เยาวราชในมุมที่ไม่คุ้นเคย
เราชอบเดินหาของกินสุดอร่อย ในย่านนี้ มีร้านประจำที่มาเสมอ แต่ช่วงเวลาแดดร้อนยามบ่ายหรือค่ำ ทำให้ไม่ค่อยแหงนหน้ามองตึก อาศัยเงาร่มกำบังพรางความร้อน ฝูงคนเบียดเสียด แต่ช่วงเวลาเช้าตรู่น่าสนใจ
ร้านประจำ เกี๊ยวกุ้งทอดซอสมายองเนส กับกล้วยหอมทอดที่นี่อร่อย คราวนี้ไม่ได้สั่ง
canton house ตรงหัวถนนเยาวาช ตึกเก่า ห้องน้ำด้านบนมีชั้นจัดเลี้ยง บรรยากาศอาคารด้านใน บันไดไม้ที่ยุบไม่เรียบเสมอของพื้นแสดงถึงความเก่า
เมนูติ่มซำน้อยลงอาจเพราะโรคระบาดยังไม่ฟื้นเต็มที่
แยกไมตรีจิต ก่อนไปเยาวราช มีโรงแรมและร้านคาเฟ่ บางอาคารเก่ามากและน่าสนใจซ่อนอยู่ ตรงซอยนานาทางด้านหลังตรงนี้ก็มีร้านลับ
ร้านนี้หน้าร้านน่าสนใจ เคยคุยกับเจ้าของที่แต่ก่อนเล่าที่มาป้าย การ์ตูนดัง เมื่อก่อนเจ้าของตึกทึ่เป็นญาติทำทัวร์ไปเสี่ยงโชคแถวประเทศเพื่อนบ้านเลยนำตัวคาแรคเตอร์มาใช้ แต่ตอนนี้เปลี่ยนมาขายอาหารเส้น
บางอาคารที่เราเดินผ่านเสมอ เพียงสังเกตและหยุดมอง เราเห็นร่องรอยปูนปั้น ที่หลงเหลือความเจริญของยุคสมัยหนึ่ง ก่อนป้ายหรือสิ่งต่างๆมาบดบัง มันเป็นความงามอีกแบบของชีวิตและการใช้งานแม้ไม่ได้ออกแบบแต่แรก แต่ทิ้งร่องรอยอีกแบบ อย่าว่าไม่ดีไปทุกอย่างเชียว
การเล่นสีตัดกันบนหน้าอาคาร ป้ายนีออนครั้งหนึ่งเคยรุ่งเรืองมีอาชีพช่างฝีมือ ฮ่องกง เป็นแหล่งใหญ่ แต่ทุกวันนี้กลายเป็นอาชีพงานอนุรักษ์
อาคารที่ทรงคล้ายกัน แสดงความงามคนละแบบ
ใครจะคาดว่าทำตึกเก่า โมเดลจิ๋วแล้วต้องมาร้านเบเกอรี่ วัสดุบางอย่างทำงานศิลปะได้ เช่น กระดาษห่อขนมที่นำมาทำถาดสีเปียกสำหรับทำสีอะคริลิกสูตรน้ำทาโมเดล เบคกิ้งโซดาใช้ขจัดคราบสกปรกของเส้นใยหรือผ้าก่อนนำไปย้อมสีธรรมชาติได้
หรือบรรจุภัณฑ์ใส่สินค้าหลายแบบ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
