เครื่องซักผ้าหมายเลข 1 ถึง 4
เครื่องซักผ้าหมายเลข 1
ตี 2:59 น.เหยียนเดินเข้าไปในร้านสะดวกซัก ใช้มือขวาดันประตูเครื่องซัก งัดมันขึ้นเพื่อล็อค หยอดเหรียญตามจำนวนเลขที่ระบุไว้บนหน้าปัด หลังจากกดปุ่ม start เค้าเดินถอยหลังสองก้าว หย่อนก้นลงบนม้านั่งยาว ยืดหลังตรง มือทั้งสองประกบหัวเข่า หลับตา คลับคล้ายคลับคลา เหมือนท่านั่งสมาธิ
25 นาที หน้าจอระบุระยะเวลาในการซัก เค้าตั้งใจจะใช้เวลานี้ พยายาม จะดูลมหายใจเข้าออก
เหลืออีก 24 นาที ภาพแฟนผุดขึ้นในหัว
เหยียนผลักความคิดนี้ออกไป
เหลืออีก 23 นาที ภาพที่เค้านอนกอดแฟน
เหยียนรีบกลับมาอยู่กับลมหายใจอีกครั้ง
เหลืออีก 22 นาที เราทำผิดอะไร ทำไมถึงบอกเลิกเรา มีคนใหม่ละสิ ไม่นึกถึงตอนที่รักกันบ้างเลยใช่มั้ย ฉันเกลียดเธอ ขอให้เธอไม่สมหวัง
เหลืออีก 19 นาที ?????
เหลืออีก 7 นาที ?????
เสียงสัญญาณเตือนจากเครื่องซัก เหยียนลืมตา ลุกขึ้นล้วงกระเป๋าหยิบเหรียญขึ้นมาแล้วหยอดมันลงไปใหม่ กดปุ่ม Start กลับมานั่งที่เดิม ยืดหลังตรง มือทั้งสองประกบหัวเข่า ปิดตา ครั้งนี้เค้าสัญญาว่าจะทำให้ดีกว่าเดิม
เครื่องซักผ้าหมายเลข 2
ตี 3:10 น.รองยังมีอาการงัวเงีย ทั้งๆที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ เค้าหยิบผ้าที่กองพะเนินอยู่หน้าห้องน้ำ ยัดใส่ตะกร้าคว้ามอเตอร์ไซด์ขี่ออกไป
เค้าบิดกุญแจดับเครื่อง เดินถือตะกร้าเข้าไปในร้าน นี่เป็นครั้งที่ 2 แล้ว ที่เค้าเห็นผู้ชายคนนี้นั่งหลับตากับเครื่องซักผ้า ซึ่งข้างในมีแต่น้ำกระเพื่อมไปมา ปราศจากการซักสิ่งใด รองหย่อนผ้า เปิดฝาช่องด้านบนเทน้ำยาซักและน้ำยาปรับผ้านุ่ม ปิดประตูเครื่องซัก แล้วเดินย่องกลับออกมา
25 นาที ผ้าของคุณจะซักเสร็จ
แอพพลิเคชั่น ไลน์ แจ้งข้อความผ่านมือถือ รองเข็นมอเตอร์ไซด์ห่างจากร้านสักสิบเมตร นิ้วโป้งกด start รถ เค้าไม่อยากให้เสียงท่อรถจักรยานยนต์รบกวนผู้ปฏิบัติธรรม
เหลืออีก 24นาที ผู้ชายคนนี้หน้าตาก็ดีไม่น่าเป็นแบบนี้เลย
เหลืออีก 23 นาที เคยเห็นผู้ชายคนนี้ที่หน้า ธนาคารกรุงเทพ ใช่ๆเค้าเปิดร้านทำป้ายไวนิล แต่เห็นปิดประตูบ่อย บ้านคนมีตังค์ก็แบบนี้แหละ
เหลืออีก 22 นาที พ่อแม่เค้ารู้รึปล่าวว่าลูกเค้าป่วย
เหลืออีก 19 นาที ?????
เหลืออีก 7 นาที ?????
ตี 3:56 น. หน้าจอโทรทัศน์ มีภาพนักฟุตบอลทีมอาร์เซนอลยืนรอกรรมการเป่านกหวีดเพื่อเขี่ยลูกเล่น อีกฝ่ายคือทีมแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด "ธัศ"เพื่อนของรอง นั่งไอไม่เป็นจังหวะ หลังละมือจากบ้องไม้ไผ่ไปเมื่อสักครู่ บนโต๊ะนอกจากเครื่องเล่น play station ยังมีขวดเบียร์และขนมวางเกลื่อนเต็มไปหมด
รองกดปุ่ม Start เพื่อเริ่มเกมส์ ในใจคิดว่า “ผู้ชายคนนั้นยังอยู่อีกรึป่าว”
เครื่องซักผ้าหมายเลข 3
บาสเดินถือตะกร้าผ้ามาร้านสะดวกซัก ใกล้หมู่บ้านที่เค้าพำนักพักอาศัยอยู่ บาสแหงนมองนาฬิกาบนฝาผนัง เข็มสั้นชี้ไปที่เลข 5 ส่วนเข็มยาวอยู่ตรงกลางระหว่างเลข 12 กับเลข 1
บาสวางตะกร้าหน้าเครื่องซักผ้าหมายเลข 3 เดินไปที่ตู้แลกเหรียญ สอดธนบัตรใบสีแดง หยิบเหรียญแล้วเดินกลับมาที่ตัวเครื่อง จัดการทุกอย่างแบบคล่องแคล่วว่องไว เหมือนเป็นนักชำนาญการหรือผู้เชี่ยวชาญด้านนี้โดยเฉพาะ เหรียญสิบที่เหลืออยู่ห้าเหรียญ เค้าผูกรัดไว้กับขอบกางเกงใน
"จิบเบียร์เย็นๆสักขวด ก่อนกลับเข้าบ้าน"
เค้านึกยิ้ม อย่างภาคภูมิใจ
เหลืออีก 25 นาที บาสเอนหลังบนเก้าอี้พิงพนักหลัง แบบกึ่งนั่งกึ่งนอน ตาจ้องไปยังผู้ชายที่นั่งหลับคอเอียงพร้อมส่งเสียงกรนหน้าเครื่องซักหมายเลข1
เหลืออีก 24 นาที ผู้ชายคนนี้โดนเมียบังคับมาซักผ้าเหมือนเค้ามั้ย
เหลืออีก 23 นาที บัตรเอทีเอ็มต้องฝากไว้ที่เมียหรือป่าว
เหลืออีก 22 นาที เมียของผู้ชายคนนี้โหดเหมือนเมียเค้ามั้ย
เหลืออีก 19 นาที ?????
