ผมเหมือนกำลังถูกขังอยู่ในห้องมืดขนาดใหญ่พอสมควร ผมรู้ว่าประตูของห้องนี้อยู่ตรงตำแหน่งไหนในความมืดมิด แต่ผมไม่มีเรี่ยวแรงพอที่จะพลักประตูบานนั้น
ให้เปิดออกไปสู่โลกภายนอกอย่างที่ตั้งใจใว้ไม่ ในห้องมืดนี้มีค้อนอยู่อันหนึ่งและดูเหมือนว่า จะเป็นแค่ของสิ่งเดียวและสิ่งสุดท้ายที่จะช่วยให้ผมทุบทำลายประตูบานนี้ให้เปิดออก เพื่อนำผมไปพานพบกับแสงสว่างและอากาศบริสุทธิ์ุภายนอกได้แต่...ผมมองไม่เห็นอะไรเลยในห้องมืดแห่งนี้ ดวงตาผมยังเป็นปกติอยู่แต่ด้วยความมืด ผมจึงไม่สามารถมองเห็นสิ่งใดๆได้เลย
ผมท้อแท้ สิ้นหวัง แต่...ถ้าผมไม่ลงมือทำอย่างหนึ่งอย่างใดเลย ผมก็ต้อง
ตายอยู่ในห้องแห่งความมืดนี้ ผมคิด ผมคิด ถึงแม้ว่าดวงตาของจะมองไม่เห็นสิ่งใดใม่เห็นในห้องมืดนี้ แต่ผมยังมีดวงจิตกับสมองที่จะใช้ เพื่อหาค้อนอันนั้นให้เจอมันต้องอยู่ ณ จุดหนึ่งจุดใดภายในห้องแห่งนี้
ผมนั่งนิ่งๆ รวบรวมสติ แล้วค่อยๆคลานไปทีละน้อย ใช้มือทั้งสองข้างคลำหาค้อนอันนั้น ถึงแม้ว่ามันจะใช้เวลาสักเท่าไร ผมก็จะค้นหามันให้เจอ
เมื่อผมเจอมันแล้ว ผมจะลุกขึ้นยืนแล้วเดินแนบไปตามฝาผนังของห้องนี้
เดินไป เดินไป เอาฝ่ามือสัมผัสลูบฝาผนังไปจนถึงบานประตูของห้องมืดแห่งนี้
แล้วค่อยๆ เอามือจับกำค้อนให้แน่ รวบรวมกำลังกายที่มียกค้อนขึ้นกระแทกไปทีี่
กลางบานประตูนั้น หนึ่งที สองที สามที จนกว่ามันจะเปิดออก โลกข้างนอกห้องมืดแห่งนี้ มันยังสวยงามอยู่เสมอ ผมต้องออกไปข้างนอกนั่น
แสงสว่าง อากาศบริสุทธุิ์ ธรรมชาติสีเขียว
ห้องมืด แสงสว่าง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
