"ความคิดและความคาดหวังไม่ได้กำหนดความเป็นจริงที่เกิดขึ้น มีเพียงแค่กำหนดความรู้สึกเราเท่านั้น"
https://qni.org.uk/
ครั้งหนึ่งในหมู่บ้านมีชายชราคนหนึ่งมีสติปัญญาเฉียบแหลม
มาก ชาวบ้านให้ความนับถือเชื่อใจชายชราผู้นี้และมักมาปรึกษา
ขอคำแนะนำเมื่อมีคำถามหรือปัญหาเกิดขึ้น
วันหนึ่งชาวนาคนหนึ่งในหมู่บ้านได้ไปหาชายชราผู้ชาญฉลาดและ
พูดด้วยเสียงละล่ำละลักว่า
ชาวนา: “ท่านผู้รู้โปรดช่วยผมด้วย มีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นกับผม วัวของผมตายทำให้ผมไม่สามารถไถนาได้ นี่คือเรื่องเลวร้ายมากๆเลย”
ชายชรา “อาจจะใช่หรืออาจจะไม่ใช่ก็ได้”
ชาวนาผู้นั้นจึงรีบกลับไปที่หมู่บ้านแล้วเล่าให้เพื่อนบ้านฟังว่าชายชราคนนั้นคงเสียสติไปแล้ว แน่นอนสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาต้องเป็นเรื่องเลวร้ายที่สุดเท่าที่จะเกิดขึ้นได้แต่ทำไมชายชราจึงไม่คิดเช่นนั้น
อย่างไรก็ดี ในวันถัดมามีม้าหนุ่มแข็งแรงตัวหนึ่งปรากฏอยู่ข้างๆ ฟาร์ม
ของชาวนาผู้นั้น
เนื่องจากเขาไม่มีวัวมาใช้งานอีกต่อไปแล้ว เขาจึงเกิดความคิดว่าน่าจะจับม้าหนุ่มตัวนั้นมาทำงานแทนวัวตัวที่ตายไปแล้วและเขาก็ทำเช่นนั้นจริงๆ
ตอนนี้เขามีความสุขเหลือเกิน เพราะไม่เคยไถนาได้ง่ายดายรวดเร็วเช่นนั้นมาก่อน และกลับไปหาท่านผู้รู้คนนั้นเพื่อขอโทษ
ชาวนา: “ท่านพูดถูกจริงๆ ครับ การที่วัวตายไปไม่ใช่เรื่องเลวร้ายที่สุดที่ได้เกิดขึ้น แต่มันกลับนำโชคมาให้ ผมคงไม่มีวันจับม้าตัวนั้นได้ถ้าเรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้น
และท่านคงเห็นด้วยว่านี่เป็นสิ่งดีที่สุดที่จะเกิดขึ้นกับผมได้”
ชายชรา: “อาจจะใช่หรืออาจจะไม่ใช่ก็ได้”
“เอาอีกแล้ว” ชาวนาคิด แน่นอนคราวนี้เขาต้องเสียสติไปแล้วจริงๆ
หลายวันต่อมาบุตรชายถูกม้าที่กำลังอยู่สลัดตกลงมากองกับพื้นจนขาหัก
ทำให้ไม่สามารถช่วยงานในฟาร์มได้
“ตายละวา” ชาวนาคิด “ทีนี้เราต้องอดตายแน่” ดังนั้นเขาจึงรีบไปหาท่านผู้รู้อีกครั้งหนึ่ง คราวนี้เขาถามว่า
“ทำไมท่านรู้ล่ะครับว่าการจับลูกมาได้ไม่ใช่เรื่องดี ท่านพูดถูกอีกแล้ว
ลูกชายผมได้รับบาดเจ็บและช่วยงานในฟาร์มไม่ได้ คราวนี้ผมมั่นใจว่านี่
คงเป็นสิ่งเลวร้ายที่สุดที่อาจเกิดขึ้นได้ ท่านคงเห็นด้วยกับผมใช่ไหมครับ"
ดังเช่นเคย ท่านผู้รู้มองดูชายชาวนาด้วยอาการสงบเงียบ และตอบ
ชาวนาไปเหมือนเดิมอีกครั้งหนึ่งด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมเมตตาว่า
“อาจจะใช่หรือไม่ก็ได้"
ชาวนาผู้นั้นรู้สึกเดือดดาลในคำตอบที่ฟังดูแสนโง่เขลาของท่านผู้รู้ จึงรีบเผ่นกลับหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว
วันรุ่งขึ้นกองทหารหลายกองได้เดินทางมาที่หมู่บ้านเพื่อนำเอาชายทุกคนที่มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงไปร่วมทำสงครามที่เพิ่งเกิดขึ้น บุตรชาวนาเป็นชายหนุ่มคนเดียวในหมู่บ้านที่ไม่ต้องไปเพราะมีอาการบาดเจ็บ
เห็นได้ชัดว่าเขาคงมีชีวิตรอดอยู่ต่อไปในขณะที่โอกาสจะได้รอดชีวิตของชายหนุ่มอื่น ๆ ในหมู่บ้านมีน้อยลง
แก่นของเรื่องเล่านี้สอนบทเรียนที่สำคัญอย่างมาก นั่นคือสัจธรรมของชีวิตที่ว่า “เราไม่ทราบว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น แต่เรากลับคิดว่าเราทราบ”
ดังนั้นเราจึงมักทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ เราสร้างจินตนาการต่างๆ ในจิตใจเกี่ยวกับสิ่งเลวร้ายน่ากลัวที่กำลังจะเกิดขึ้น และส่วนใหญ่เรามักคาดเดาผิด
ถ้าเราทำจิตใจให้สงบและเปิดกว้างต่อโอกาสต่างๆ ที่ผ่านเข้ามา เราจะสามารถเกิดความมั่นใจได้อย่างสมเหตุผลว่าที่สุดแล้วทุกอย่างจะเรียบร้อยเอง
ดังนั้นโปรดจำไว้ให้มั่นว่า “อาจจะใช่หรืออาจจะไม่ใช่ก็ได้ ไม่มีอะไรแน่นอน”
#สมโพชน์จะเกษียณ
Reference:
Don't Sweat the Small Stuff by Richard Carlson, PH.D.
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
