ค.ศ.1163 พระเจ้าซ่งเชี่ยวจง ให้จางสวิ่นกรีธาทัพขึ้นไปปราบปรามดินแดนทางเหนือ แต่การศึกครั้งนี้ก็ ล้มเหลว หลังจากนั้นการศึกระหว่างหนานซ่งกับจินก็สงบลงจนสิ้นศตวรรษที่ 12
ที่เมืองหังโจว เมืองหลวงของหนานซ่ง เป็นแหล่งศูนย์กลางปฏิบัติธรรมของนักบวชนิกายเซ็น
จี้กง (ค.ศ.1130 - 1207) เป็นภิกษุชาวจีน นิกายมหายาน สมัยราชวงศ์ซ่งใต้
จี้กง สังกัดวัดหลิงอิ่น เมืองหางโจว ท่านมีพฤติกรรมแปลกจากจารีต เช่น ชอบฉันเนื้อสุนัข ดื่มสุรา ครองจีวรเป็นผ้าขี้ริ้ว จึงถูกคณะสงฆ์ ขับออกจากวัด ท่านใช้ชีวิตเร่ร่อนอยู่ข้างถนนและโปรดสัตว์โลกโดยวิธีพิสดาร
จี้กง
ท่านมีเมตตาช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก จนเป็นที่นับถือของประชาชน นอกจากนี้ยังเชื่อกันว่าท่านสามารถแสดงอิทธิฤทธิ์ได้ และเชื่อว่าท่านเป็นหนึ่งในพระอรหันต์สิบแปดพระองค์กลับชาติมาเกิด
หลังท่านมรณภาพ ลัทธิเต๋าได้ยกย่องท่านเป็นเทพเจ้า จากนั้นไม่นาน คณะสงฆ์จึงรับรองความศักดิ์สิทธิของท่าน ท่านได้ชื่อว่า พระอรหันต์สุดเพี้ยน
พระเจ้าหนิงจง (ค.ศ. 1194-1224) รัชสมัยนี้ หานทัวโจ้ว พระญาติทางสายพระมารดาและพระมเหสี เป็น อัครเสนาบดีผู้กุมอำนาจ เขามองว่าปรัชญาขงจื๊อเป็นความรู้ที่หลอกลวงประชาชน
ซูสือ หรือจูสี่ (ค.ศ.1130-1200) ผู้เก็บรวบรวมแนวปรัชญาขงจื๊อไว้อย่างเป็นระเบียบ ท่านได้ทำประโยชน์ ให้แก่วงการปรัชญาและวรรณคดีวิจารณ์มากมายหลายประการ ท่านนำข้อความของซือหม่ากวงมาเขียนใหม่ ให้ชื่อว่า “ทุงเจี้ยนกังมู่” เขียนแล้วเสร็จใน ค.ศ. 1190 เป็นความพยายามอธิบายความจริงทางประวัติศาสตร์ให้เข้ากับ “กฎธรรมชาติ"
ในสมัยซ่งใต้ กลุ่มที่หมดหวังกับสภาพสังคมในขณะนั้น หันกลับไปสร้างความสุขและชื่นชมกับอดีตที่เคยมีมา ตั้งแต่สมัยราชวงศ์โจวเรื่อยมา พวกศิลปกรรมวัตถุโบราณในอดีตได้รับความนิยมลอกเลียนสร้างขึ้นใหม่
ค.ศ. 1236-1237 ราชวงศ์ซ่งถูกกองทัพมองโกล นำโดยเจ้าชายโคซู โคโคชู เข้าโจมตี แต่กองทัพซ่งสามารถต้านทานไว้ได้
ค.ศ.1258-1259 มองเคข่านประกาศเคลื่อนพลบุกเข้าโจมตีราชวงศ์หนานซ่ง ระหว่างการศึกมองเคข่านก็สิ้นพระชนม์
ก่อนที่เจ้าชายกุบไลจะเดินทางกลับขึ้นเหนือไปช่วงชิงตำแหน่งข่านนั้น ได้เจรจาสงบศึกโดย กูชื่อเต้ายอมศิโรราบต่อชาวมองโกเลียเป็นการส่วนตัว เมื่อกูซื่อเต้ากลับถึงราชสำนักกลับโกหกทางราชสำนักว่า กองทัพแต่ละสายต่างก็ได้รับชัยชนะ แล้วเขาก็ได้ดำรงตำแหน่งเป็นเว่ยกว๋อกง เขารวบอำนาจบริหารประเทศมาไว้กับตนเพียงคนเดียว ไม่นานพระเจ้าซ่งตู้จงก็ขึ้นครองราชย์
พระเจ้าซ่งตู้จง (ค.ศ.1264-1274) ทรงเอาแต่มัวเมาอยู่กับสุรา-นารี ส่วนกู่ชื่อเต้าก็ปิดบังหลอกลวงคนทั้ง เบื้องบนและเบื้องล่างจนทำให้ประเทศชาติยิ่งเสื่อมถอย เหวินเทียนเสียงถวายหนังสือกลับไม่มีใครสนใจ และถูกสั่งพักงานชั่วคราว
ค.ศ. 1265 กุบไลข่านทรงนำทัพลงใต้มาด้วยพระองค์เอง กองทัพมองโกลเป็นฝ่ายชนะและยังสามารถเข้ายึดเรือรบของกองทัพซ่งที่ตั้งอยู่ตามแนวชายฝั่งแม่น้ำฉางเจียงได้ถึง 146 ลำ ทำให้กุบไลข่านทรงปรับ แผนการโจมตีราชวงศ์ซ่งใหม่โดยจัดตั้งกองทัพเรือมองโกลขึ้นอย่างเป็นทางการ
ค.ศ.1268-1269 กุบไลข่านทรงเปิดฉากเข้าโจมตีราชวงศ์ซ่งอีกครั้ง กองทัพมองโกลวางกำลังปักหลักล้อม นครเซี่ยงหยางไว้อย่างแน่นหนา
● ค.ศ.1275-1276 กองทัพมองโกลเข้าโจมตีราชวงศ์ซ่ง ราชสำนักซ่งขอยอมแพ้ พระเจ้ากงตี้ก็ถูกคุมตัวส่งไปที่เมืองต้าตู และก่อนหน้านั้นซิ่วฟู่ และจางซื่อเจี๋ยได้ลอบนำตัวเจ้าชายเจ้าชื่อ และเจ้าปิง วัย 8 และ 4
(ยังมีต่อ)
021
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
