Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
just write
•
ติดตาม
23 ก.ย. 2022 เวลา 18:22 • หนังสือ
"สูญสิ้นความเป็นคน" ผู้เขียน ดะไซ โอซามุ วรรณกรรมแปลจากญี่ปุ่น สูญสิ้นความเป็นคนเป็นวรรณกรรมเชิงอัตชีวะประวัติของตัวผู้เขียนเอง
เนื้อหาเป็นเชิงบันทึก 3 ฉบับที่สะท้อนผ่านรูปถ่าย 3 รูป เปิดเรื่องมาที่รูปแรกรูปเด็กสิบขวบหน้าตาขี้เหร่ ที่ยิ้มด้วยรอยยิ้มแปลก ๆ ซึ่งก็คือตัวละครหลักในเรื่องที่ชื่อ "โยโซ"
"โยโซ" เด็กร่าเริง เป็นที่รักของคนรอบ ๆ ตัว ไม่กล้าขัดใจใครเลยตั้งแต่เด็กยันโต หลีกเลี่ยงการปะทะ แต่ใต้ความร่าเริงเหล่านั้นเป็นการเฟคขึ้นมาทั้งหมด เพียงเพราะเขากลัวว่าจะไม่ถูกยอมรับในสังคม
แต่คนเขียนได้หยอดไว้นิดนึงว่าเหมือนโยโซจะเคยถูกล่วงเกินจากคนรับใช้ในบ้านนะ ซึ่งนี่อาจจะเป็นต้นตอหนึ่งที่ทำให้โยโซมีพฤติกรรมที่บอกว่าตัวเองค่อย ๆ ละทิ้งความเป็นมนุษย์ลงไปเรื่อย ๆ
รูปใบที่สองเป็นรูปโยโซตอนที่เป็นนักเรียนม.ปลาย ซึ่งในระหว่างนั้นโยโซได้เข้าไปร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์ด้วยนะ แต่ไม่ได้มีอุดมการณ์จ๋า ๆ อะไรตามที่กลุ่มขบวนการเรียกร้องหรอกนะ เขาแค่รู้สึกว่าได้ทำอะไรที่มันใต้ดิน ผิดกฏหมายก็โอเคแล้ว
ในเรื่องตัวละคร โยโซ จะดึงดูดผู้หญิงเข้าในชีวิตเรื่อย ๆ แต่แต่ละคนที่เลือกคบก็จะเป็นผู้หญิงที่หวาดกลัวมนุษย์และสังคมเหมือนตัวเอง
แต่คนที่พีคสุดน่าจะเป็นแม่หม้ายที่หมดแรงจะใช้ชีวิตเหมือนกันโยโซเลยชวนกันไปโดดน้ำตาย สรุปแม่หม้ายตายแต่โยโซรอด ก็เหมือนเป็นอีกแผลที่กรีดเข้าไปในหัวใจที่โคตรจะเปราะของโยโซมาตั้งแต่ต้น
มีพาร์ทนึงที่เราชอบ ในบทที่สองเขียนไว้ทำนองว่า โยโซเขาเป็นคนหวาดกลัวสังคมและมนุษย์มาตลอด แต่ช่วงวัยรุ่นเขาไปเที่ยวผู้หญิงและได้นอนกอดในอ้อมอกกะหรี่แล้วรู้สึกหลับสนิทขึ้น ปลอดภัยขึ้น เลยเรียนรู้ว่าอบายมุกต่าง ๆ อาจจะเป็นตัวช่วยให้เขาหายกลัวมนุษย์และสังคมได้ชั่วขณะ
ระหว่างทางดำเนินเรื่องโยโซพยายามฆ่าตัวตายหลายครั้ง ตัดสลับไปมาจนในที่สุดก็ถูกพี่ชายส่งเข้าไปรักษาที่โรงพยาบาลประสาท และคนเขียนได้เขียนติดตลกอีกว่า นี่และสูญสิ้นความเป็นมนุษย์ของจริงงง เศษมนุษย์เลยเนี้ยตอนนี้
ซึ่งสุดท้ายแล้วคนเขียนก็ฆ่าตัวตายสำเร็จจริง ในตอนอายุ 38 ไปกระโดดน้ำตายกับภรรยาซึ่งก็สอดคล้องในบันทึกบทสามที่เขียนไว้ว่า "ความตายคือทางออกเพราะการมีชีวิตอยู่คือต้นตอแห่งบาปทั้งปวง"
ถ้าถามเรา เราว่า "โยโซ" ตัวละครหลักหรือคนเขียน เขาคงป่วยเป็นโรคซึมเศร้านั่นแหละ แต่เราคงพูดไม่ได้ว่าการมีชีวิตอยู่หรือการไม่มีชีวิตอยู่อะไรมีคุณค่ามากกว่ากัน เพราะถ้ามองในแว่นของโยโซ การตาย อาจจะเป็นทางออกเดียวที่ดีที่สุด ที่ทำให้เขาเลิกกลัวมนุษย์และสังคมและไม่ต้องฝืนใช้ชีวิตอยู่ในสังคมที่เขาไม่ได้ชอบมาตั้งแต่ต้นก็ได้
บันทึก
2
4
2
4
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย