• เราสามารถมองได้หลากหลายมุมมอง และแต่ละมุมมองนั้นล้วนแต่เป็นประโยชน์กับเพื่อนมนุษย์ด้วยกันทั้งนั้น
• ถ้าในมุมของศาสนา เช่น พระพุทธศาสนา แบ่งการสงเคราะห์เป็น 2 แนวทาง คือ
• การสงเคราะห์โลก (ภายนอก-ร่างกาย) ช่วยผู้ตกทุกข์ได้ยากและสัตว์โลกทั่วไป เป็นสิ่งดีและควรทำ แต่เป็นการช่วยได้เพียงชั่วคราว หรือมีความสุขสบายเพียงแค่ชาตินี้ชาติเดียวเท่านั้น ซึ่งหลังจากนี้ไปชีวิตเค้าจะติดลบมากกว่าเดิมจากการทำบาปก็เป็นไปได้ หากพวกเค้าเหล่านั้นยังไม่เข้าใจธรรมะและกฎแห่งกรรม
• สงเคราะห์ธรรม (ภายใน-จิตใจ) ถ้าหากช่วยเหลือทางจิตใจและสติปัญญา แก้ปัญหาที่ต้นเหตุของความบัดซบทั้งหลายในชีวิตของผู้คนเหล่านั้น ก็ย่อมพอรับประกันได้ว่าชีวิตจะไม่ตกต่ำทั้งชาตินี้ ชาติหน้า และชาติต่อๆ ไป การสร้างถาวรสถานก็เป็นสิ่งสำคัญแต่เป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น
• ซึ่งการสงเคราะห์เหล่านี้ขึ้นอยู่กับอัธยาศัยของแต่ละบุคคล จะแบ่งสัดส่วนเท่าไหร่ ส่วนจะได้บุญมากน้อยแค่ไหนกว่ากันเพียงใด ขึ้นกับคุณภาพใจของผู้ให้ คุณภาพใจของผู้รับ ความบริสุทธิ์ของวัตถุทาน ความบริสุทธิ์กายวาจาใจ ก่อนให้ ขณะให้ และหลังให้ เป็นต้น
• มงคลสูตร ในพระไตรปิฎก ก็มีหลากหลายการสงเคราะห์มาก สงเคราะห์ภรรยา-สามี-บุตร-ญาติ และอื่นๆ รวมทั้งก็มีอานิสงน์ของการสร้างถาวรสถานด้วย ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ไม่ได้ห้าม แต่ก็ไม่เน้นไปกว่า การทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา เป็นต้น
***ส่วนตัวพยายามทำให้ครบทุกด้านเท่าที่มีโอกาสตามสัดส่วนที่พอเหมาะพอสมควรครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
