25 ก.ย. 2022 เวลา 22:41 • การศึกษา
(frozen) ช่วงโรคระบาด ผู้รู้หลายท่านยืนยันนั่งยันว่า กระชายดีมีประโยชน์ เช้านี้ข้าพเจ้าจึงไปจ่ายตลาด แวะแผงของแม่ค้าวัยรุ่น อายุไม่น่าเกินสิบเจ็ดสิบแปด
"มีกระชายมั้ยหนู?"
"อ้าว! นี่ลุงหาว่าหนูเป็นทอมเรอะ"
"เอ๊ะ! งง!" ข้าพเจ้าเลิกคิ้ว "ช่วยอธิบายหน่อยซิว่าทำไมแค่จะซื้อกระชาย จึงว่าเป็นทอม"
วัยรุ่นบอกว่า "กระชายแปลว่าทอม"
อา! ที่แท้เป็นเช่นนี้เอง ภาษาใหม่อีกแล้วหรือไฉน?
"แล้วมีขิงมั้ย?"
"นี่หาว่าหนูอวดเหรอ?"
ข้าพเจ้าตาโตเป็นไข่ไก่เบอร์ 1 หรือเบอร์ 0 - ช่างมันเถอะ ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
"ขิงก็เป็นคำสแลงหรือ?"
"ใช่ ขิงแปลว่าอวด 'อย่ามาขิง' แปลว่า อย่ามาอวด"
"งั้นขอกระเทียม"
"กระเทียมไม่ได้ แปลว่าเทียม ตุ๊ดปลอม กะเทยปลอม"
"เวรกรรม งั้นซื้อหน่อไม้..."
"ไม่ได้อีก หน่อไม้แปลว่าไร้สติ 'ไอ้นั่นมันหน่อไม้' แปลว่าไอ้นั่นไร้สติ"
"ขมิ้นล่ะ?"
"ไม่ได้ ขมิ้นแปลว่าสันดาน"
"ข่า?"
"ไม่ได้ ข่าแปลว่าโม้"
ข้าพเจ้าตาโตเป็นไข่ไก่เบอร์ 1 หรือเบอร์ 0 - ช่างมันเถอะ ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
"จริงหรือ?"
"จริงซีคะ หนูไม่ได้ข่า"
"งั้นไปซื้อผลไม้ดีกว่า"
"ลุงจะซื้อผลไม้อะไร?"
"มังคุด"
"ซื้อไม่ได้ค่ะ มังคุดแปลว่าส้นตีน"
"แปลไปได้ยังไง?"
"มังคุดก็คือ mangosteen ไง"
"งั้นซื้อระกำ"
"ไม่ได้ ระกำหมายถึงหน้าด้าน 'มึงนี่ระกำ' แปลว่ามึงหน้าด้าน"
ข้าพเจ้าถอนใจ "อยากได้องุ่น พอจะซื้อได้มั้ย?"
"ไม่ดีค่ะ องุ่นแปลว่าปัญญาอ่อน ลุงอย่าทำตัวองุ่น"
"งั้นวันนี้เปลี่ยนใจไม่ซื้อผักแล้ว ซื้อแกงชัวร์กว่า"
"นี่คุณลุงว่าหนูหลอกเรอะ"
"เอ๊ะ! งงส์เป็นอันมากส์"
“แกงแปลว่าแกล้ง หลอก โกหก"
ข้าพเจ้าถอนใจ "กลับบ้านดีกว่า ท่าทางเราจะอดแดกแน่วันนี้ ตลาดนี้วัยรุ่นเกิ๊น"
ระหว่างทางกลับ ข้าพเจ้าสวนทางกับเพื่อนบ้าน เป็นยายแก่อายุราว 85 แต่ยังแข็งแรง ชอบมาเดินจ่ายตลาด นางถามข้าพเจ้าว่า "มาซื้ออะไรหรือจ๊ะ?"
"จะมาซื้อผักน่ะ ยาย แต่ไม่ได้ซื้อ เพราะคุยกับแม่ค้าไม่รู้เรื่อง"
"แผงเบอร์ 5 ใช่มั้ย?"
"ใช่ครับ"
"อย่าไปถือสาวัยรุ่นขายผักคนนี้เลย ท่าทางเธอเป็นกระชาย แต่ไม่ใช่กระเทียม ขมิ้นเป็นคนใช้ได้ ไม่ได้ข่า"
"คุณยายก็รู้ภาษาพวกนี้?"
"แน่นวล ไม่ได้แกง"
"บ้านเมืองเราเปลี่ยนไปเยอะนะครับ เราอยู่ในสังคมหน่อไม้และองุ่นจริงๆ นะครับ"
"โถ! คิดมากไปได้ เดือนหน้าก็เปลี่ยนค่านิยมใหม่แล้วพ่อคู้ณ! ทีหลังจะซื้ออะไร ก็ชี้เอา เข้าใจมั้ย? มาตลาดแล้วจะกลับไปตัวเปล่าได้ไง ท่าทางคุณก็ฉลาดนะ แต่ทำไมองุ่น"
วินทร์ เลียววาริณ
โฆษณา