คำตอบคือ เพราะ "ปกติสุข"
อธิบายคือ เพราะมนุษย์เรามีความ"สุข"เป็นปกติในชีวิต เพราะ"สุข" เกิดขึ้นบ่อยมากในชีวิตประจำวัน ไม่ว่า กินก็มีความสุข เที่ยวก็มีความสุข อยู่กับคนรักก็มีความสุขฯลฯ จน"สุข"กลายเป็นความเคยชินของจิต "สุขจึงกลายเป็นเรื่องธรรมดาไป พอเมื่อเราเจอความ"ทุกข์" ซึ่ง "ทุกข์" มันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อย บางคนอาจเจอแค่ครั้งหรือสองครั้งในชีวิต "ทุกข์" มันจึงเป็นความผิดปกติของจิต เพราะ"ทุกข์" มันทำให้จิตใจบิดเบี้ยว ทำให้จิตผิดปกติ จิตจึงเกิดการจำและยึดติดกับ "ทุกข์" นั่นเอง