนะครับคุณแม่ ช่วงนี้งานหนัก เพราะผมกำลังเปิดตลาดออนไลน์ใหม่ ตามจริงเราเปิดมาตั้งแต่กลางปีที่แล้วแล้ว แต่ช่วงนั้นผมมีงานอื่นต้องทำ จึงไม่มีเวลามาทุ่มเทกับตรงนี้มากนักพอได้กิ่งเข้า
มาช่วยทำงาน ทำให้ผมสบายขึ้นเยอะเลยมีเวลาทำอะไรได้มากขึ้น” เตชิตใช้เรื่องงานมาข่ม ซึ่งแน่นอนว่าเจนภพสู้เขาเรื่องนี้ไม่ได้
ถ้าคุณแม่จะต้องเลือกลูกเขยเป็นเจนภพ คงต้องคิดใหม่แล้วนะครับ ใครดูมีอนาคตมากกว่ากัน เจนภพยังเด็กและอ่อนประสบการณ์มากกว่าเขาหลายปี หากลงแข่งมีหรือที่คนอย่างเตชิตจะแพ้ เว้นเสียแต่ว่ากิ่งฉัตรตาบอดเลือกคนมาก่อนมากกว่าเขา สองหนุ่มนั่งจ้องตากันไม่มีใครยอสละสายตาเลยสักคน
“ไม่เป็นไรเลยค่ะคุณเต้ แม่เข้าใจ และขอบคุณคุณเต้มากนะคะที่มอบโอกาสการทำงานให้กับลูกสาวของแม่”
“ผมเองต้องขอบคุณคุณแม่ และกิ่งด้วยนะครับ ที่เลือกเข้ามาทำงานกับพี่ งานหนักก็สู้หน่อยนะครับอย่าเพิ่งท้อหรือลาออกง่าย ๆ” เขาตั้งใจพูดประโยคสุดท้ายเพื่อขอร้องกิ่งฉัตรว่าอย่าทิ้งเขาไปไหน
“ลูกสาวแม่สู้งานค่ะ ไม่ยอมลาออกง่าย ๆ หรอก งานดีเงินดีแบบนี้”
เหมือนกับว่าทั้งโต๊ะจะมีแค่แม่กับเจ้านายหนุ่มเท่านั้นที่พูดคุยกัน โดยเจนภพยอมปิดปากเงียบเมื่อ
รู้สึกว่าตนเองกำลังแพ้ เขาพยายามอดทนอดกลั้นเพื่อให้ผ่านช่วงเวลาชวนอึดอัดนี้ไปให้ได้ ดูเหมือนว่านางกมลจะสนุกกับการได้พูดคุยตอบโต้อีกฝ่าย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
