• คนส่วนใหญ่ยังคิดว่า "ความทุกข์" บางอย่างคือ "ความสุข" กันอยู่เลย เพราะไม่สามารถแยกออกได้ว่าอะไรที่เป็นต้นเหตุแห่งความทุกข์ กับอะไรเป็นต้นเหตุทำให้เกิดความสุขได้จริง ๆ
• คนเราสามารถที่จะโฟกัสไปที่ความสุขได้ แต่ต้องมีความรู้ควบคู่กับการปฏิบัติ จนเกิดเป็นดวงปัญญาที่จะมองเห็นสิ่งเหล่านี้ตรงตามความเป็นจริงได้ อย่างน้อยที่สุดระหว่างทางนั้น เรายังหนีความทุกข์ไปไม่ได้ แต่เราจะมีความทุกข์น้อยลง เบาลง และสั้นลง กว่าที่ไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย
• ความรู้เหล่านี้มีบันทึกไว้เป็นขั้นเป็นตอนตามหลักธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในพระพุทธศาสนา เราต้องสละเวลาอันมีค่าของเรา ลงมือลองศึกษาดูด้วยตัวเองเพื่อตัวของเราเอง และเลือกปฏิบัติธรรม ตามแต่ระดับที่ใจปารถนา
• ระดับขั้นของความสุข แบ่งออกเป็ 2 ระดับ
• ระดับขั้นโลกียะ
กามสุข เป็น ความสุขที่ได้จากประสาทสัมผัสทั้ง 5 แต่ก็แฝงไปด้วยความทุกข์เสมอ ไม่ว่าจะเป็นทุกข์ประจำ หรือ ทุกข์จร
- ความสุขเมื่อได้สนองตัณหา (ความสุขเมื่อได้รับจากการสนองความต้องการที่เป็นอกุศล ได้ความทุกข์เพิ่มมากขึ้น)
- ความสุขเมื่อได้สนองฉันทะ (ความสุขจากการสนองความต้องการที่เป็นกุศล) ความสุขเพิ่มขึ้น ความทุกข์น้อยลง
• ระดับโลกุตระ
ความสุขที่เกิดจาก รูปฌาน 4, อรูปฌาน 4 นิโรธสมาบัติ และนิพพานในที่สุด (นิพพานัง ปรมัง สุขัง-สุขอื่นยิ่งกว่านิพพานไม่มี) เป็นบรมสุข ความสุขล้วนๆ ที่ไม่มีความทุกใดเจือปน
นิพพาน คือ บรมสุข: สุขอย่างยิ่ง
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
