ของผมพ่อผมเสียไป ช่วงผมอายุ25 มันส่งผลให้อาการช็อค+ซึมเศร้าหนักกว่าสมัยเรียนหลาย10เท่า ชนิดที่ว่าผมเกือบตายเพราะคำพูดชวนทะเลาะของเเม่ทุกครั้งเพราะอยากไปหาพ่อ
ผมขออธิบายก่อนว่า ผมเกิดมาอยู่กันพร้อมหน้าเเละผมก็รักพ่อกับแม่มากๆ ตั้งแต่ผมมีบ้านจริงๆ ตอน8ขวบ แม่ผมเริ่มทำตัวเผด็จการไม่ฟังใครทำตัวไร้เหตุผลไร้ซึ่งอิสระใดๆเพราะแม่บังคับโดยไม่ฟังใครเเม้กระทั่งพ่อมาหลาย10ปี จนกระทั่งผมป่วยเป็นซึมเศร้า ตอนผมเรียนผมช็อคเพราะพ่อแม่จะฆ่ากันตายหากผมไม่ห้ามไว้ จนต้องดรอปเรียน1ปีเพื่อที่จะกลับมาเรียนต่อ
พ่อคือคนที่เข้าใจผมได้อย่างสุดใจ เชื่อมั่นในตัวผมทั้งๆที่ผมมันคนไม่ได้เรื่องเเรกๆพ่อก็ยังไม่ตาสว่างเหมือนเเม่ เเต่พ่อผมชอบแอบไปหาผมตอนเรียนเพื่อดูชีวิตประจำวันช่วงลับหลัง จนพ่อรู้จักผมดีกว่าใครๆ ขนาดผมโดนรุมทำร้าย จนผมต้องตอบโต้ เเต่ครูมองว่าผมคือเด็กที่ใช้ความรุนเเรง พ่อผมคนเดียวที่รู้ว่าลูกชายไม่เคยทำร้ายใครหากไม่มีสาเหตุ จนผมพ้นผิด ไม่ว่าเรื่องดีๆยันดำมืดผมมักจะคุยกับพ่อเสมอ เพราะพ่อมองที่เจตนาผมเป็นหลัก
เข้าเรื่องต่อ หลังจากที่พ่อผมตายไปผมเคว้งคว้างอยากตามพ่อไปถึง3ปี เพราะเเม่ผมยังเหมือนเดิม ไม่คิดจะเปลี่ยนตัวเองถึงขั้นเกือบเเตกหัก สุดท้ายกว่าเเม่จะเริ่มเปิดใจ ทำเอาผมเเทบปางตายถ้าเเฟนผมไม่อยู่ด้วยป่านนี้ผมหายไปช่วงปีเเรกหลังพ่อจากไปแล้ว ผมรู้สึกว่านอกจากพ่อก็ไม่มีใครเเล้วที่อยู่ใกล้ผมจริงๆ
สิ่งที่ผมทำได้หลังจากปีที่4 ผมจะมีความรู้สึกส่วนตัวแบบ เวลาคนเป็นๆผมจะรู้สึกว่าคนๆนั้นอยู่ใกล้ๆเหมือนไอรังสีเฉพาะบุคคล เเต่ผมกลับรู้สึกแบบนี้กับพ่อบ่อยๆทั้งๆที่พ่อตายไปแล้ว ผมก็เริ่มดีขึ้นมาถึงขั้นเดินหน้าต่อไปโดยไม่มีพ่อ วันไหนผมคิดถึงพ่อ ผมก็จะไปที่ๆผมกับพ่อชอบไปทำด้วยกันประจำ เช่น กินบุฟเฟ่ร้านประจำ สั่งกาแฟที่พ่อชอบ ไปเที่ยวหรือมุมที่พ่อชอบไป ผมจะมีความรู้สึกว่าถ้าผมยอมรับได้ ถึงจะไม่ได้เจอกันอีกมีคิดถึงบ้างถึงขั้นอยากคุยด้วยหลายเรื่องเลย เเต่ผมรู้สึกว่าพ่อผมรับรู้ถึงมันได้ดี
เพราะขนาดตอนพ่อยังอยู่ ผมไม่ได้พูดอะไรกับพ่อเยอะพ่อกลับพูดเเทนผมหมดราวกับพ่อเห็นกับตาเฉยเลย
ปล. พรุ่งนี้ผมต้องไปทำบุญให้พ่อในวันพระอีกต่างหาก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
