ลมหายใจของไส้เดือน
ไส้เดือนหลงทาง
Pic. from Pinterest
ในคืนที่ผ่านมา ฝนได้ตกกระหน่ำจนรอบบ้านมีน้ำเจิ่งนองไปทั่ว พอตกเช้าได้เดินออกไปสำรวจดู และตรงมุมบ้านที่ได้ปูหญ้าเทียมเอาไว้ นอกจากจะมีเศษดินต้นหญ้า และใบไม้ที่นอนนิ่งอยู่ ก็ยังมีไส้เดือนตัวอวบอ้วนนอนกระดุกกระดิกเดียวดายอยู่ตัวหนึ่งด้วย มันกำลังจะพาตัวเองออกไปจากพื้นหญ้าเทียม
แม้จะพื้นเพเป็นชาวสวนชาวไร่ แต่ก็ไม่สนิทใจกับไส้เดือนนัก ไม่รู้ว่ามันมาจากตรงไหน แล้วจะไปไหน ก็ได้แต่แว๊บมองในระหว่างที่ทำความสะอาดบ้านอยู่ เอาใจช่วยให้มันไปได้ตามใจต้องการ ไส้เดือนตัวนั้นพยายามกระดึ๊บจนออกไปพ้นหญ้าเทียม และไปพบกับอุปสรรคถัดไป นั่นก็คือพื้นดินแห้ง
ไส้เดือนเป็นสัตว์ที่มีสองเพศในตัวเดียวกัน หายใจทางผิวหนัง เป็นสัตว์ไร้หัวใจ แต่มีหัวใจปลอมๆอยู่ห้าดวงห่อหุ้มหลอดเลือด เป็นหัวใจที่ไม่ได้ทำหน้าที่สูบฉีดเลือด แต่ทำหน้าที่บีบเพื่อให้เลือดไหลเวียน และไส้เดือนก็ไม่มีปอด มันจะดูดซับออกซิเจนผ่านทางผิวหนังที่เปียกชื้น ร่างกายของไส้เดือนจะขับของเหลวใสเป็นเมือกออกมาหล่อเลี้ยงผิวหนังทำให้ผิวไส้เดือนเปียกชื้นอยู่เสมอ และทำให้เคลื่อนตัวกระดึ๊บไปได้โดยที่ไม่เป็นอันตราย
ไส้เดือนจัดเป็นสัตว์อัศจรรย์อีกหนึ่งชนิดในโลกนี้ แม้จะเป็นสัตว์ที่ดูเล็กน้อย แต่ก็มีประโยชน์มากกว่าให้โทษกับผู้คน ผืนดินตรงไหนมีไส้เดือนชอนไชพำนักอยู่ก็จะอุดมสมบูรณ์ พืชพรรณเขียวงาม มันเป็นสัตว์ที่มีความสำคัญต่อระบบนิเวศ สิ่งนี้ก็ทำให้นึกถึงการทรงสร้าง ...
พระเจ้าตรัสว่า แผ่นดินจงเกิดสัตว์ที่มีชีวิตตามชนิดของมัน คือสัตว์ใช้งาน สัตว์เลื้อยคลาน และสัตว์ป่า พระเจ้าทรงสร้างสัตว์ป่าตามชนิดของมัน สัตว์ใช้งานตามชนิดของมัน และสัตว์ต่างๆ ที่เลื้อยคลานทุกชนิดบนแผ่นดินตามชนิดของมัน แล้วพระเจ้าทรงเห็นว่าดี
ปฐมกาล 1 :24-25
ไส้เดือนตัวนั้นขยับพาตัวเองไปทีละนิด และเนื้อตัวก็คลุกกับเศษดินเศษหินทำให้การเดินทางของมันลำบากขึ้นอีก แต่มันก็ยังคงคลานต่อไปได้ และยังคงเอาใจช่วยมันอยู่ คิดว่าเศษดินที่แนบติดตัวของมันคงทำให้มันรำคาญอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ถึงตาย ไม่เหมือนกับการไปคลุกเคล้ากับขี้เถ้าถ่านอย่างแน่นอน
ไส้เดือนถูกขี้เถ้าเมื่อไหร่จะต้องตาย เพราะขี้เถ้ามีฤทธิ์เป็นด่าง เมื่อจับไส้เดือนลงไปคลุกขี้เถ้า ไส้เดือนก็จะถูกด่างกัด และดิ้นทุรนทุรายตายไปในที่สุด แต่เศษดินเศษหินแม้จะติดเนื้อตัวที่เปียกชื้นก็ไม่ได้มีผลกับผิวหนังของไส้เดือนมากนัก
และสุดท้ายไส้เดือนตัวนั้นก็กระดึ๊บไปจนถึงพุ่มไม้และมันมุดหายเข้าไปใต้ใบไม้เน่าผุ ระยะทางที่มันคืบคลานไปนั้นถ้าเป็นก้าวย่างของเราก็เพียงไม่กี่ก้าวเอง แต่สำหรับมันแล้วต้องใช้เวลาเดินทางไม่น้อยเลย ดีใจกับไส้เดือนที่ยังมีชีวิตอยู่ เพราะว่ามันสู้สุดใจ ในที่สุดมันก็กลับถึงบ้าน
เห็นไส้เดือนตัวนี้แล้วก็พาให้นึกไปถึงยายขายไก่ปิ้งคนหนึ่งที่ชื่อว่ายายเนื่อง ยายเนื่องร่างท้วม และหลังงองุ้มเดินตรงไม่ได้แล้ว แต่ในเวลาเช้าเย็นของทุกวันก็ยังคงเห็นยายเนื่องเข็นรถเข็นคู่กายออกขายไก่ปิ้งอยู่ข้างถนน จะกี่ปีผ่านยายเนื่องก็ไม่เคยหายไปไหน เป็นภาพชินตาของผู้คนที่สัญจรผ่านไปมาและลูกค้าประจำ
ได้แวะซื้อไก่ปิ้งอยู่บ้างเหมือนกัน ไก่ปิ้งของยายเนื่องไม่ได้อร่อยไปกว่าเจ้าอื่น แต่ก็ขายหมดทุกวัน มันคงมีอะไรมากกว่ารสชาติของไก่ปิ้งอย่างแน่นอน
ยายเนื่องผมขาวแซมดำ รอยยิ้มของแกดูซื่อๆ ลูกค้าของแกส่วนใหญ่เมื่อซื้อไก่ปิ้งแล้ว ก็จะให้กำลังใจแก แกก็จะยิ้มจนตาหยี ส่วนมือก็คอยพลิกไก่ไปมา
ครั้งหนึ่งเคยถามยายเนื่องว่า...
ไม่เหนื่อยเหรอยาย จะขายไปถึงเมื่อไหร่
ลมหายใจไม่สิ้น ก็ต้องดิ้นรนต่อไปแหละลูกเอ้ย..
จะเป็นไส้เดือน หรือว่าคน ชีวิตก็ต้องอนทนสู้กันไป!!
พี่น้องทั้งหลาย ขอให้พวกท่านตักเตือนคนที่เกียจคร้าน หนุนน้ำใจผู้ที่ท้อใจ ช่วยเหลือคนที่อ่อนกำลัง และมีความอดทนต่อทุกคน
1 เธสะโลนิกา 5:14
เรื่องราวโดย : ป้าเมอร์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
