18 ก.ย. 2022 เวลา 15:36 • ครอบครัว & เด็ก
when i am a toxic person (ในวันที่ฉันเป็นคนมีปัญหา)
บทความเกิดขึ้นได้เนื่องจากสถานการณ์โควิทโดยแท้ เพราะว่าบังเอิญได้รับเชื้อโควิทจากลูกสาวและสามีในวันที่ทุกคนกำลังดีขึ้นอย่างชัดเจน บ้านเราเลยตกลงว่าจะกักตัวแม่ไว้ในห้องเพื่อให้คนอื่นๆสามารถออกไปใช้ชีวิตตามปกติก่อน
เริ่มต้นจากการเป็นโควิทวันแรก พ่อของลูก สามีของเราได้ขับรถพาไปหาหมอที่โรงพยาบาลทั้งๆที่ตัวเค้าก็ยังไม่สบายอยู่ นั่งรอตรวจและรับยา ขากลับแวะวนรถอีก2 รอบให้คนป่วยรายสุดท้ายในบ้านได้สั่งลาถนนไปอีก 14 วันเพราะหลังจากนี้สามีคิดว่าเราคงอึดอัดกับการกักตัวอยู่บ้านไปอีกพักใหญ่
แต่มีใครรู้มั้ย ในใจเราสุขอย่างบอกไม่ถูก จะได้อยู่คนเดียว ไม่มีสามี ไม่มีลูก แต่มีอาหาร ชีวิตคงถึงคราวสงบนิ่งสักที ถูกคะนั่นคือสิ่งที่คิด แต่จริงๆแล้วด้วยอาการไข้ เรานอนซมต่อไปอีก 2 วัน ไข้พุ่งขึ้นชนิดที่ถ้าเป็นตลาดหุ้น ชาติไทยคงพ้นวิกฤติเศรษฐกิจ ระหว่างนั้นสามีเดินเข้ามาวันละ 3 เวลา ล๊อคห้องแล้วก็ยังไปเอากุญแจมาเปิดเพื่อสอบถามอาการ เล่นเอาค่อยๆหงุดหงิดจนถามในใจว่า ตอนเด็กๆสามีอยากเป็นหมอหรือไง
เราจากที่ไม่ค่อยตอบเพราะป่วยเปลี่ยนเป็นตอบห้วนๆ กวนๆ จนกลายเป็นทะเลาะ เริ่มคิดในใจว่าความห่วงของสามีคือควรซึ้งหรือเซ็ง และแล้วจุดวิกฤติก็มาถึง เรานอนมองสามีวิ่งขึ้นลงดูลูก เอาอาหารมาส่ง เอาเสื้อผ้าไปซักให้และพูดกับเค้าด้วยความรำคาญอยู่อีก 3 วัน เค้าก็คงสุดทน ระเบิดลง🤦🏻‍♀️
ผลลัพธ์หรือคะ สามีบ่นเราเงียบ(เพราะคิดในใจยิ่งอธิบายเดี๋ยวยิ่งยาว ขี้เกียจฟัง) แต่นาทีที่เค้าเดินออกไปและกลับมาใหม่ในตอนเที่ยงคืนเพื่อวัดไข้ เราเกิดคำถามว่าจริงๆปัญหาอยู่ตรงไหน สามีที่น่ารำคาญเพราะความห่วงใยหรือใจเราที่หงุดหงิดเพราะไม่สบายตัวอยู่
และแล้วก็ได้คำตอบว่า อ้อ เรานี่แหละจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง เพราะใจเราที่หงุดหงิดอะไรก็ขวางหูขวางตา ถ้าเปิดใจสักนิดและยอมเข้าใจเด็กน้อยในตัวเอง สุดท้ายเราจะมองเห็นข้อดีในคนอื่น ก็เลยคิดแล้วว่าเอาน่าถ้าจะtoxicจนตัวเองยังรู้ตัวว่าแย่ เราก็มองหาข้อดีจากคนอื่นมาล้างพิษในใจเราหละกัน
โฆษณา