การเดินทาง บทที่2
เวลาเดินหน้าไปเรื่อยๆ
สัญญาณชีพยังเคลื่อนไหวอยู่ ราวกับมันกำลังพยายามยืดความสูญเสียออกไปให้นานที่สุด
นานเท่าไหร่แล้ว...
cr. google
สุนัททีออกมาเดินยืดเส้นยืดสายพร้อมสัมภาระ เตรียมเปลี่ยนไฟลท์ยานตามปกติ
สุนัททีเลือกพิภพนี้เป็นจุดหมายเพราะอยากพักร้อนในสถานที่แปลกใหม่ดูบ้างตามคำแนะนำของคนรู้จัก
ดีงาม ไม่แพง อยู่สบาย สโลว์ไลฟ์มาก ถึงจะไกลไปสักหน่อยก็เถอะ
ใช่ ไกลจริงๆด้วย
พิภพกาเอียเป็นระบบสุริยะจักรวาลขนาดเล็ก แต่กลับมีลักษณะคล้ายกับพิภพราหูเมื่อครั้งอดีตราวกับเป็นคู่แฝด
และการที่อยู่ห่างไกลจากพิภพราหูค่อนข้างมากจึงต้องใช้เวลาเดินทางไม่น้อย เร็วที่สุดราว3วันตามเวลามาตรฐาน จึงจำเป็นอยู่เองที่มีการแวะจอดเพื่อเปลี่ยนไฟลท์ยานที่ใช้ในการเดินทาง
ตามคู่มือนำเที่ยวพิภพเขตรอบนอกระบุไว้ว่าแม้พิภพกาเอียจะมีลักษณะดังที่กล่าวมาแล้วนั้นแต่ ไม่ได้หมายความว่าเป็นพิภพล้าหลัง กลับมีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีค่อนข้างมากด้วยซ้ำ หากแต่ในระยะแรกทางพิภพนั้นจำกัดจำนวนคนที่มาเยี่ยมเยือนจนดูเหมือนปิดตัวเองมากกว่า
ผู้โดยสารเดินขึ้นยานกันเป็นกลุ่มๆ ท่าทางเหมือนเป็นผู้แสวงบุญที่มักจะมากันในช่วงเวลานี้กันเป็นส่วนใหญ่
สุนัททีเดินปนไปกับกลุ่มของผู้แสวงบุญกลุ่มต่างๆ
นึกแปลกใจแม้ว่าจะอ่านคู่มือนำเที่ยวมาก่อนก็ตาม
คู่มือระบุไว้ชัดเจนว่าพิภพนี้เปิดกว้างต่อทุกศาสนาและความเชื่อต่างๆ สามารถเดินทางมาแสวงบุญได้ทุกช่วงเวลา แต่ทุกกลุ่มต้องอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ของพิภพด้วยเพื่อความสงบเรียบร้อยด้วย
แต่ช่วงเวลานี้มากันมากเป็นพิเศษ สงสัยจะอากาศดีมั้ง
ปลายฝนต้นหนาว
อ่านคู่มือนำเที่ยวจนแทบจะท่องปากเปล่าได้อยู่แล้ว
หลังเก็บสัมภาระเรียบร้อยแล้วจึงเดินไปนั่งยังตำแหน่งที่นั่งที่ระบุ
ทำไมคนคนนี้ดูเพอร์เฟ็คมากจริงๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนแบบนี้อยู่ด้วย
สุนัททีมองไปทางดาริลแล้วคิดในใจ
หน้าคุ้นๆ เคยเห็นที่ไหนหว่า?
ดาริลเห็นสุนัททีเดินมาแต่ไกล
ท่าทางแปร่งๆ
แต่หน้าตาดูคุ้นๆ น่าจะเคยเจอกันมาก่อนแต่ยังระบุไม่ได้ชัดเจนว่าที่ไหนและเมื่อไหร่
สุนัททีกล่าวทักทายดาริลแล้วขอร่วมโต๊ะด้วย พลางถือวิสาสะชวนสนทนาไปพร้อมกัน
ดาริลท่าทีเฉยๆ สนทนาไปตามมารยาท
ในห้องอาหารยังมีกลุ่มผู้แสวงบุญอีกหลายกลุ่มนั่งเรียงรายแยกตัวกันตามแต่กลุ่ม
นั่งสนทนากันเงียบๆ
เมื่อเรียบร้อยแล้วแต่ละกลุ่มค่อยๆทยอยกลับไปยังห้องพักภายในยาน
คงเหลือแต่สุนัททีและดาริลที่ยังคุยกันตามปกติจนใกล้เวลาปิด
ดาริลมองเวลาแล้วขอตัวกลับห้องพัก
ขณะก่อนที่ต่างฝ่ายขยับจะลุกขึ้น
"คุณดาริล ขอบอกเลยว่าคุณเป็นคนที่ดูดีมากจริงๆ ดูเพอร์เฟ็คมากๆ ไม่ได้ยอนะ"
สุนัททีกล่าวอย่างชื่นชม
"ขอบคุณที่ชม มันคงจะเป็นเพราะฉันคือแอนดรอยด์ซีรี่ย์20น่ะ"
แอนดรอยด์ซีรี่ย์20...
!!!
ดาริลขอตัวแล้วเดินออกจากห้องอาหารไป
แอนดรอยด์ซีรี่ย์20
-มิน่าล่ะ...ถึงได้ดูเพอร์เฟ็คได้ขนาดนั้น-
สุนัททีพึมพัมกับตัวเองเมื่อรับรู้ข้อมูล
ท่ามกลางหมู่ดาวน้อยใหญ่ บรรยากาศสงบเงียบเป็นปกติ มีเพียงแสงไฟจากตัวยานในบางจุด บางครั้งยังมองเห็นยานขนส่งบางลำได้จากระยะไกล
cr. google
ผู้คนในยานต่างอยู่ในห้วงหลับใหลกันเป็นส่วนมาก
ดาริลนั่งง่วนทำงานเช็คข้อมูลต่างๆอีกรอบอย่างใส่ใจ
สุนัททีผลอยหลับไปเมื่อหัวถึงหมอน
ภายนอกเงียบสงบ...
ยานยังคงเคลื่อนที่ต่อไปตามกำหนดเวลา
ใกล้ถึงพิภพกาเอียแล้ว...
ตอนที่1
บทที่3
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
