✍️ฎีกาที่15922/2553 การเช่าทรัพย์ไม่มีกฎหมายบัญญัติว่าผู้ให้เช่าต้องเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ในทรัพย์ที่ให้เช่าเมื่อจำเลยที่ 1 ทำสัญญาเช่าที่ดินพิพาทกับโจทก์ทั้งสองฝ่ายย่อมต้องผูกพันตามสัญญาเช่านั้นการที่จำเลยที่ 1 นำที่ดินพิพาทและสิ่งปลูกสร้างไปให้จำเลยที่ 2 เช่าช่วงโดยโจทก์ยินยอมจำเลยที่ 2 จึงเป็นผู้เช่าช่วงโดยชอบ
และต้องรับผิดต่อโจทก์ผู้ให้เช่าเดิมโดยตรงตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 545 จำเลยที่ 2 หาใช่บริวารของจำเลยที่ 1 ไม่เมื่อสัญญาเช่าระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ 1 สิ้นสุดลงทำให้สัญญาเช่าช่วงระหว่างจำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 2 สิ้นสุดลงไปในวันเดียวกันด้วยเพราะเมื่อจำเลยที่ 1 ไม่มีสิทธิเช่าต่อไปแล้วจำเลยที่ 1 ย่อมไม่มีสิทธิให้จำเลยที่ 2 เท่าช่วงอีกต่อไป
การที่จำเลยที่ 2 ยังครอบครองทรัพย์ที่เช่าช่วงตลอดมาหลังจากสัญญาเช่าสิ้นสุดลงย่อมเป็นการทำละเมิดต่อโจทก์ โจทก์จึงมีอำนาจฟ้องขับไล่และเรียกค่าเสียหายจากจำเลยที่ 2 ได้จำเลยที่ 2 จะโต้เถียงว่าที่ดินพิพาทเป็นที่ราชพัสดุโจทก์ไม่ใช่เจ้าของกรรมสิทธิ์ในทรัพย์ที่ให้เช่าจึงไม่มีอำนาจฟ้องหาได้ไม่
⚖️ปรึกษาทนายความ📞โทร.082 701 1907
📧ID.Passionlaw
ปรึกษาทนายความ📞0827011907
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
