ในทางพุทธศาสนา วัฏสงสารมีสภาพเป็นวงกลม มาตั้งแต่เริ่มจนหาต้นหาปลายไม่เจอ ไม่มีอะไรเกิดก่อนหรือเกิดหลัง แต่มีเหตุปัจจัยให้เกิดตามกฏอิทัปปัจยตา จึงไม่มีผู้สร้างหรือสิ่งใดรังสรรค์ขึ้นมา ที่เราเห็นว่ามีสวรรค์เกิดก่อนโลกมนุษย์ เป็นท่อนหนึ่งของชีวิตในวัฏสงสาร ที่เคลื่อนจากภพภูมิที่สูงลงสู่ภพภูมิที่ตํ่ากว่า จากความไม่รู้ (อวิชชา) สู่ความไม่รู้ยิ่งกว่า ( อวิชชา , กิเลส, ตัณหา, อุปทาน ) จากความไม่มีตัวตน ( อนัตตา) สู่ ความมีตัวตน ( อัตตา) , จากจิตวิญญาณ ไปสู่รูปนาม