เหลืออีก 7 นาที ?????
“ไอ้บาส” เสียงตวาดทรงพลังจากสาวร่างเล็ก “มึงหยิบแบงค์ร้อยมาทำไม กูบอกให้มึงหยิบใบห้าสิบมา แล้วไหนตังค์ทอน เมื่อคืนก็เมากลับมาตีสามแล้ว บ้าแต่เล่นเกมส์ เพื่อนๆมึงแต่ละคนดีดีทั้งนั้น”
“บาสออกจากความคิด” “เหยียนสะดุ้งตื่น” “ตรงหน้าร้าน รองกับธัศ ยืนดูเหตุการณ์อย่างสงบ”
เสียงสัญญาณเตือนจากเครื่องซักบอกว่ามันทำหน้าที่เสร็จแล้ว
เครื่องซักผ้าหมายเลข 4
บนเครื่องซักผ้าหมายเลข 4 มีหนังสือวางอยู่
1 เล่ม ชื่อว่า
“ชีวตที่เบิกบาน ไขรหัสสู่ศาสตร์แห่งความสุข”
เขียนโดยมิงยูร์ รินโปเช และ อีริค สแวนสัน
ที่คั่นหนังสือแนบอยู่หน้า 54
ข้อความบรรทัดที่ 3 วรรคที่ 2 ระบุว่า
การทำงานส่วนใหญ่ของสมองขึ้นอยู่กับเซลล์ชนิดพิเศษชื่อว่า นิวรอน (Neurons) นิวรอนเป็นเซลล์ที่ชอบเข้าสังคมมาก มันเป็นตัวกระจายข่าวเหมือนเด็กวัยเรียนที่ไม่อยู่นิ่ง ชอบเขียนข้อความส่งไปให้คนนั้นคนนี้อ่านทั่วห้อง หรือแอบกระซิบกระซาบกัน ซึ่งคำสนทนาลับเฉพาะ
ระหว่างนิวรอนนี้ส่วนใหญ่จะเป็นการสัมผัสรับรู้ การเคลื่อนไหว การแก้ปัญหา การสร้างความจำและสร้างความคิดกับอารมณ์
เซลล์ที่กระจายข่าวเหล่านี้หน้าตาคล้ายต้นไม้
มีลำต้นที่เรียกว่า
แอ็กซอน(axon) ซึ่งมีกิ่งก้านยื่นออกมาเพื่อส่งรับข่าวสารกับกิ่งก้านอื่นและเซลล์ประสาทอื่นๆที่กระจายอยู่ทั่วกล้ามเนื้อรวมถึงผิวหนัง มันจะส่งข่าวสารให้กันและกันผ่านช่องว่างเล็กๆระหว่างกิ่งก้านที่ใกล้ที่สุด เรียกว่า
ไซแนปส์(synapses) ข่าวสารเหล่านี้จะถูกนำพาไปในรูปของโมเลกุลทางเคมีที่เรียกว่า สารสื่อประสาท (neurotransmitters) มันจะสร้างสัญญาณไฟฟ้าที่สามารถวัดค่าด้วย EEG สารสื่อประสาทบางตัวนี้เป็นที่รู้จักกันดี เช่น
เซโรโทนิน(serotonin) ซึ่งมีอิทธิพลต่อการเกิดโรคซึมเศร้า
โดพามีน(dopamine)สารที่รู้สึกถึงความพึงพอใจ
เอพิเนฟริน(epinephrine)หรือที่เรียกอีกชื่อว่า อะดรีนาลิน(adrenaline)เป็นสารที่หลั่งออกมาเพื่อตอบสนองความเครียด ความกังวลและความกลัว
เมื่อนิวรอนเชื่อมต่อกันพวกมันจะเข้าสู่
พฤติกรรมเดิมๆส่งข่าวสารเดิมๆไปมา เหมือนเพื่อนเก่าที่รวมหัวกันช่วยกันตัดสินผู้คน เหตุการณ์ และประสบการณ์ต่างๆการเชื่อมต่อนี้เป็นพื้นฐานทางชีววิทยา พฤติกรรมเคยชินของจิตใจมันเป็นปฏิกริยาแบบอัตโนมัติ ที่เรามีต่อบุคคลบางประเภท ต่อสถานที่และสิ่งต่างๆ
ฉัตรเดินมาหยิบหนังสือเล่มนั้นออกไป เค้าดีใจมากที่มันไม่หายไปไหน
ไม่อย่างนั้นต้องหาซื้อคืน นายจเด็จ เพื่อนของเค้าแน่ๆ
ณ ขณะ
Book / Camp /Space
ขอบคุณสถานที่ ร้าน Payoon Wash and Dry
บุคคลต่างๆในเรื่องเป็นชื่อเพื่อนๆผมเองครับ
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
