EP. 40 : เจอกันในใจ
EP. 40 : เจอกันในใจ
พอมองไปเห็นอนุสาวรีย์สามกษัตริย์ที่อยู่ทางด้านซ้ายมือ ความสงสัยเมื่อครู่ของผมก็ถูกไขให้กระจ่างเสียที
ไม่น่าพลาดนะ ที่นี่คือ ลานกลางเมืองเชียงใหม่ จังหวัดบ้านเกิดของผมเอง
และเมื่อสังเกตจากร้านรวงที่ส่งแสงสว่างไสวแน่นขนัดทั้งสองข้างทาง กอปรกับผู้คนสัญจรขวักไขว่มากมาย ไหนจะเสียง สะล้อ ซอ ซึง เครื่องดนตรีบรรเลงทำนองล้านนารื่นหูนี่อีก ถึงแม้จะห่างเหินจากที่นี่ไปนาน แต่ก็พอจะสรุปได้ไม่ยาก ว่าตอนนี้ผมกำลังอยู่บนถนนคนเดินท่าแพ
ว่าแต่… ผมมาทำอะไรที่นี่กันแน่นะ?
และเพียงเดินถัดไปอีกแค่ไม่กี่ก้าว คำถามที่เกิดขึ้นสด ๆ ร้อน ๆ เมื่อกี้ก็ได้รับการเฉลยอีกครั้ง… เมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าของผม
เวลารอบตัวนั้นหยุดนิ่ง ราวกับต้องมนต์ก็ไม่ปาน…
“ขอโทษนะคะ นี่คุณตอยใช่ไหม?” ใบหน้าครุ่นคิดในชุดเสื้อปั๊ดป้ายแขนยาวสีขาว ผ้าถุงลายล้านนาตัดทรงยาวเอ่ยถามขึ้นมา
แม้จะไม่เคยได้เห็นหน้า
แม้จะเคยได้ยินเสียงนี้ผ่านแค่เพียงบทเพลงเท่านั้น
และแม้จะพูดจาติดขัดเพียงใด แต่ผมมั่นใจเหลือเกินว่าหญิงสาวเกล้าผมปักปิ่นไม้สีดำคนนี้ต้องใช่เธอเป็นแน่!!!
“คะ ๆ คุณบูสเตอร์!!! นะ ๆ นี่คุณบูสเตอร์ใช่ไหมครับ?”
สาวหน้าหมวยพยักหน้าแล้วยิ้มละมุนแทนคำตอบ
ผมยิ้มกว้าง ความตื่นเต้นระคนดีใจนั้นล้นเอ่อ ไม่นึกไม่ฝันมาก่อนว่าจะได้เจอคุณบูสเตอร์ตัวจริงอย่างนี้
มีเรื่องมีราวมากมายที่อยากจะพูด หลายคำถามที่รอคำตอบ ฯลฯ
“เอ่อ… คุณบูสเตอร์ครับ… ผม…”
“…”
“ตอย ตอย ตอย… ตอย!!!”
“ตื่น!!!”
เสียงเรียกรัว ๆ ดังทะลุโสตประสาท พาผมให้ลืมตา และพบว่า หน้าของเจ้าของเสียงนั้นยื่นเข้ามาหาผมจนแทบจะติดกันเลยทีเดียว
ตุ๊กตา ภรรยาที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมากว่าสิบห้าปีของผมนั่นเอง
เมื่อกี้ฝันไปหรอกเหรอ?
“ตื่น!!! ยังจะทำหน้างงอีก ตื่นได้แล้ว นี่ตีห้าสี่สิบห้าละนะ ไม่ได้ยินนาฬิกาปลุกเหรอ? เดี๋ยวก็ไปทำงานไม่ทันหรอก ดีนะพอเค้าทำกับข้าวเสร็จก็ลองแว่บขึ้นมาดู เป็นอย่างที่คิดเลย สองพ่อลูกนี่พอกันเล้ย!!!” เสียงแจ๋วแหววนั้นเอ็ดรัวเร็วชุดใหญ่
“ใช่ ๆ เดี๋ยวก็ไม่ทันหรอกปะป๊า หนูไม่อยากไปโรงเรียนสายนะรู้ไหม” แสบจริง ๆ สาวน้อยวัยสิบสองที่นั่งอยู่บนเตียงของเธอทางด้านซ้ายมือ รีบซ้ำทันที (ทั้งที่ตัวเองนั้นก็เพิ่งจะตื่นเนี่ยนะ ดูสิขยี้ตายิกเลย)
“เค ๆ ตื่นละ ทันแน่นอนคะนิ้ง เดี๋ยวปะป๊าขอจูนแป๊บนึง…” ผมพูดพลางลุกขึ้นนั่ง แล้วเอื้อมมือไปหยิบมือถือที่โต๊ะตรงปลายเตียงขึ้นมาดู
5 ก.ย. 2022 เวลา 05:46 น.
