25 ก.ย. 2022 เวลา 00:14
ถ้ามีเงิน 40,000 บาท คนอื่นจะซื้อบิ๊กอี แต่ผมจะซื้อไอแพดหรือโฟน นี่คือเรื่องจริงครับ
ตอนที่ฝังตัวอยู่กับเวป ยยย. แขกพิเศษท่านนึงที่แวะมาเยี่ยมเวป ยยย. เขาได้สอนอะไรหลายอย่าง วันนึงเขาก็มาสอนเรื่องอะไรสักอย่างนี่ละ จำไม่ได้ละ ผมตัดเอาตอนสำคัญ(สำคัญมากสำหรับผม)มาเล่าแค่สั้นๆว่า
1.ให้พกกระดาษ ปากกาเอาไว้ หากเดินไปเจออะไรก็จดๆเอาไว้(สมัยเมื่อ 10 ปีที่แล้วนะ)
2.ถ้ามีกางเกงหลายตัว ลองเอาวางเทียบกัน เราจะเห็นการเปลี่ยนแปลงของกางเกง // ประเด็นนี้ละ ทำให้ผมตื่นเต้นมาก เลือดสูบฉีดอย่างแรง ไม่ใช่จะเอาเงินไปซื้อกางเกงนะครับ มันเกิดไอเดียสะสมรูปภาพแบบจริงๆจังๆแทนการซื้อของจริงครับ
ผมทำ 2 อย่างขนานกันแต่ปรับแนวทางนิดหน่อย เพราะผมไม่ค่อยมีโอกาสไปเดินตามร้านขายยีนส์นักหรอก ถึงไปได้เขาก็ไม่ให้เราไปล้วงไปพลิกดูอะไรมากนัก ดูหน้าก็รู้ว่าไม่มีเงิน ผมจึงหมั่นเก็บรูปจากเวปไซท์ต่างๆ หมั่นเก็บเนื้อหาจากเวปต่างๆ
จากนั้นเอามาเขียนสรุปใส่สมุดโน๊ต จดจนหมดสมุดทั้งเล่มเลย นอกจากนี้ก็ลงทุนซื้อโน๊ตบุ๊คและในเวลาต่อมาก็ซื้อ HDD 1 TB แบบเอ๊กเทอร์นัล(แบบมีปลั๊กเสียบไฟ)ตัวละ 2,600บาท ผมจัดการแบ่งแยกหมวดหมู่รูปภาพและไฟล์ต่างๆ อีกทั้งนำโน๊ตที่บันทึกไว้มาพิมพ์ลงในไมโครซอฟท์ ทำอยู่เป็นปีๆ ทำไมผมไม่เอาเงินไปซื้อบิ๊กอี(ว่ะ)
ยิ่งเวลาผ่านไปแทนที่ผมจะมีบิ๊กอีสักตัว สองตัว กลับกลายเป็นว่าไม่มีสักตัว คนรักลีวายส์ประเภทไหนกันที่มีเงินก้อนก็เอาไปซื้อเครื่องซักฝาหน้า ผ่อนหมดก็ผ่อนเครื่องอบต่ออีก เพื่อหาข้อมูลมาเขียนโน่นนี่
ไม่ใช่ผมไม่มีลีวายส์นะ ผมมีลีวายส์แต่มันไม่ใช่วินเทจรุ่นดังๆ ผมหมั่นไปตลาดนัดในระแวกบ้านและที่แถวๆทำงานเพื่อซื้อ 501 ผ้าทรายยุค80-90 ตัวละ 250-350 บาท ไม่เกินนี้ ผมทะยอนซื้อมาจนถึงร้อยกว่าตัว ใส่ได้มั่งไม่ได้มั่งก็ซื้อ ผมซื้อเพื่อเอามาดูและจดรายละเอียดทุกตัวลงเอ๊กเซลขนาด A3 จำนวน 6 แผ่น ปริ้นท์ออกแปะที่ข้างฝาบ้าน เพื่อที่ว่า เช้าก็เห็น บ่าย เย็นก็เห็น นึกอะไรได้ก็จดลงไป
ผมทำแบบที่เล่ามาด้านบนอยู่หลายปี ดูรูปน่าจะเป็นพันๆรูปนะครับ พิมพ์เนื่อหาลีวายส์ แก้ไขครั้งแล้วครั่งเล่าจนเข้าเส้นเลือด จนผมรู้สึกว่าผมไม่ค่อยจะตื่นเต้นอะไรมากนักเมื่อเจอของจริง เวลาไปเจอเพื่อนๆ ผมจะตื่นเต้นที่เจอเพื่อนๆมากกว่า ผมมักจะดูของจริงแค่แป๊บๆ จากนั้นก็เมาเละเทะไปกับเพลงใจนักเลงตลอด
จากเดิมผมอยากเป็น ลีวายส์ คอลเลคเตอร์ อยากมีลีวายส์เยอะๆเอาไว้จัดห้องโชว์เป็นของตัวเอง แต่ไปๆมาๆ ผมกลายเป็นลีวายส์ บล็อกเกอร์ไปโดยไม่รู้ตัว เสพติดข้อมูลลีวายส์อย่างมาก อย่างล่าสุดนี้ตัดสินใจทำช่องยูทูป จึงลงทุนซื้ออุปกรณ์ แอพ และไอแพด โปร หมดหลายเงิน(ผ่อน) เพื่อมาทำเนื้อหาเรื่องราวลีวายส์ ผมหมดไปกับลีวายส์เยอะแต่กลับไม่มีวินเทจสักตัว แต่คิดว่าก่อนเกษียนงานคงจะมีกับเขาสักตัวละ
เพราะฉนั้นข้อมูลเรื่องลีวายส์ที่ผมเขียนลงมาในเพจนี้ ไม่ได้เขียนจากของจริงนะครับ ผมเขียนจากการดูรูปที่มีอยู่ ความน่าเชื่อถือจึงมีน้อยกว่าคนที่มีของจริงในมือ เปรียบเหมือนจอมยุทธ์มีท่ากระบี่แต่ไม่มีพลังภายใน , กระบี่อยู่ที่ใจ หากเยี่ยมยุทธ์แล้วไซส์ แม้กิ่งไผ่ยังไร้เทียมทาน , จำมาจากเนทครับ
จริงๆแล้วผมไม่ค่อยอยากเขียนเรื่องของตัวเองนักหรอกครับเพราะมันไม่น่าสนใจเท่าไร แต่บางทีก็อยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้างครับ เนื้อหาก็เลยยาวมาก หลายย่อหน้าเลย
โฆษณา