กอดๆนะคะ เราเข้าใจมากๆเลย โดนมาเหมือนกัน แต่เรื่องมันผ่านมา 5-6 ปีแล้ว คาราคาซังมาตลอด สามีเพิ่งยอมแยกบ้านออกไปจริงๆเมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราก็ทำงานเลี้ยงลูกเอง เราบอกกับตัวเองตลอดว่า ไม่ว่าใครจะทำอะไรกับเราก็ช่าง เราจะทำดีกับตัวเองอย่างที่สุด เราเริ่มด้วยการสวดมนต์ค่ะ ช่วงแรกฟุ้งซ่านมาก สวดไปร้องไห้ไป เป็นแบบนั้นอยู่เป็นปี แต่เราไม่หยุดนะ ฟุ้งซ่านก็สวด พอนานๆเข้าใจมันเริ่มสงบเอง