สวัสดีการบันทึกของฉัน หลังจากไม่ได้บันทึกมานาน เพราะช่วงชีวิตที่มีความ หรือมีเงิน ผมจะไม่หาอะไรทำนอนจาก ใช้ชีวิต แบบเหลวแหลกไปวันๆจนวันที่ล้มจม ไม่เหลืออะไร แต่ยังเหลือความสุขเล็กๆที่ได้เห็นคนที่เรารักยิ้ม และเรายังหวังในโอกาสที่ จะทำให้มันดีขึ้น แต่ในวันที่ฉันได้บันทึก บทความนี้ เป็นวันที่ฉันมีแต่ทางตันเต็มไปหมด พรรคพวกเพื่อนฝูงก็พากันเกลียดเราไปหมด เพราะ ในวันที่เราหลงในตัวเองว่าเค้าต้องฟังเรา ปากเราที่พูกออกไปมันไม่ได้แคร์ความรู้สึกใคร มันจึงทำให้เราล้มเหลวแบบไม่เป็นท่า แถมยังมีหนี้สิน...