ขอแสดงความคิดเห็นในมุมมองของผมครับ ไม่อยากมีลูกสำหรับผมมันไม่เพียงแค่นั้น แต่ผมไม่อยากมีคู่ชีวิตไปเลยด้วยซ้ำ ผมได้รับความคิดตรงนี้มาจากแรงผลักดันให้คิดแบบนี้จากประสบการณ์ในอดีตครับ ประสบการณ์ในทางลบเยอะกว่าทางบวก จึงทำให้ตัวผมพัฒนาตัวผมเองเพื่อหาคำตอบถึงความล้มเหลวที่ผ่านมาแล้วก็เข้าใจว่าตัวเราบกพร่องเรื่องอะไรมาบ้าง ยิ่งพัฒนาตัวเองมากขึ้น ความเข้าใจมากขึ้น ก็ยิ่งเอาตัวเองออกมาจากสังคมมากขึ้นเพราะความเข้าใจมันทำให้เราเห็นความจริงของสังคม วิถีต่างๆ ที่ผู้คนในสังคม
ความรักของผู้คนในแต่ละวัย ลึกๆ พอผมเข้าใจ ผมมองเห็นการเป็นเจ้าของชีวิตกันมากกว่า แต่ถ้าจะเดินเข้าไปถามคู่รักในปัจจุบันว่า นิยามความรักนั้นคืออะไร คุณคิดว่าเขาจะให้นิยามว่ายังไง หึง ห่วง ของกู ของมึง มันถูกนิยามไว้ในความรักหรือไม่ นี้คือการยกตัวอย่างความเข้าใจของผมที่เลือกจะอยู่สันโดษและไม่อยากมีลูกครับ เหตุผลที่ไม่อยากมีเพราะไม่อยากส่งต่อความเข้าใจผิด หรือการเปลี่ยนนิยามที่ดีที่มันมีความหมายต่อชีวิตที่ดีให้มันเป็นความเห็นแก่ตัวครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