เห็นอย่างนั้นผมก็ลุกขึ้น เดินตรงไปยังหน้าต่าง แง้มผ้าม่านแล้วมองฝ่าออกไปข้างนอก
พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว…
“เอาละ ๆ ทุกคนแยกย้าย เตรียมตัวให้พร้อม อ้อ!!! ล้อหมุนหกโมงสี่สิบห้าเหมือนเดิมนะ เค Let’s go!!!” ผมหันไปบอกสองสาวอย่างนั้น
นี่คือโลกแห่งความจริง
ตอนนี้เช้าวันจันทร์อันแสนวุ่นวายได้มาถึงอย่างเป็นทางการแล้ว
5 ก.ย. 2022 เวลา 11:45 น.
สวัสดีครับคุณบูสเตอร์
นี่คงเป็น EP. สุดท้ายที่ผมจะเขียนถึงคุณ
แม้ยังอยากที่จะเขียนถึงคุณต่อ แต่ผมคิดว่า ตอนนี้สมควรแก่เวลาแล้ว
เอาเข้าจริง ๆ แม้ว่าซีรีส์นี้จะเป็นสิ่งที่ผมอยากเขียนมากที่สุดนับตั้งแต่คุณจาก Blockdit ไป แต่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าผมจะเขียนอะไรได้ต่อเนื่องและยาวนานขนาดนี้
นับตั้งแต่ประกาศเปิดตัวซีรีส์ ก็ลงเพลงประกอบ รวดเดียว 7 เพลง จากนั้นรีวิวซีรีส์ 1 โพสต์ ตามด้วยบทความต่อเนื่อง 40 EP. จนจบ และพรุ่งนี้ก็จะเป็นเพลงประกอบฯ ปิดท้ายซีรีส์
นับ ๆ ดูแล้วรวม 50 โพสต์ถ้วน ว้าว!!!
ก็คงต้องขอบคุณพลังงานแห่งความคิดถึงอะนะ
ถ้าคุณยังอยู่ คงจะชมผมยกใหญ่ตามสไตล์แน่นอน อิอิ
และเพราะการได้เขียนซีรีส์นี้ ที่สุดแล้วผมก็ได้เข้าใจ ความจริงแล้วคุณไม่ได้หายไปไหนทั้งนั้น
เพราะแค่คิดถึง นั่นก็หมายความว่าคุณได้มาอยู่กับผมตรงนี้ ที่ในใจ…
ซึ่งนั่นก็เพียงพอแล้ว…
อืมมม… สุดท้ายแล้วสุดท้าย
ผมสบายดีนะ และยังรักในงานเขียนเหมือนเดิม
หวังว่าคุณเองก็คงจะสบายดีเช่นกัน
จนกว่าจะได้พบกันใหม่
แด่มิตรภาพปลายนิ้ว
สวัสดีครับ
END
ขอบคุณ ข้อมูลการเขียนจากเพจ มากกว่างานเขียน และเพจ อยากให้เธอได้ยิน🎶
ขอบคุณเจ้าของรูปภาพทุกท่าน
ขอบคุณเพลงประกอบเพราะ ๆ
ขอบคุณทุกสิ่งที่ไม่ได้เอ่ยถึง จริง ๆ จากใจ
เจอกันในใจ - อัญชลี จงคดีกิจ, ป้อม เกริกศักดิ์
ติดตามฟัง จนวันสุดท้าย Feat. Kewe🌈🌬🥀OST. มิตรภาพปลายนิ้ว (Fingertip Friendship) #8 ได้ในวันพรุ่งนี้ เวลา 19:30 น. ครับ
- 8
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
