จิตนั้นเป็นนามธรรม มาอาศัยกายอยู่ ในกายนั้น เป็นแก้วหรือภาชนะ มีดินน้ำลมไฟ ขี้ดินขี้โคลนอยู่ในกาย มีกรรม มีตัณหาราคะ..มากมาย จิตนั้นเปรียบเหมือนน้ำที่เทลงไปในภาชนะคือเรือนกายที่อาศัย เมื่อเกิดอารมณ์นึกคิดขึ้นมา อารมณ์ไม่พอใจ โมโห .เกิดขึ้น ..กิริยาของกายที่เป็นปกติ ..ก็เคลื่อนไหวไปตามอารมณ์ที่เกิดขึ้น เกิดตัวตน ..เกิดความยึดถือตัวตน