ใครแสบกว่า... 🙋💁
นาย"โหล่วเอี๊ยว" กับ นาย"แบ๋ลัก" เป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่เล็ก ชอบกระเซ้าเย้าแหย่ กลั่นแกล้งกัน จนกลายเป็นตำนานที่ชาวจีนรู้จัก
เมื่อเติบโตเข้าสู่วัยสร้างครอบครัว
โหล่วเอี๊ยว มีพ่อทั้งรวยและมีอิทธิพล ไม่ต้องกังวลว่าจะหาเมียไม่ได้
แต่ "แบ๋ลัก" ยากจน หาเช้ากินค่ำ ยังไม่มีคู่ ทำให้รู้สึกท้อแท้มาก
อยู่มาวันหนึ่ง มีคนส่งแม่สื่อขอแต่งงานกับ "แบ๋ลัก" เขาดีใจมาก แต่ฝ่ายผู้หญิงเรียกสินสอดสูงมาก เขากลัดกลุ้มใจอยู่นาน สุดท้าย จึงไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนรัก "โหล่วเอี๊ยว"
"โหล่วเอ๊ยว" กลับพูดว่า "ชะชะ เอง วาสนาดีนี่ มีผู้หญิงหน้าตาดีมาขอแต่งงานด้วย ไม่รู้ว่าทำบุญมาจากชาติไหน
เรื่องยืมเงินสินสอดนั้นได้ แต่มีข้อแม้ คืนส่งตัวเจ้าสาว ข้าขอแทนแก 3 วันนะ ว่าไงฮ่าๆ”
แบ๋ลักถึงกับเข่าอ่อน
"นี่เมียเพื่อนนะ แกทำงี้ได้ยังไง เพื่อนต้องไม่เอาเปรียบรังแกกันนะ แกเข้าใจคำนี้ไม๊ พูดออกมาได้ไง?”
แม้พูดอย่างสุภาพ แต่ในใจโกรธสุดๆ อยากซัดให้หน้าแหกซักหมัด
สุดท้าย จึงได้แต่รับปากไป
วันมงคลมาถึง "แบ๋ลัก" ได้แต่แอบซ่อนอยู่อีกที่ มอง "โหล่วเอี๊ยว" เข้าออกห้องหอตัวเอง แถมยังร้องเพลงเยาะเย้ยอย่างอารมณ์ดี
ในใจยิ่งกว่าถูกมีดกรีดก็ไม่ปาน
วันที่ 4 ถึงคิวตัวเองเข้าหอ แต่ก็ไร้ความสุขของการแต่งงาน เขาได้แต่มุดขึ้นไปนอนคุมโปงอยู่บนเตียง นอนไม่หลับ ด้วยยังทำใจไม่ได้
เจ้าสาวเห็นดังนั้น ก็เข้ามาถามด้วยความแปลกใจว่า “ทำไม 3 คืนก่อน เห็นอ่านหนังสือท่องตำราจนสว่าง ไม่หลับไม่นอน คืนนี้เป็นอะไร ทำไมต้องคลุมโปงด้วย"
ฟังถึงตรงนี้ "แบ๋ลัก" รู้แล้วว่า ที่แท้เพื่อนล้อเล่นกับตัวเอง จึงทั้งโกรธและดีใจ ถูกเพื่อนแกล้งแรงแบบนี้ มันช่างเหลือทนจริงๆ
หลังจากนั้น "แบ๋ลัก" ก็ใช้ความขยัน วิริยะอุตสาหะอ่านหนังสืออย่างจริงจัง จนสอบเข้ารับราชการที่เมืองหลวง แล้วทำงานจนได้ตำแหน่งใหญ่โต
------------------------- 💁
หันมาดูเรื่องของ "โหล่วเอี๊ยว" บ้าง เกิดมาร่ำรวย จิตใจดี มีความจริงใจต่อเพื่อน "แบ๋ลัก" มาก เพียงแต่เป็นคนชอบล้อเล่นแรงๆ กับเพื่อนเท่านั้น
"โหล่วเอี๊ยว" เห็น "แบ๋ลัก" กังวลเรื่องหาเมียไม่ได้ จึงแอบหาแม่สื่อ ไปขอผู้หญิงที่ดีมาให้เป็นภรรยาของ "แบ๋ลัก" และวางแผนแกล้งในวันแต่งงาน จนเพื่อนแทบคลั่งใจตายนั่นเอง
โดยที่ตัวเขาเอง ทั้ง 3 คืนก็ไม่เคยเห็นหน้าเจ้าสาวด้วยซ้ำ
แต่เรื่องราวในโลกนี้ มักจะเปลี่ยนแปลงมีขึ้นมีลง
หลายปีต่อมาครอบครัวของ "โหล่วเอี๊ยว" จากเศรษฐีร่ำรวย กลายเป็นยากจน แทบเอาตัวไม่รอด จึงคิดถึง "แบ๋ลัก" ขึ้นมา ไปเมืองหลวง ขอความช่วยเหลือจากเพื่อนรัก
"แบ๋ลัก" พอเห็นเพื่อน ก็ดีใจมากจนเสียงหลง ต้อนรับทั้งสุราอาหารพร้อม และชวนให้พักอยู่กับตนนานๆ
แต่พอ "โหล่วเอี๊ยว" บอกเจตนาที่มา "แบ๋ลัก" กลับเหมือนไม่ได้ยิน หูตึงขึ้นมาทันที ได้แต่พูดเรื่องไร้สาระ และบอกให้เขาดื่มๆๆๆ
ผ่านไปหลายวัน ก็ยังไม่เห็นเอ่ยปากว่าจะช่วยอย่างไร แถมยังถูกพูดเหมือนรังเกียจว่า
"เพื่อนเอ๋ย รีบกลับบ้านเถิด อาซ๊อน่าจะเป็นห่วงแย่แล้ว"
เขาเต็มไปด้วยความผิดหวัง โกรธจนหัวหมุน กลับบ้านด้วยความท้อแท้
เมื่อมาถึงบ้าน ก็แปลกใจมากว่าที่บ้านมีงานศพ คนมาจำนวนมาก เห็นโลงศพตั้งอยู่กลางบ้าน ภรรยากับลูกๆ ใส่ชุดไว้ทุกข์นั่งร้องให้
พอภรรยาและลูกหันมาเห็น "โหล่วเอี๊ยว" ถึงกับสะดุ้งตกใจ เหมือนเห็นผี
จนทราบว่า แท้จริงแล้ว โลงศพใบนี้ "แบ๋ลัก" ส่งมาจากเมืองหลวง
บอกว่าเขาไปถึงเมืองหลวง ป่วยหนักกระทันหันเสียชีวิต
"โหล่วเอี๊ยว" โกรธจัด ใช้เท้าถีบฝาโลงจนเปิดออก
ไอ้หยา (โอ้โห) ภายในโลง บรรจุด้วยทรัพ์สินมีค่ามากมาย
มีกระดาษ 1 แผ่น เขียนว่า
"你让我妻守空房--我让你妻哭断肠 (ลื่อเหยี่ยงอั๋วชี สิวคงปั๊ง อั้วเหยี่ยงหลือชี เค้าตึ่งตึ๊ง )
แปลว่า แกทำเมียข้าเฝ้าหอร้าง..ข้าทำเมียแกร้องไส้ขาด ฮ่าๆๆๆ
"โหล่วเอี๊ยว" ได้แต่หัวเราะ พร้อมกับร้องไห้น้ำตาไหล ไอ้ ไอ้ "แบ๋ลัก" ไอ้ชั่ว ไอ้เลว แกน่าจะนอนมาในโลงด้วย ฮ่าๆๆ ไอ้เพื่อนเลว
ข้อคิด :
ชีวิตคนเรานี้สั้นนัก แค่ไม่กี่สิบปี แม้คบเพื่อนได้มากมาย แต่เพื่อนแท้ที่รู้ใจ จริงใจ เจ็บแทนได้ มีสักกี่คน?
หากท่านมีวาสนา ได้มีเพื่อนที่ดีเช่นนี้ โปรดทะนุถนอมไว้เถอะ
เพื่อนแท้ เป็นสิ่งล้ำค่าที่สุดในชีวิต ทำให้เส้นทางชีวิตไม่โดดเดี่ยว
เรื่องนี้เป็นที่มาของคำพูดว่า
路遥知马力--日久见人心
(โหล่วเอี้ยวไจแบ๋ลัก ยิกกู้เกี๊ยงหนั่งซิม)
เส้นทางพิสูจน์แรงม้า เวลาพิสูจน์ใจคน
แปลและเรียบเรียงโดย เจงเอี่ยม แซ่อึ้ง 黄振炎 20/1/2017
อ.มาศ ตัดสั้นและสรุปเรื่องให้อ่านง่าย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
